Jim Steinman między kinem a teatrem muzycznym

Niewielu o tym wie na tej stronie planety Jim Steinman, autor tekstów, który zmarł wczorajBył to ważny utwór w międzynarodowym teatrze muzycznym. Bardzo młody, bo w 1969 roku napisał musical Dysk marzeń; Który nastąpił Więcej niż na to zasługuje (1973) Gdzie Pieczeń mięsna Działaj jako aktor. Bohater dziecięcy (1975) i Człowiek zaufania (1976).

Jego pierwszym dużym krokiem było odłożenie na bok partytury i napisanie tekstu do napisanych przez siebie melodii Andrew Lloyd Webber Z celem Musical Gwizdaj z wiatrem, Który miał premierę w 1996 roku w Waszyngtonie, a dwa lata później w Londynie. Film powstał na podstawie filmu Briana Forbesa z 1961 roku, w którym chroni dzieci uciekające w stodole, wierząc, że jest Jezusem Chrystusem.

Ale jego największym osiągnięciem było stworzenie muzyki do teatralnej wersji Taniec wampirów (Taniec wampirów)Stworzony przez samego Romana Polańskiego, słowami Michaela Koonsa, miał swoją premierę w Wiedniu w 1997 roku. Było to wydarzenie błyskawiczne, które wzbudziło lojalność niemieckojęzycznej publiczności i utrzymało się na rachunku przez ponad 13 lat. Ścieżka dźwiękowa Steinmanna zawiera niektóre z jego kultowych utworów z lat 80., takich jak „Całkowite zaćmienie …” i „Obiekty w lusterku wstecznym …”. Był na rachunku od ponad dwóch lat i natychmiast został ponownie wydany w Niemczech, z niezwykle udanymi sezonami w Stuttgarcie, Hamburgu, Oberhausen i Berlinie. Miał również premierę na Węgrzech (cztery lata po rozpoczęciu projektu), Estonii, Japonii, Polsce, Belgii, Słowacji, Rosji, Danii, Szwajcarii, Francji i Finlandii. Na scenie (Polański nie może wejść do Stanów Zjednoczonych) iw zupełnie innej wersji.

Głównym bohaterem spektaklu – w pełni zaśpiewanym – jest humor, ubrany w wysublimowany pokaz scenerii i talentu. Produkcja, z którą zmierzyła się Stella Entertainment, przekroczyła 3 miliony dolarów i zgromadziła kilka milionów widzów w samych Niemczech. Podobnie sezon wiedeński był świadkiem jednego z największych sukcesów austriackiego teatru. Taniec wampirów To satyra na horrory pełne społecznych konotacji i sprytnego obchodzenia się z ironią. Fabuła obraca się wokół dwóch łowców wampirów: szalonego profesora Apronesiusa i jego asystenta, nieśmiałego młodego naukowca Alfreda. Obaj przybyli do Transylwanii, aby udoskonalić swoje badania i potwierdzić swoją teorię na temat istnienia wampirów, w Chagall and Rebecca Lodge. Tam Alfred zakochuje się w ich córce Sarah, która wkrótce zostaje porwana przez dominującego w regionie wampira: hrabiego von Kruluka. Dwaj odważni mężczyźni ścigają go i stawiają czoła wielu przygodom w zamku. Wśród nich Alfred był prześladowany przez Herberta, homoseksualnego syna hrabiego wampirów, w zabawnym walcu.

Z kolei Steinman napisał muzykę do filmów m.in. Ulice ognia, maska ​​zorro, cień s Wolnobieg.