Jorge Barazza: przepowiednia Cruyffa się spełniła | Publicysta | Sporty

„Wygrał już dwa razy i będzie graczem z największą liczbą Złotej Piłki w historii. Wygra pięć, sześć lub siedem.” Przepowiednia Johana Cruyffa z 2012 roku się spełniła. Lionel Messi osiągnął stratosferyczną liczbę 7 zdobytych Złotych Piłek w swojej niezwykłej karierze w poniedziałek. Nie można powiedzieć, że nikt go nie pokona, a w piłce nożnej nie ma rzeczy niemożliwych, choć mogą minąć dziesięciolecia. To samo dzieje się z dziesięcioma mistrzostwami zdobytymi w Hiszpanii, ośmioma Pichichis, 38 tytułami i 756 golami lub dziesiątkami rekordów ze wszystkich zebranych futer. Jednak nic z tego nie może się równać z jego wyjątkową, sprytną i pomysłową rozgrywką. Nagroda odnosi się do „najlepszego gracza na świecie”. Kiedy Messi gra dobrze – i często… – jego występ jest tak wspaniały i niesamowity, że zostawia krok lub dwa za każdą inną gwiazdą, czy to Mbappe, Haaland, Cristiano Ronaldo, Salah, Neymar czy Benzema.

Leo nieznacznie pokonał Roberta Lewandowskiego z 613 punktami, w porównaniu z 580. Trzeci był Brazylijczyk Jorginho z 460 punktami, czwarty z Benzemą, piąty z N’Golo Kante z 186 punktami, szósty z Cristiano Ronaldo 178. Następnie Mohamed Salah z 121 punktami. Kevina De Bruyne’a, 73 lata; Kylian Mbappe, 58, Gianluigi Donnarumma, 36.

Nawiasem mówiąc, zakończył z siódmym złotem grę, w którą grał od trzynastu lat z Cristiano. Na tablicy wyników było od 7 do 5, a Portugalczyk nie miał szans na kolejną nagrodę, miał już 37 lat. Na CR7: Odkąd opuścił Bernabéu, nie zdobył ponownie nagrody. Powiedzieli mu: poza Madrytem jest zimno. Kto odchodzi, traci najpotężniejszą sieć ochrony i wzmocnienia, jaką kiedykolwiek znała piłka nożna. Niesie także przesłanie dla FC Barcelona: zwolniłeś mnie, ale zwolniłeś Złotą Piłkę. We wtorek poprzedniego tygodnia dyrektor gazety Marca, Juan Ignacio Gallardo, osobiście pojechał do Paryża, aby przywieźć swoją ósemkę. Nagroda Pichichi, stworzona przez to medium, a Messi przeprowadził z nim wywiad, w którym wycofał się, że prezydent FC Barcelona „powiedział mi, że nie mogę zostać”. Został zmuszony do przeszukania swoich rzeczy w szatni i wyjścia. Zamknij drzwi przed najlepszym graczem w swojej historii.

Nowa piłka to niekwestionowany wyczyn, dobrze. Messi i Lewandowski byli bardzo wyrównani, ale Leo zrobił różnicę, wygrywając Puchar Ameryki. Mistrzostwa kontynentalne mają dużą wagę i jak ujął to niespokojny kolega z drużyny Boliwii, Roberto Acosta Echavarria: „Po raz pierwszy Copa America zdecydowało się na Złotą Piłkę”. Dokonuje się corocznego porównania statystycznego między Leo i Liwą, z wyliczonymi golami, asystami, utworzonymi pozycjami bramkowymi, udanymi podaniami, ukończonymi dryblingami, meczami, w których zawodnik był najbardziej wartościowy… Z piętnastu pozycji Messi pokonał Polaka w czternastu . Niezależnie od kontekstu: Lewandowski trafiał w swoje numery wyjątkowo dobrze otoczony, w zespole, który jest maszyną iw poważnym klubie rządzi znakomicie. Messi zrobił to w Barcelonie, w najgorszym roku swojego instytucjonalnego, gospodarczego i sportowego życia. Nawiasem mówiąc, wpadła w spiralę defetystyczną.

