Jak działają szczyty europejskie?

Odbywa się uroczystość, podczas której europejscy przywódcy spotykają się w Brukseli. Niezależnie od tego, czy wygrywają, czy nie, mają tendencję do zdobywania legendarnego statusu i pozostawiania śladu w historii sojuszu.

Ale dlaczego przywódcy UE organizują szczyty i jak funkcjonują?

Czym są szczyty europejskie?

European Compression to spotkania Rady Europy. Rada Europy to organ przywódców, który rządzi państwami członkowskimi Unii Europejskiej. Nie jest to ten sam organ, co Rada Unii Europejskiej, która zrzesza ministrów krajowych i zajmuje się kwestiami legislacyjnymi i politycznymi.

27 szefów państw i rządów spotyka się cztery razy w roku, raz na kwartał, aby wyznaczyć kierunek dla polityki UE. Nie negocjują ani nie przestrzegają prawa, ale ustalają program polityczny.

Przewodniczącym szczytu jest od 2009 roku przewodniczący Rady Europy. W 2021 r. stanowisko to obejmie były premier Belgii Charles Michel. Przed każdym spotkaniem wyślij formalne zaproszenie z informacją o pilnych problemach okręgu wyborczego.

Prezydent prowadzi następnie negocjacje, aby zaakceptować „wyniki”. To ostateczna zapowiedź wszystkich 27 liderów.

W rzeczywistości większość podstawowych prac wymaganych na szczycie europejskim jest wykonywana przez urzędników i ambasadorów na kilka tygodni przed przybyciem bohaterów do Brukseli. W rzeczywistości projekty wyników często wyciekają przed szczytem.

Jaka jest funkcja szczytów europejskich?

W latach pięćdziesiątych, kiedy przywódcy UE chcieli omówić ważne kwestie dla Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali (EWWiS), nie było jasnego harmonogramu spotkań, a spotkania były przedwczesne.

Pomysł narodził się w 1974 roku, aby podziękować byłemu prezydentowi Francji Valery’emu Giscardowi d’Estaing za prowadzenie regularnych dyskusji w grupie europejskich przywódców. W następnym roku dwudziestu siedmiu przywódców zaczęło spotykać się trzykrotnie. Rok ..

Jest to sposób na wyrażenie kolektywnego przywództwa. Wielkość lub liczba mieszkańców w krajach członkowskich nie ma znaczenia, na każdy kraj przysługuje tylko jeden głos.

Dziś przywódcy UE spotykają się regularnie co najmniej dwa razy w ciągu sześciu miesięcy, a szef rady zwołuje nadzwyczajne szczyty dotyczące szczególnie pilnych kwestii.

Odbyły się nadzwyczajne szczyty, na których osiągnięto porozumienia w kwestiach interesujących wszystkie państwa członkowskie. Na przykład w czasie greckiego kryzysu euro, aby ustalić nowe relacje z Wielką Brytanią po Brexicie lub uporać się ze skutkami epidemii i uzgodnić fundusze naprawcze.

Dlaczego szczyty europejskie trwają tak długo?

Szczyty UE słyną z tego, że rozpoczynają się w porze lunchu i trwają do białego rana. A osiągnięcie porozumienia między 27 przywódcami nie zawsze jest łatwe.

„Myślę, że historia Europy jest pełna różnic, negocjacji i ostatecznie kompromisów” – powiedział grecki premier Alexis Tsipras w 2015 r., gdy postępowały rozmowy w sprawie greckiego kryzysu zadłużenia. Ostatecznie to grecki kompromis zakończył groźbę Grexitu, ale przyniósł bolesne środki oszczędnościowe.

Niektóre decyzje wymagają jedynie konsensusu lub kwalifikowanej większości głosów, podczas gdy inne wymagają konsensusu. Oznacza to, że tylko jeden kraj może zawetować decyzje pozostałych 26 krajów.

W 2020 roku Polska i Węgry zagroziły zablokowaniem 1.,8 biliona budżetu z powodu rozbieżności w mechanizmie, który ceniłby podstawowe wartości europejskie i uniemożliwiał dostęp do funduszy europejskich.

Na szczęście osiągnięto porozumienie w ostatniej chwili z Warszawą i Budapesztem, co pozwoliło uniknąć potencjalnego kryzysu.

