Podżeganie do wojny bez legitymacji społecznej – inne pomysły

Obecne rozszerzenie państw NATO na Ukrainie nie ma wystarczającej legitymacji społecznej. Tak twierdzą podzieleni obywatele Europy, ale większość nie popiera przedłużania wojny i domaga się jej zakończenia, nawet jeśli Ukraina udzieli Rosji ustępstw terytorialnych.

Spójrzmy na dane z europejskiego badania Uroskopia Opublikowano niedawno i z niewielkim oddźwiękiem w hiszpańskich mediach głównego nurtu. Realizowany jest w dziewięciu krajach stowarzyszonych Unii Europejskiej: Hiszpanii, Niemczech, Francji, Włoszech, Polsce, Portugalii, Grecji, Holandii i Austrii. Badanie przeprowadzone w Hiszpanii przez Sigmy dwaFirma ankietowa zajmująca się badaniami społecznymi, która jest częścią Gallup International i regularnie współpracuje z gazetą światNiewiele podejrzewano o nielojalność wobec lewactwa czy atlantyzmu.

Istnieją istotne różnice między populacjami różnych krajów, z którymi konsultowano się w sprawie zarządzania konfliktami zbrojnymi, ale średnia wszystkich z nich skłania się ku priorytetowi natychmiastowego pokoju. Tym samym 48% obywateli, czyli prawie połowa, opowiada się za szybkim zakończeniem konfliktu, nawet jeśli oznaczałoby to rezygnację z terytoriów ukraińskich. Z drugiej strony 32%, mniej niż jedna trzecia, opowiada się przeciwko temu regionalnemu transferowi w celu przyspieszenia pokoju. To właśnie ta mniejszość Europejczyków opowiada się za kontynuacją wojny, dopóki Rosja nie wycofa całego terytorium Ukrainy, w tym Krymu i Donbasu, jak założył się prezydent Ukrainy Zełenski, wspierając rządy USA i Polski oraz akceptując NATO. Jedna trzecia obywateli przedkłada zwycięstwo militarne nad stanowisko połowy społeczeństwa europejskiego, które woli wynegocjować sprawiedliwy traktat dla obu stron.

Kraje z najwyższym poparciem obywateli dla zawieszenia broni to Austria (64%) i Niemcy (60%), co pokazuje, że nawet przy zaangażowaniu w poważną wewnętrzną militaryzację rządzącej Partii Socjaldemokratycznej brakuje pewnej rozwagi. Zaangażowany w konflikt z Rosją jednostronnie i na dużą skalę przy użyciu broni ofensywnej. Pomimo tego, że kraj ten najbardziej wyróżnia się militarnym wsparciem dla Ukrainy i jej rządowych sojuszników, wraz z Polską, Zielony Y liberałowiePoza opozycją chadeckiej prawicy wyróżnili się oni żądaniem większego zaangażowania Niemiec w wojnę.

Ponadto są trzy inne kraje o wyższym od średniej europejskiej odsetku poparcia dla natychmiastowego zakończenia wojny: Grecja (54%), Włochy (50%) i Hiszpania (50%); Wraz z Portugalią (41%) te cztery kraje – w południowej Europie – mają wyraźną pacyfistyczną większość opowiadającą się za kontynuowaniem wojny, z populacją stanowiącą mniejszość. Z drugiej strony są dwa kraje, w których ten poziom pacyfizmu jest niski: Holandia (27%) i Polska (28%).

Ten większościowy poziom (48% w porównaniu do 32%) zawieszenia broni i negocjacji w konflikcie jest powiązany z procentem zainwestowanym w wsparcie militarne dla Ukrainy, sięgające 56% ludności Europy i 61% w Hiszpanii. Innymi słowy, istnieje jedna czwarta, która opowiada się za natychmiastowym pokojem, ale nadal utrzymuje wsparcie militarne do czasu jego osiągnięcia. Jednak sprzeciw wobec eksportu broni nadal przeważa nad poparciem w dwóch krajach: Grecji i we Włoszech, gdzie odpowiednio 60% i 50% sprzeciwia się, aw obu przypadkach poparcie wynosi 38%.

