Kariera Niry Ortiz nabiera rozpędu po poprawie jej relacji z ojcem Picolínem: „Postanowiłam uzdrowić relacje w moim życiu i wybaczyć”

Ortiz odpowiedział w rozmowie z El Nuevo Día, zapytany, czy trudno było rozstać się z ojcem, aby zostać uznanym za talent, a nie za to, że jest córką celebryty

„Ale teraz, szczerze mówiąc, nie obchodzi mnie to. Ponieważ robię to, ponieważ sprawia mi to przyjemność, ponieważ to kocham. Ponieważ mam błogosławieństwo podróżowania po świecie, aby zagrać w grę, ale nigdy nie jest to spowodowane ego… Tak, z patriotycznej dumy, ale nigdy nie dlatego, że chcę być najlepszy, albo dlatego, że chcę być lepszy niż ten, albo lepszy niż mój ojciec.

„Myślę, że to przychodzi z dojrzałością. Jestem w punkcie, w którym jeśli chcą mnie porównywać, albo nazywają mnie 'La Piccolina’, albo mówią mi, że jestem w ich cieniu, czy cokolwiek innego, niech to powiedzą. ”

Tak stało się z fanem w zeszłym roku, kiedy Ortiz opublikował na Instagramie montaż swojego zdjęcia obok jednego ze swoich taty, kiedy miał na sobie koszulkę National Basketball Team, podpisując: „Ponieważ mam to we krwi”.

„No pico” – napisała fanka, dodając później, że jej więź z ojcem była nieunikniona. Odpowiedź Niry była przyjazna, ale wymowna.

„Połączenie jest już nawiązane przez nazwisko i to, jak bardzo jesteśmy do siebie podobni. Tworzę własną ścieżkę, podążając za jego światłem, ale nigdy w jego cieniu” – napisał później gracz w sieci społecznościowej.

Środkowy obrońca, który w lipcu skończy 30 lat, właśnie zakończył sezon zasadniczy LVSF w czołówce Krab Santurce Jak Najlepszy blokujący wśród podwórkowych graczy i drugi w ogólnej liczbie bloków w całej lidze z 55.

Jej suma była o jeden mniej niż liderka Kali Schwarzenbach (56) z Manatee. Z drugiej strony Neira przewyższała Amerykanina średnią bloków na seta, średnio 1,06 w 52 rozegranych setach, podczas gdy Schwarzenbach zdobył 0,97. Tylko Alexandra Arguello z Wenezueli (grająca jako rodowita) z Naranjito miała lepszą średnią bloków na set z wynikiem 1,13, chociaż jej wynik wyniósł 54, o jeden mniej niż Ortiz.

„

Na etapie poprzedzającym powrót do zdrowia wszystko miało charakter obronny. Na przykład: „Nie chcę wiedzieć, co masz mi do powiedzenia”, z powodu tej odwagi, z powodu rzeczy, które dzieją się w życiu. Ale dzięki Bogu, po drodze zdałem sobie sprawę, że aby mieć zdrowe relacje w życiu, trzeba uzdrowić wiele rzeczy.

„

To jedna informacja, która podkreśla niesamowity okres, przez jaki przechodzi w swojej karierze, kiedy to wyszło z jej spowiedzi dopiero w styczniu „Wybitny Sportowiec Roku 2022” w piłce siatkowej, przez Komitet Olimpijski Puerto Rico podczas corocznej ceremonii wręczenia nagród. Jego ojciec dał mu to uznanie w aktywizmie. To wyróżnienie było „wisienką” na torcie po chwaleniu się na Mistrzostwach Świata Polska-Holandia 2022 jako drugi najlepszy blokujący w pierwszych dwóch rundach rozegranych przez Portorykańczyków.

Neira pomogła Cangreras zakończyć sezon zasadniczy na pierwszym miejscu, które wywalczyli w środę, pokonując broniącego tytułu Benquen de Corozal 3:0, w meczu, w którym pomocnik zdobył 11 punktów, w tym pięć bloków.

Jakby tego było mało, Neira zdobyła łącznie 156 punktów i znalazła się wśród 20 najlepszych strzelców (17. miejsce) w turnieju. Dane są ważne w lidze, w której każda drużyna ma wzmocnionych graczy, którzy na ogół są tymi, którzy wykonują atak, a także dlatego, że w Santurce Neira niekoniecznie jest głównym wyborem w ataku. Dane odzwierciedlają też skuteczność obrońcy, który w 2016 roku ukończył studia na University of Colorado (Buffaloes), szczególnie w swojej specjalizacji, czyli blokowaniu.