Jednak w 2011 roku, gdy do klubu należała jeszcze Wielka Brytania, ówczesny rząd Davida Camerona skorzystał z prawa weta, by przeforsować zmianę unijnego porozumienia.

Pozostałe 27 państw członkowskich ostatecznie awansowało bez Brytyjczyków, a premier Cameron powiedział, że umowa nie leży w interesie Wielkiej Brytanii.

Najdłuższy szczyt

Inne szczyty są szczególnie popularne ze względu na swoją długość.

W lipcu 2020 r. najdłuższe spotkanie w Brukseli trwało ponad 80 godzin od piątku wieczorem do wtorku rano. Negocjacje dotyczyły budżetu i środków na odbudowę tego samego koronawirusa, któremu Węgrzy i Polacy od miesięcy starali się zapobiec.

Kryzys zadłużeniowy w Grecji od lat trafia na pierwsze strony gazet na szczytach europejskich, a w 2015 r. odbył się kolejny napięty szczyt europejski w obliczu zagrożenia Grexitem.

„Jeszcze nie doszliśmy do punktu, w którym mówię, że mamy umowę, ale będę pracował do ostatniej minuty, do ostatniej sekundy, do ostatniej milisekundy, aby zapobiec fiasko projektu euro” – powiedział ówczesny prezydent. Komisji Europejskiej. , Jean-Claude Junker, czerwiec 2015.

W lipcu tego roku w Grecji odbyło się referendum odrzucające warunki ratowania. Tydzień później, po 17 godzinach rozmów w Brukseli, grecki premier Alexis Tsipras zrezygnował z wcześniejszych cięć i bolesnych środków oszczędnościowych.

Ale nagrodą za najdłużej trwający szczyt w Nicei w grudniu 2000 r. przywódcy UE przemawiali przez 90 godzin. Tak więc w 2004 roku przyszło porozumienie nicejskie, próba zreformowania instytucji UE, aby umożliwić ekspansję na wschód.

Kryzys finansowy

Były też chwile napięte między liderami, które zawsze będą, jeśli chodzi o pieniądze.

W 1979 r., gdy Unia Europejska była jeszcze Wspólnotą Europejską (WE), konserwatywna premier Wielkiej Brytanii Margaret Thatcher wdała się w gorącą debatę z innymi przywódcami, domagając się tzw. brytyjskiej rekompensaty, która uniemożliwiała jedność. Królestwo z wkładu, a nie z budżetu europejskiego.

Jego konkretne słowa brzmiały: „Chcę odzyskać moje pieniądze”. To nie ostatni raz, kiedy Żelazna Dama zmierzy się ze swoimi europejskimi odpowiednikami, spór trwał pięć lat i zakończył się zwycięstwem Thatcher.

Chociaż postacie się zmieniają, nadal trwają walki o finanse. To była powtarzająca się sytuacja, kiedy dwadzieścia siedem osób negocjowało fundusz naprawczy na wypadek epidemii, gdzie poszanowanie rządów prawa stało się kluczowym punktem spornym. Kraje samozwańcze, takie jak Frugales (Austria, Szwecja, Dania i Holandia) wezwały do ​​nieodwzajemnionego zadłużenia i długoterminowego zwiększenia budżetu europejskiego.

Kiedy przywódcy w końcu osiągnęli porozumienie po czterech dniach rozmów, francuski prezydent Emmanuel Macron okrzyknął porozumienie „historycznym dniem dla Europy”.

Ówczesny kanclerz Niemiec Angela Merkel zwróciła uwagę, że „nadzwyczajne wydarzenia” wymagają „nowych nadzwyczajnych metod”, podczas gdy hiszpański prezydent Pedro Sanchez porównał pakiet ratunkowy do planu marszałka europejskiego.

Węgry i Polska nie były jednak zadowolone z warunków porozumienia, co ostatecznie zaowocowało zasadnością powiązania funduszy unijnych z europejskim wymiarem sprawiedliwości z europejskimi wartościami.

„Oznaką udanego europejskiego kompromisu jest to, że nikt tego nie chce” – powiedziała Rebecca Christie, badacz z brukselskiego think tanku Brooklyn w lipcu 2020 roku.

Mówiąc o szczytach europejskich, nagłówki skupiają się na bitwach między przywódcami oraz na tym, kto jest zwycięzcą i przegranym. Ale bycie zagrożonym w końcu zawsze jest zobowiązaniem.