Muhammad Kater: „Przyszedłem znikąd” | Sporty

„Nie wiem, jak wytłumaczyć swoje uczucia, kiedy jestem właścicielem tych dwóch płyt. Tak, to duma. Po prostu pojawiłem się znikąd. Nie potrafię tego wyjaśnić”. Dochodzi północ, kiedy Mohamed Kater opuszcza stację antydopingową na Stade Louis II w Monako. Trzy godziny po tym, jak zajął drugie miejsce w teście Diamentowej Ligi na 1500 m po mistrzu świata, Kenijczyku Timie Cheruiyot, pobijając hiszpański rekord na 1500 m (3 mi 28,76 s), który miał od początku Fermin Cacho. 13 sierpnia 1997 (3 m) 28,95 s), sportowiec z Mula (Murcia), oczywiście nadal nie zgasił ciepła, nie wyszedł z chmury. Miesiąc wcześniej we Florencji, w zimną, deszczową i wietrzną noc, pobił już krajowy rekord 5000 metrów (12 metrów 50,79 sekundy).

Głos mówi mu, kiedy odbiera telefon. 23-latek śpiewa „Jestem taki szczęśliwy”, bijąc rekord obowiązujący od roku przed jego urodzeniem, reklama, która nie towarzyszy zwykłemu zdaniu „Nie mogę w to uwierzyć” lub „ To niesamowite.” Wręcz przeciwnie, mówi: „Oczywiście, oczywiście spodziewałem się tej marki. Miałem dobry trening i musiałem wyjść z tak lub tak. Nigdy nie myślę o strachu, że nie wiem, jak konkurować Zawsze wierzyłem, że jeśli dobrze wykonujesz swoją pracę, to zawsze musi się pojawić. I podczas gdy publiczność jest rozdarta między podziwem i zaskoczeniem, niczym więcej niż sceptycyzmem i historycznym pesymizmem umysłu, ponieważ historia hiszpańskiej i światowej lekkoatletyki jest usiana fałszywymi gwiazdami i supergwiazdami, Cater nie marszczy się ani nie ukrywa swoich ambicji. kiedy mówi. „Oczywiście myślałem o pominięciu Cheruiyota, kenijskiego mistrza świata, który nie byłby w Tokio. Ale ma większe doświadczenie i wie, jak biegać lepiej. Chce spotkać się osobiście i porozmawiać z Kashu, z którym wszyscy rozmawiają około złotego medalu w Barcelonie”, mówi Cater. 92 (3 m i 40,12 s), mówi Kater w ciągu jednego roku.

Jego pewność siebie i pewność siebie potwierdza Jorge Gonzalez Amo, hiszpański rekordzista na 1500 metrów (3 m 40 s) w latach 1968-1977, aż do dymisji Jose Manuela Abascala, krajowego prezesa Medovondo. „Kilka tygodni temu Cater ostrzegł mnie, że pobiegnę w Monako w 3min 30sek, a biegałem więcej…” powiedział Gonzalez Amo, pod wrażeniem i zadowolony z rozwoju swojej specjalności, żałując tylko, że Ignacio Fontes i Jesus Gomez, dwaj Hiszpanów w biegu na 1500 metrów do Tokio nie braliby udziału w Monako, co pozwoliłoby im poprawić swoje rekordy w ciągu jednej sekundy. „W Monte Carlo zawsze dostajesz około 1500 świetnych kawałków. W tym roku pierwsza 12 spadła z 3 milionów 32 sekund i były rekordy dla Oceanii i Polski, z wyłączeniem Hiszpanii” – mówi Gonzalez Amo. „I oczywiście byłbyś trochę sceptyczny co do rozczarowań, które przeżyliśmy, ale nie powinniśmy zapominać, że rozmawiamy o marce od prawie 30 lat i że było kilka, które poruszyły 3 miliony 30 sekund i opuściłem go…”.

Jako równoczesny rekordzista Hiszpanii na 1500 m i 5000 m, Cater dorównuje legendarnemu hiszpańskiemu pomocnikowi Jose Luisowi Gonzalezowi z Toledo, który w latach 1987-1996 ustanowił jednocześnie rekord Hiszpanii (3 m 30,92 s i 13 m 12,34 s). . Dzięki czarno-białej skarpetce i różowej skarpetce Asics z karbonową płytką, superreaktywną pianką i maleńkimi grafenowymi pazurkami na podeszwie zamiast nitów, Caterer w Monako stał się dziesiątym sportowcem na świecie w historii (i drugim w sezonie). 1500m, 2,76 sekundy rekordu świata, Hisham El Guerrouj 3m 26sek, osiemsetne rekordu Europy, trzymanego przez norweskiego nastoletniego fenomena Jacoba Ingbrigtsena.

