NATO i UE walczą o zjednoczenie Europy

Rewolucja przemysłowa dała początek proletariatowi przemysłowemu w najbardziej rozwiniętych krajach Europy (Wielka Brytania i Europa Środkowa), rewolucyjnej ideologii marksizm-leninizm, która głosiła walkę klasową. W 1848 r Komunistyczny raport Marksa i EngelsaA w 1867 Kapitał Marksa. Jednak rewolucja proletariacka nie miała miejsca w Niemczech, jak oczekiwali jej ideolodzy, ale w 1917, w środku I wojny światowej (1914-18), w Gruzji w Rosji. Zarówno w Niemczech (Hitler), jak i we Włoszech (Mussolini) sankcje nałożone na Niemcy za reakcję na kapitalizm w jego skrajnie faszystowskiej formie były pożywką dla odszkodowań wojennych. Pierwszy konflikt między komunizmem a faszyzmem miał miejsce podczas hiszpańskiej wojny domowej (1936-39), w której jednym pomogły Niemcy i Włochy, innym zaś Związek Radziecki. Jednak prawdziwy konflikt miał miejsce podczas II wojny światowej (1939-45), której kulminacją była klęska Niemiec przez aliantów. Na konferencji w Jałcie w 1945 r. Stalin (ZSRR) oraz Anglosasi: Churchill (Wielka Brytania) i Roosevelt (USA) uznali swoje strefy wpływów na świecie. Francja nie została zaproszona na konferencję. Rozpoczęła się zimna wojna między regionami komunistycznymi i burżuazyjnymi, która trwała do 1991 r. i jest nadal nieznana, ze względu na rozwój państwa opiekuńczego i klasy średniej, która wyznaczyła sześć dekad większego dobrobytu gospodarczego i społecznego Zachodu. Wcześniej kapitalizm przemysłowy był zmuszony do lepszej dystrybucji bogactwa pod groźbą ruchów rewolucyjnych promowanych przez Związek Radziecki, który już posiadał rakiety nuklearne.

W 1949 r. utworzono NATO jako 12-osobowy organ obrony (Belgia, Kanada, Dania, USA, Francja, Islandia, Włochy, Luksemburg, Norwegia, Holandia, Portugalia i Wielka Brytania). W 1950 r. ogłoszono wojnę koreańską, w której Stany Zjednoczone przez trzy lata wspierały Koreę Południową, aż do uzgodnienia secesji tego kraju. CECA (Wspólnota Gospodarcza Węgla i Stali) została utworzona w 1951 r. na mocy porozumienia 6 państw członkowskich (Francji, Niemiec, Włoch, Belgii, Holandii i Luksemburga) w celu przyczynienia się do trwałego pokoju między Francją a Niemcami. Głównie. Grecja i Turcja przystąpiły do ​​NATO w 1952 roku, a RFN w 1955 roku. Tego samego dnia Związek Radziecki utworzył własną organizację obronną, Układ Warszawski, z 8 wczesnymi członkami (ZSRR, Albania, Demokratyczna Republika Niemiec, Bułgaria, Czechosłowacja, Węgry, Polska i Rumunia). W tym samym roku rozpoczęła się wojna wietnamska, która trwała do 1974 roku i zakończyła się pierwszą porażką Stanów Zjednoczonych i podzieleniem kraju na dwie części, jak Korea. W 1956 CECA stała się trzema organizmami, CE, CEE i EURATON, ale z tymi samymi sześcioma członkami. Również w 1965 roku te trzy organizacje połączyły się, wraz z Unią Europejską (WE) i trzema nowymi krajami dołączonymi do WE po niepowodzeniu rywalizującej z nią EFTA (Wielka Brytania, Irlandia i Dania). Przysłowie brzmi: „Jeśli nie możesz z nią walczyć… dołącz do niej”.

Grecja przystąpiła do WE w 1981 r., Hiszpania do NATO w 1982 r., Hiszpania i Portugalia do WE w 1985 r., aw 1990 r. niemiecka DR weszła w dwa systemy, co doprowadziło do upadku jej muru. Upadek Berlina i Związku Radzieckiego w 1989 roku. W 1990 r. KE miała 12 członków, a NATO 16 (nic nie dodano, ponieważ wejście GTR zostało włączone do RFN). W tym samym roku, w związku z inwazją Iraku na Kuwejt, w tym samym roku miała miejsce pierwsza inwazja USA na Irak.

W 1991 roku zlikwidowano Związek Radziecki i rozwiązano Układ Warszawski, ale utworzono Wspólnotę Niepodległych Państw (WNP), w skład której wchodzi 12 państw (Armenia, Azerbejdżan, Białoruś, Kazachstan, Kirgistan, Mołdawia, Rosja, Tadżykistan, Uzbekistan, Uzbekistan ). , Gruzja i Ukraina). Wojna bałkańska rozpoczęła się w tym samym roku i zakończyła się w 2006 r. podziałem Jugosławii na siedem krajów, choć nigdy nie była ona częścią Układu Warszawskiego ani satelitą Związku Radzieckiego, ale jednym z trzech państw niezaangażowanych. Z Indiami Nehru i Egiptem Nasera).

Traktat z Maastricht został podpisany w 1992 r., dając początek Unii Europejskiej, zastępując Wspólnotę Europejską i wspólną walutę europejską, euro, konkurującą z dolarem amerykańskim w transakcjach międzynarodowych. W 1995 roku Unia Europejska zaanektowała Austrię, Finlandię i Szwecję, ale w 1999 roku NATO połączyło trzech członków byłego regionu komunistycznego (Węgry, Polskę i Czechy). Połączenie siedmiu byłych republik komunistycznych (Bułgarii, Słowacji, Słowenii, Estonii, Łotwy, Litwy i Rumunii) w te siedem krajów w 2004 roku wyznacza początek znacznej ekspansji NATO w kierunku Rosji. Połączyła się w 1999 roku i stała się częścią Unii Europejskiej, a także dwóch europejskich wysp Cypru i Malty. Z kolei WNP straciło dwóch członków, Gruzję w 2004 roku i Ukrainę w 2014 roku, o zaledwie 10 członków.

Unia Europejska i NATO nadal się rozwijają. UE uznaje Bułgarię i Rumunię w 2007 r., Chorwację w 2008 r., dotarła do 28 państw członkowskich, a integracja Ukrainy jest pod lupą. NATO skompletowało 30 krajów, w tym Chorwację i Albanię w 2009 roku, Czarnogórę w 2017 roku i północną Macedonię w 2020 roku. Badana jest również integracja Finlandii, Szwecji, Bośni, Gruzji i Ukrainy.

Czy ten szybki rozwój obu organizacji od 1992 roku był wynikiem współpracy czy konkurencji?