Teraz Neira i Cangrejeras, podobnie jak Corozal, będą mieli przerwę na bezpośrednie przejście do półfinałów, podczas gdy cztery inne drużyny zagrają w ćwierćfinale.

Centrum rozmawiało z nią na temat jej kariery i relacji z ojcem Picolínem Ortizem, który podobnie jak ona grał w ligach zagranicznych. nowy dzień Jest poranek z dala od pola, w towarzystwie jej wiernych zwierzaków, Mauro i Itany, dwóch szczeniaków, które uratowała z ulicy.

Czy uważasz, że przeżywasz najlepszy moment w swojej karierze, biorąc pod uwagę wszystko, przez co przeszedłeś w ciągu ostatniego roku?

– Cóż, nie sądzę. Myślę, że przede mną jeszcze długa droga do poprawy wszystkich aspektów: fizycznych i psychicznych w grach. Co do zdobywania większego doświadczenia. Ale nawet teraz czuję bardziej fazę wdzięczności niż cokolwiek innego, ponieważ widzę owoce całej pracy na przestrzeni lat. Ale nie jestem usatysfakcjonowany, bo wiem, że mogę dać z siebie więcej i zrobić to lepiej.

Sprawia wrażenie, że twój rozwój był powolny, ale konsekwentny. Czy zgadzasz się z tym postrzeganiem?

Mój tata mówi, że jestem genialnym sportowcem. Myślę, że w całym moim życiu nigdy nie czułem żadnej presji ze strony moich rodziców, nikogo… Cóż, po prostu troszczyłem się o to i powiedziałem: „O mój Boże, muszę być najlepszy”. Dorastając, nigdy nie miałem na to ochoty. Myślę więc, że nie spieszyłem się, aby stać się prawdziwą pasjonatem tego sportu bardziej niż czymkolwiek innym, bardziej niż postrzeganiem go jako kariery. Chociaż zawsze wiedziałem i zawsze mówiłem: „Będę zawodowym siatkarzem”. Ale nie wiedział, jak to zrobić. Było tylko jasne, że zostanę zawodowym sportowcem. Nie wywierał na mnie presji. Nie spieszyłem się. I myślę, że to idealne, ponieważ na przykład wielu facetów, którzy byli ze mną na studiach, wszyscy byli Amerykanami, którzy to robili lub robili, jest na emeryturze. Już nawet nie grają. I myślę, że w tym wieku, w jakim teraz jestem, osiągnąłem etap dojrzałości i może mogę się tym cieszyć trochę bardziej niż we wcześniejszych stadiach niedojrzałości, kiedy daje się ponieść namiętnościom. Ale teraz, kiedy wiem, że wszystko jest pod moją kontrolą, myślę, że sprawia mi to trochę więcej przyjemności i robię to bardziej świadomie.

Powiedziałeś, że twoi rodzice nigdy nie wywierali na tobie presji, by uprawiać sport, ale wyobrażam sobie, że ludzie wywierali na ciebie presję z powodu bycia córką Picolína Ortiza.

– Wyobrażam sobie, że ludzie wywierają presję, ale odkąd byłem w Lalalandii. Przynajmniej ja nie wiedziałem. Nie wpłynęło to na mnie. Tak, moja mama mówi mi teraz, odkąd zaczęłam pracować w klubach, że rodzice dziewczynek (partnerzy i zawodniczki) potrafią być czasem trochę surowi. Robili komentarze: „Och, a co jeśli dziewczyna Pecholin to bzdura”. Moja mama odwracała się i mówiła im: „Nie martwcie się, moja córka będzie jedną z najlepszych siatkarek w Puerto Rico”. Dzięki Bogu mieszkałem w Lalande.

Jak ważne było wsparcie twojego ojca lub rady, których ci udzielił?