Nadal istnieje poczucie niesprawiedliwości wobec napastnika Bayernu Monachium, ponieważ Messi nie ma z nim nic wspólnego. Tak się złożyło, że Robert miał ekscytujący rok w poprzednim sezonie: strzelił 59 bramek i był wisienką na torcie mistrzów Bayernu we wszystkim: Bundeslidze, Pucharze Niemiec, Superpucharze, Mistrzach i Superpucharze Europy. Po terminie dodał Klubowe Mistrzostwa Świata. Rydwan goli i pięć tytułów, które poparła. Jednak w intrygującej decyzji menedżerowie France Football zdecydowali, że biorąc pod uwagę najgorszy rok pandemii, w którym piłka nożna była nieaktywna przez kilka miesięcy, trofeum nie powinno być przyznawane. Chociaż turnieje wznawiają się później. A mistrzostwa Francji zakończyły się kilka terminów wcześniej, więc magazyn uznał, że „nie wszyscy piłkarze mają takie same szanse w walce o popiersie”. Robert został z pustymi rękami. Ale to było w 2020 roku. W 2021 jego produkcja była znakomita, choć nie lepsza niż Lionela.

Na froncie reprezentacji Polski lider strzelił Andorze (4), San Marino (2), Bośni (2), Szwecji (2), Albanii (1), Hiszpanii (1), Holandii (1), Węgrom. (1). Z drugiej strony Messi miał świetne Copa America i świetną eliminację, kwalifikując się do Mistrzostw Świata z Argentyną. W ciągu dwóch miesięcy przed przekazaniem piłki europejskie media, prawie wszystkie, przeprowadziły sondaże opinii publicznej: L’Equipe (Francja), Voetbal International (Holandia), World Soccer (Anglia), AS, Marca (ultramadridista media ). W sumie pokonał Messiego, w niektórych z ponad 70% preferencjami. Innymi słowy, opinia publiczna już uznała go za zwycięzcę. Nie może być niespodzianek. Nie było.

Wreszcie, zawsze budzi się fantazja, że ​​„te nagrody są stałe” lub „są produktem marketingu”. Absurd zrodzony z ignorancji. Rozmawialiśmy z Danilo Diazem, szanowanym chilijskim dziennikarzem, o procedurach głosowania. Jest jedną ze 180 osób, które co roku wybierają Złotą Piłkę. „Nie, jakiś marketing…? Nie dali żadnych wskazówek na temat tego, na kogo głosują, i nie zmienili mojego głosu. To całkowicie przejrzyste, ludzie z France Football są bardzo poważni. Głosowałem na Messiego bo w roku transformacji nie było wyraźnej osobowości, która by wyróżniała się w klubie i reprezentacji, a on wykonał świetną robotę. No cóż w Barcelonie i był mistrzem Ameryki nie mniej niż Brazylii. Włożyłem Lewandowskiego czwarte miejsce, miał wyjątkowy sezon, ale w 2020 roku ».

Wymowny i opisowy narrator Bache Andrade z RCN od ponad piętnastu lat głosuje na Kolumbię w dorocznej nagrodzie dla najlepszego piłkarza na świecie. Danilo zeznaje: „Nigdy nie otrzymałem rekomendacji ani presji, aby zwrócić się do kogoś, a z innymi zagranicznymi kolegami, którzy również dzielą z nami tę odpowiedzialność, zawsze rozmawiamy o wolności, jaką dają nam do wyboru i szacunku dla naszego głosu. dla Messiego, drugiego Jorginho i trzeciego Lewandowskiego”.

Jedyną niespodzianką był Benzema. Prezentowane przez graczy na platformie. Karim jest zawodnikiem elity, zostawił go pustego z Realem Madryt, ale w końcu udało mu się podnieść trofeum z Francją – Europejską Ligą Narodów. Strzelił wiele bramek, choć znacznie mniej niż Polak i Argentyńczyk. Jednak jego wzrost w ostatnich miesiącach jest spowodowany głośną kampanią madridismo i powiązanych z nią mediów, która wydaje się mieć biblijny mandat: Złota Piłka powinna zawsze trafiać do piłkarza Realu Madryt. (s)