Ciekawostką jest różnorodność interesów i preferencji w myśleniu o sankcjach, zwłaszcza powojennych i wznowieniu umów handlowych. I tak cztery kraje – Grecja (63,6%), Austria (51,9%), Niemcy (42,9%) i Włochy (40,8%) – mają większość pozytywną opinię na temat zakupu rosyjskiego gazu w przyszłości, jeśli wojna zakończy się w umowa. , chociaż średnia europejska wynosi 35,1%. Duża część ludności Europy, zwłaszcza w tych krajach, wyraża niechęć do całkowitego zerwania wymiany energetycznej (oraz rolnej i handlowej) z Rosją, co skutkowałoby znacznymi niekorzystnymi konsekwencjami produktywności i inflacji dla większości społeczeństwa i byłoby korzystne. Wielkie amerykańskie monopole.

Warto wspomnieć o najważniejszych danych dla Hiszpanii. Większość wyborców postępowego rządu koalicyjnego opowiada się za natychmiastowym zawieszeniem broni, nawet jeśli uznają obecny stan rosyjskiej kontroli nad niektórymi terytoriami Ukrainy. Tak więc większość wyborców mogą (61%) od więcej partia Socjalistyczna (55%) przedkłada natychmiastowy pokój nad cel, jakim jest osiągnięcie całkowitego zwycięstwa militarnego Ukrainy i sojuszników z NATO, przy całkowitej klęsce i wycofaniu wojsk rosyjskich.

Wśród prawicowych partii opozycyjnych idea priorytetowego traktowania pokoju jest w większości, choć w mniejszym stopniu niż na lewicy, z prorządowym poglądem na przedłużenie konfliktu do całkowitego zwycięstwa: Partido Popular, 46% vs. 38 %; Vox, 45% vs. 36%, i Ciudadanos, 44% vs. 41%.

Jednak z jednej strony istnieją znaczne różnice między elektoratami w wielu aspektach partia Socjalistyczna I prawicy, az drugiej wyborców mogą. Tak więc, jeśli chodzi o poparcie militarne dla Ukrainy, ponad 60% tych pierwszych zgadza się, ale ponad 50% ankietowanych. mogą Różnica zdań. Podobnie frekwencja na tym ostatnim wyniosła 41,4% wobec 32% na negocjacjach w sprawie zakupu gazu z Rosją. partia Socjalistyczna Jest to zgodne ze średnią dla całej populacji, w której odrzucenie tego kontraktu energetycznego sięga połowy.

Opinię o natychmiastowym zakończeniu wojny popierają natomiast wszystkie grupy wiekowe, zwłaszcza osoby w średnim wieku (54% w wieku od 30 do 49 lat) i seniorzy (53% w wieku powyżej 69 lat).

Podsumowując, opinia większości stawia pod znakiem zapytania jakość działań podejmowanych przez główne zachodnie rządy w sprawie nowej generacji broni w ramach globalnej strategii określonej na szczycie NATO w celu promowania zaprzestania działań wojennych i uzgodnionego natychmiastowego rozwiązania. W czerwcu zeszłego roku w Madrycie. Podważa to wystarczającą cywilną legitymację strategicznego celu USA, jakim jest podporządkowanie ukraińskiego rządu Unii Europejskiej, a zwłaszcza Niemcom, poprzez zmuszenie ukraińskiego rządu do militarnego zwycięstwa nad armią rosyjską i wycofania się z okupowanych terytoriów.

Jednak, jak obstawiają twarde atlantyckie sektory, stawianie na całkowite i bezpośrednie zaangażowanie NATO w celu osiągnięcia generalnej i natychmiastowej klęski wojsk rosyjskich nie wydaje się opcją dominującą, a raczej stopniowym przedłużaniem się konfliktu postrzeganego jako polityczny . i militarnej dezintegracji reżimu rosyjskiego, a także większej jednorodności europejskiej opinii publicznej. Innymi słowy, w perspektywie średnioterminowej nawet odpowiedni przedstawiciele wojskowi, tacy jak głównodowodzący Stanów Zjednoczonych, akceptują fakt, że całkowita klęska potęgi nuklearnej Rosji jest mało prawdopodobna. Bezpieczniejsza pozycja dla wszystkich zaangażowanych stron.