– Myślę, że odkąd byłem mały, mój ojciec pozwalał mi płynąć. Moja mama i babcia były tam głównie, ponieważ moi rodzice się rozwiedli, a tata miał coś do zrobienia. I była moja mama i babcia. Ale od… (zmartwia się i przerywa rozmowę). Chodzi o to, że przechodzi się przez pewne etapy uzdrawiania, a ponieważ byłem w stanie dojrzeć i zdecydować się na uzdrowienie niektórych rzeczy, jestem już bardziej pewny siebie w stosunku do mojego taty. Od tego czasu mogę prosić go o radę, słuchać tego, co ma do powiedzenia i chłonąć to. Bo na etapie przed wyzdrowieniem wszystko było w defensywie. Na przykład: „Nie chcę wiedzieć, co masz mi do powiedzenia”, z powodu tej odwagi, z powodu rzeczy, które dzieją się w życiu. Ale dzięki Bogu, po drodze zdałem sobie sprawę, że aby mieć zdrowe relacje w życiu, trzeba uzdrowić wiele rzeczy i uzdrowić relacje. Relacje pierwotne, czy to z rodzicami, dziadkami, wujkami… Podjąłem więc decyzję o pracy nad sobą, uzdrowieniu wielu rzeczy. I od tamtej pory oczywiście zawsze pytam o rzeczy mojego taty! Oczywiście, jeśli byłem w szoku, dzwonię do niego i śmiejemy się! I każe mi robić różne rzeczy. Ale mój tata był bardzo silny jako zawodnik i ja jestem silny, ale jestem trochę… Obniżam intensywność (intensywność), ponieważ jestem dziewczyną. A dziewczyny biorą to do siebie i trzeba na to uważać. Jesteśmy bardziej emocjonalni. Ale od tego momentu postanowiłem uzdrowić relacje w moim życiu i wybaczyć, i zacząć z czystą kartą, oczywiście, że tak zrobiłem; Zawsze słucham twoich rad.

Do czasu, gdy mówisz, że nawiązałeś nowy związek z ojcem, około 2018 lub 2019 roku, czy uważasz, że twoja penetracja w sądzie była właściwa po tym procesie?

-Tak.

Może dlatego, że zdjąłeś ciężar z barków?

-dosłownie. Teraz skaczę wyżej, biegam szybciej (śmiech).

Jak więc znaczący był ten moment uznania ze strony Kobor w styczniu, kiedy to Twój tata przyniósł Ci nagrodę na scenę?

– Nie spodziewałem się, że wręczy mi nagrodę. Nie spodziewał się tego. Był tak samo zaskoczony jak ja. Ale to był moment, który, jak to widzę, dla każdego sportowca był wyjątkowy. Oczywiście z ojca na córkę. I ze względu na etap, w którym teraz żyjemy.

Podczas sesji zdjęciowej wspomniałaś, że nie jesteś modelką. Będąc tak wysokim i wysportowanym, dlaczego nie zbadałeś tej dziedziny, tak jak inni sportowcy?

Cóż, myślałem o miesiącu (lekcjach) modelingu. Ponieważ moja mama była modelką (Andrenira „Nirita” Ruiz, Miss Puerto Rico 1981). Nie chciała, żebym była modelką. A kiedy tego spróbowałem, spróbowałem dobrze, mówiąc dokładniej. Mam ogromny szacunek dla ludzi, którzy decydują się na modeling, bo to nie jest łatwe. Jest wiele poświęceń, ale to nie dla mnie. Lubię jeść smażone mięso i mofongo. A ja lubię sobie pofolgować. Oczywiście trenuję i ćwiczę i prawdopodobnie mogę się nasycić.

Czy na imprezach lub wyjazdach zagranicznych pojawia się nazwisko Twojego ojca?

– Zdarzyło mi się to w tym roku, bo z moją drużyną w Polsce graliśmy o Puchar. Istnieją pewne puchary i turnieje rozgrywane w Europie między ligą a ligą. Musieliśmy jechać do Aten. I tak się złożyło, że wsiadłem do taksówki, a taksówkarz dokładnie wiedział, kto jest ojcem. Najbardziej podobało mi się (doświadczenie) w Grecji, ponieważ tamtejsi ludzie to kochają.

Ale czy powiedział ci o nim, ponieważ powiedziałaś mu, że jesteś z Puerto Rico, czy dlatego, że wspomniałaś, że jesteś jego córką?

– Na początku nie zamierzałem mu mówić, ale w końcu mu to powiedziałem, bo mówię to z wielką dumą.