W ciągu ostatnich 60 dni siły izraelskie używały zakazanej na arenie międzynarodowej amunicji z białym fosforem i bezlitośnie atakowały mieszkańców, w tym ekipy medialne.
Po utworzeniu Państwa Izrael w 1948 roku oba kraje znajdowały się w permanentnym stanie wojny, rozdzielone 79-kilometrową linią graniczną strzeżoną przez Tymczasowe Siły ONZ, zobowiązane do przestrzegania kilkudziesięciu uchwał międzynarodowych.
Izrael okupuje obecnie libańskie terytoria Farm Shebaa, wzgórz Kfar Shuba, obrzeży miasta Mary i 13 punktów na Niebieskiej Linii.
Państwo libańskie wielokrotnie odmawiało Tel Awiwowi wykorzystania swojego narodowego nieba do ataku na Syrię, co stwarza zagrożenie dla komercyjnych samolotów, pasażerów i mieszkańców.
Libańskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych i Emigrantów potępiło w połowie tego tygodnia ciągłe naruszanie przez Izrael suwerenności narodowej na lądzie, morzu i w powietrzu oraz brak wdrażania przez ten kraj rezolucji międzynarodowych.
W obliczu wrogości na południowej granicy Prensa Latina dzieli się kilkoma faktami z historii izraelskiej bezkarności, która zagroziła suwerenności państwa cedrowego.
Chronologia najważniejszych izraelskich ataków:
-1978 (marzec) Armia izraelska najechała południe kraju w celu ścigania bojowników palestyńskich.
-1982 (czerwiec – wrzesień) Izrael ponownie najechał granice kraju, tym razem docierając do stolicy, Bejrutu. Agresja doprowadziła do zabicia około 14 000 cywilów libańskich i palestyńskich.
W tym samym roku, we wrześniu, Izrael i libańska skrajna prawica dopuściły się masakry w Sabra i Shatila w obozie dla uchodźców palestyńskich.
-1985 (luty) Izrael wycofał się w kierunku granicy i utworzył strefę buforową w południowym Libanie, znaną jako pas bezpieczeństwa.
-1992 (luty) Izraelskie samoloty bojowe zamordowały przywódcę libańskiego islamskiego ruchu oporu (Hezbollah), Abbasa al-Musawiego.
-1993 (lipiec) Niebezpieczny izraelski atak powietrzny i artyleryjski na południowy Liban, którego celem była ludność cywilna.
-1994 (maj) 1994 (maj) Izraelscy żołnierze porwali przywódcę libańskiego ruchu oporu Mustafę Al-Diraniego i zbombardowali południowe miasta.
-1996 (kwiecień) Izrael zbombardował libańskie elektrownie, a jego działania doprowadziły do śmierci cywilów, którzy schronili się w bazie ONZ w mieście Qana.
-2000 (maj) Izrael został zmuszony pod codziennymi strajkami Hezbollahu do wycofania się z buforowej strefy granicznej w Libanie i zajęcia farm Shebaa i wzgórz Kafr Shuba.
-2006 (lipiec – sierpień) agresja Izraela na Liban, która obejmowała zamachy bombowe w stolicy. Libański ruch oporu był w stanie nie tylko skutecznie obronić ludność kraju przed dalszymi atakami, ale także udaremnić wrogie próby przejęcia kontroli nad dużą częścią terytorium kraju.
-2019 (sierpień) Dwa izraelskie drony rozbiły się na południowych przedmieściach Bejrutu, nad centrum medialnym Hezbollahu, powodując uszkodzenia budynku i raniąc trzy osoby.
Samolot z Tel Awiwu przypuścił atak na bazę wojskową należącą do Ludowego Frontu Wyzwolenia Palestyny – Dowództwa Generalnego w miejscowości Qusaya w Bekaa, w pobliżu granicy z Syrią.
rgh/yma
„Freelance twitter buff. Typowy adwokat kawy. Czytelnik. Subtelnie czarujący przedsiębiorca. Student. Introwertyk. Zombie maniakiem.”