Jego 12 metrów i 50,79 sekundy na 5000 dały mu 27. miejsce w 5000 i czwarte miejsce w rankingu prowadzonym przez samego Jacoba Ingbrigtsena (12 metrów 48,45 sekundy). „Mogę zawrócić w Tokio i przebiec oba dystanse” – mówi Kater, ojciec Maroka i Egipcjanka, która wyemigrowała do Hiszpanii, gdy Mohamed miał pięć lat. „Ale moja trenerka Gabi Llorente zgadza się, że lepiej jest pobiec dobrze raz, niż w połowie”. W Tokio przebiegnie 5000 metrów.

„Ingebrigtsen śledzi swój ciężki trening” – ujawnia Miguel Mostaza, menedżer, który był Cacho, a teraz Cater – „i rzeczywiście poradziłem mu, aby został z nim w wyścigu i spróbował go pokonać jego wspaniałym długim finiszem. Cater nie jest sportowcem z wybuchowym finiszem, z atomową zmianą na ostatnich metrach, ale ma świetną zdolność do utrzymania bardzo dużej prędkości na ostatnich 600 metrach. Przypomina mi trochę Reyesa Estéveza.” Ingebrigtsen jest jego wzorem i wzorem, pokonując go o 1500 Monaków po raz pierwszy w jego karierze, z tym, co jest poniekąd wynikiem porażek, jakie zadał mu rekordzista Europy w walce o kontrolę nad bieżnią High Performance Ośrodek w Sierra Nevada (Granada), gdzie mieszka Oboje żyją mnichem przez kilka miesięcy w roku. „Moim planem na najbliższe dni jest przebiegnięcie 3000m w Londynie we wtorek 13 lipca, ale myślę tylko o wygranej, a nie na zrobieniu znaku. Potem wrócę na tydzień do domu, do Mola, gdzie nie mam t widziałem moją rodzinę za dwa miesiące, a 21 jadę do Tokio, gdzie pojadę na wszystko, chociaż na 5000 metrów będą świetni zawodnicy” – wyjaśnia Kater, lekkoatletka, która późno zaczynała lekkoatletykę. w wieku 18 lat, w miasteczku Mola, która nie ma toru, co nie było do końca znane. Rok temu za jej najlepsze noty (3 miliony i 36,59 sekundy na 1500 metrów i 13 milionów i 50 i 19) w 5000) nie była światowej klasy. Jego wielki skok do przodu rozpoczął się zeszłej zimy, po tym, jak cieszył się izolowanym i odizolowanym treningiem z powodu pandemii, kiedy przebiegł 3000 mw Karlsruhe na krytym torze w 7 m 35,29 s, jego szósty najlepszy czas na świecie w roku.

„Ale to nie było znane, musiało się kwalifikować” – mówi Gonzalez Amo, który docenia, że ​​dzieci imigrantów, którym udało się osiągnąć sukces, mają podwójną zasługę, ponieważ tak trudno jest przejść przez wszystkie przeszkody, które muszą pokonać, i wychodzą silniejsze. „Dwa lata temu, kiedy byłem w drugim roku poniżej 23 lat, pokonałem najlepszych Hiszpanów w rajdach, ale ponieważ nie mam jeszcze obywatelstwa hiszpańskiego [la obtuvo a los 21, el 31 de diciembre de 2019] Nie było tego w naszej aranżacji i ludzie tego nie zauważyli”.

Gonzalez Amo wyjaśnia, że ​​Cater łatwo biega i porusza się płynnie oraz porusza się do przodu bez drżenia, z bardzo dużą szybkością, z włosami lecącymi za nim, głową odchyloną do tyłu. „I nie, nie obcięłabym włosów, chociaż obecnie oczekuje się, że temperatura w Mola przekracza 42 stopnie, zanim upiecze się na gorąco zamiast strzyc włosy” – Cater broni jednego ze swoich znaków rozpoznawczych, swoich czarnych włosów do późnego popołudnia. Jego poczucie osobowości. „A gdybym go nie odciął, przydarzyłoby mi się coś takiego jak Samson…”

Możesz śledzić EL PAÍS DEPORTES pod adresem Portal społecznościowy Facebook s Świergot, lub zarejestruj się tutaj, aby otrzymać Cotygodniowy biuletyn.