Ostateczne selfie dla InSight: Lądownik NASA Mars Insight uchwycił to ostatnie selfie 24 kwietnia 2022 r., czyli 1211 Marsa lub Słońca. Sonda jest pokryta znacznie większą ilością kurzu niż wcześniej Jej pierwsze selfiewykonane w grudniu 2018 r., krótko po wylądowaniu – lub w Jej drugie selfiezłożony ze zdjęć wykonanych w marcu i kwietniu 2019 roku. Źródło: NASA / JPL-Caltech. Pobierz obraz ›
Zespół misji zdecydował się uruchomić sejsmometr dłużej niż planowano, chociaż w rezultacie sonda wkrótce wyczerpie się.
Jako moc dostępna dla lądownika NASA Mars Insight maleje z dnia na dzieńZespół sondy kosmicznej zrewidował harmonogram misji, aby zmaksymalizować możliwości naukowe, które mogą prowadzić. Oczekiwano, że sonda automatycznie wyłączy sejsmometr — ostatnie operacyjne narzędzie naukowe InSight — do końca czerwca, aby oszczędzać energię i utrzymać jakąkolwiek siłę. pełen kurzu Panele słoneczne mogą powstać do około grudnia.
Zamiast tego zespół planuje teraz zaprogramować sondę tak, aby sejsmometr działał dłużej, prawdopodobnie do końca sierpnia lub na początku września. Takie postępowanie przyspieszy rozładowanie baterii sondy i spowoduje, że statek kosmiczny również w tym czasie wyczerpie się, ale może umożliwić sejsmometrowi wykrycie większej liczby trzęsień ziemi.
„Insight nie zakończył jeszcze nauczania nas o Marsie” – powiedziała Laurie Glaese, dyrektor ds. nauk planetarnych w NASA w Waszyngtonie. „Zdobędziemy ostatni kawałek wiedzy, jaki możemy zdobyć, zanim sonda zakończy swoją pracę”.
Zespół InSight będzie dostępny, aby odpowiedzieć na Twoje pytania na żywo 28 czerwca o godzinie 15:00 EST (południe czasu PDT) podczas transmisji na żywo o godz. youtube. Pytania można zadawać, używając hashtagu #AskNASA.
wgląd (skrót od poszukiwań śródlądowych z wykorzystaniem badań sejsmicznych, geodezji i transportu termicznego) występuje w rozszerzona misja Po osiągnięciu swoich celów naukowych. Sonda wykryła ponad 1300 trzęsień ziemi od czasu lądowania na Marsie w 2018 roku, dostarczając informacji, które pozwoliły naukowcom zmierzyć głębokość i powstawanie Skorupa Marsa, płaszcz i rdzeń. Korzystając z innych instrumentów, InSight zarejestrował bezcenne dane pogodowe, zbadał glebę pod łazikiem i zbadał pozostałości pradawnego pola magnetycznego Marsa.
Wszystkie instrumenty poza sejsmometrem są już wyłączone. Podobnie jak inne statki kosmiczne Marsa, InSight ma system ochrony przed awariami, który automatycznie włącza „tryb awaryjny” w sytuacjach zagrożenia i wyłącza wszystkie oprócz najważniejszych funkcji, umożliwiając inżynierom ocenę sytuacji. Niska moc i temperatury przekraczające ustalone limity mogą uruchomić tryb awaryjny.
Aby umożliwić jak najdłuższe działanie sejsmometru, zespół misji wyłącza system ochrony przed awariami InSight. Dzięki temu urządzenie będzie działać dłużej, ale lądownik nie będzie chroniony przed nagłymi i nieoczekiwanymi zdarzeniami, na które kontrolerzy naziemni nie będą mieli czasu zareagować.
powiedział Chuck Scott, kierownik projektu InSight w NASA Jet Propulsion Laboratory w Południowej Kalifornii.
Regularne aktualizacje dotyczące mocy InSight i opinie członków zespołu ekspedycyjnego pojawią się za blogs.nasa.gov/insight.
Zespół InSight będzie również dostępny, aby odpowiedzieć na Twoje pytania na żywo 28 czerwca o 15:00 czasu EST (południe czasu PDT) podczas transmisji na żywo o godz. youtube. Pytania można zadawać, używając hashtagu #AskNASA.
Więcej o misji
Laboratorium Napędu Odrzutowego zarządza programem InSight Dyrekcji Misji Naukowej NASA. InSight jest częścią programu Discovery NASA, zarządzanego przez Centrum Lotów Kosmicznych Marshalla w Huntsville w stanie Alabama. Firma Lockheed Martin Space z Denver zbudowała statek kosmiczny InSight, w tym etap rejsowy i lądownik, i wspiera operacje statku kosmicznego misji.
Szereg europejskich partnerów, w tym francuskie Narodowe Centrum Badań Kosmicznych (CNES) i Niemieckie Centrum Kosmiczne (DLR), wspiera misję InSight. Narodowe Centrum Badań Kosmicznych przedstawiło eksperyment sejsmiczny konstrukcji wewnętrznej (SEIS) do NASA, z głównym badaczem w IPGP (Institut de Physique du Globe de Paris). Ważny wkład do Wspólnego Systemu Informacji o Środowisku pochodził z IPGP; Instytut Maxa Plancka ds. Badań Układu Słonecznego (MPS) w Niemczech; Szwajcarski Federalny Instytut Technologiczny (ETH Zurich) w Szwajcarii; Imperial College London i Oxford University w Wielkiej Brytanii; i JPL. DLR dostarczyło pakiet termiczny i właściwości fizyczne (HP3), ze znaczącym wkładem Centrum Badań Kosmicznych (CBK) Polskiej Akademii Nauk i Astroniki w Polsce. Centro de Astrobiology Centre (CAB) w Hiszpanii dostarczyło czujniki temperatury i wiatru.
Wiadomości Media Komunikacja
Andrzeja Dobrego
Laboratorium Napędów Odrzutowych, Pasadena, Kalifornia.
818-393-2433
[email protected]
Karen Fox / Alana Johnson
Siedziba NASA, Waszyngton
301-286-6284/202-358-1501
[email protected] / [email protected]
„Introwertyk. Myśliciel. Rozwiązuje problemy. Specjalista od złego piwa. Skłonny do apatii. Ekspert od mediów społecznościowych. Wielokrotnie nagradzany fanatyk jedzenia.”
