Stolica Peru obchodziła 488. rocznicę, którą „ogarnęły” protesty

Mały program upamiętniający rozpoczął się bardzo wcześnie, od hołdu dla Cacique Taulichusco, ostatniego curaca (kacyka) przed hiszpańskim podbojem, który rządził doliną Rímac, częścią Imperium Inków.

Mniej więcej w tym samym czasie miasto przyjęło mieszkańców, znaczną część rdzennej ludności Andów, którzy przybyli z głębi kraju, aby wysłuchać swoich żądań, z których najważniejszym była rezygnacja naczelnika Diny Boulwart, która do tej pory kosztowała ich pięćdziesiąt zgonów.

W Dniu Pamięci Lima pokazał, za co obwiniają wieśniacy i wielu mieszkańców Limy, jego centralizm, rasizm i dyskryminację, ale także swoją wspierającą, sympatyczną i gościnną twarz.

Z jednej strony dziekan Uniwersytetu San Marcos, Jerry Ramon, wyraził niezadowolenie z wykorzystania kampusu przez studentów ostatniej nocy do schronienia protestujących, a nawet powiedział, że policja powinna ich usunąć, ale rada uniwersytecka postanowiła utworzyć komitet dialogu, który spotykałby się z gośćmi w celu opieki nad obiektami.

Ostatnie stoisko National University of Engineering (UNI), Alfonso López Chao, który witał i witał demonstrantów wraz z liderami studentów i zauważył w swoim przemówieniu, że nosił wstążkę, która przedstawiała jako naszyjnik symbol jego mocy jako rektor uniwersytetu i używał go tylko przy nielicznych i wielkich okazjach.

W międzyczasie kontynuowano prace upamiętniające, z tradycyjnym „te deum” katolickiego arcybiskupa Limy, prałata Carlosa Castillo, prosząc o myślenie o Limie „jako o mieście pokoju, jeśli będziemy rozmawiać, jeśli będziemy rozmawiać, jeśli spróbujemy”.

Dodał, że na tej drodze dojdziemy „do odpowiednich wniosków, które pozwolą nam, z nieskończoną liczbą rozmówców, których mamy dzisiaj, doświadczyć różnych sposobów reorganizacji naszego życia jako miasta w służbie wszystkim”.

Punktem kulminacyjnym wydarzeń było uroczyste posiedzenie Rady Miejskiej, któremu przewodniczył nowo wybrany konserwatywny burmistrz Rafael López Aliaga.

nmr/mrs