Rosyjski gazociąg Nord Stream 2 dobiega końca

Ambasador Rosji w Niemczech powiedział, że budowa gazociągu Nord Stream 2 jest na końcowym etapie, pomimo amerykańskich przeszkód w pracy.

21 lipca Niemcy i Stany Zjednoczone ogłosiły porozumienie w sprawie projektu Nord Stream 2, który powstaje pod Bałtykiem, aby transportować gaz z rosyjskiej Arktyki do Niemiec. Poprzez to porozumienie Berlin obiecał „podjęcie działań” na szczeblu krajowym i poprzez plan przekonać kraj eurazjatycki, by nie używał energii jako „broni” ani nie dopuszczał się „agresywnych aktów” przeciwko Ukrainie.

Ambasador Rosji w Niemczech Siergiej Nieczajew potwierdził w wywiadzie opublikowanym dziś przez rosyjską gazetę Izwiestia, że ​​projekt jest w końcowej fazie budowy i sprzeciw Stanów Zjednoczonych nie będzie miał żadnego wpływu na operację lub na proces budowy. Data wygaśnięcia.

„Zaczynamy od tego, że niemiecko-amerykańskie porozumienie nie wpłynie na tempo budowy, ani termin zakończenia Nord Stream 2. Prace budowlane są w końcowej fazie i zostaną zakończone w ciągu kilku tygodni” – powiedział. Powiedział.

Nechiv podkreślił, że zarówno Stany Zjednoczone, jak i Niemcy „nie zawarły” umowy o Nord Stream 2, a zapowiedziano wspólną deklarację, tyle że „nie jest to dokument prawnie wiążący”. Wspólna deklaracja Berlina i Waszyngtonu, zdaniem rosyjskiego ambasadora, „nie implikuje żadnego konkretnego zobowiązania” wobec Moskwy, ponieważ nie brała ona udziału w jego opracowaniu.

Nord Stream 2, drugie takie połączenie między Rosją a Niemcami – po pierwszym otwartym w 2011 roku – ma zdolność przesyłu ok. 55 mld m sześc. gazu rocznie.

Biały Dom sprzeciwia się tak ogromnemu projektowi, twierdząc, że rurociąg zwiększy wpływy Rosji w Europie w czasie wzmożonego napięcia między dwoma mocarstwami. Rosja z kolei odrzuca amerykańskie naciski i określa te groźby jako próbę zmuszenia Europejczyków do zakupu północnoamerykańskiego gazu skroplonego.

Sprzeciw wobec Nord Stream 2 postawił Niemcy przed dylematem dyplomatycznym, gospodarczym i geopolitycznym, co jest głównym powodem sprzeciwu Stanów Zjednoczonych wobec wspomnianego sojuszu niemiecko-rosyjskiego zaangażowanego we wspomniany gazociąg.

Projekt stawia Niemcy jako głównego odbiorcę rosyjskiego gazu, ale jego konsekwencjami są inne kraje europejskie, które potrzebują rosyjskiego gazu ze względu na łańcuch przewag nad przymusowymi dostawami LNG przez Stany Zjednoczone, który jest droższy i zanieczyszczający w porównaniu z europejskim decyzja o zaprzestaniu korzystania z paliw kopalnych do 2050 roku.