Szczepan Twardoch portretuje kruchą Polskę międzywojenną

W 1937 roku Warszawa była uważana za jedno z najlepiej prosperujących miast Europy i serce, które napędzało nowoczesność w całej Polsce, odrodzonej jako jednostka polityczna z I wojny światowej po stuleciach rozbiorów. Północny Paryż pozostał stolicą Drugiej Republiki po odzyskaniu przez nią niepodległości i po pewnym wczesnym okresie niestabilności politycznej. Jej pierwszy prezydent został zamordowany w 1922 r. – inflacja gospodarcza, koalicja rządząca, Sanakja [sanación]Składa się głównie z oficerów wojskowych, Był w stanie skonsolidować instytucje i sterować gospodarką, ale kosztem rosnącego autorytarnego dryfu, kładącego kres rodzącej się demokracji..

Po zamachu stanu, najpierw z marszałkiem Józefem Pisudskim, a potem, wraz z jego śmiercią w 1935 r., stanął na jej czele Eduard Rietz-Miki, konserwatysta i centrysta. Kraj z mniejszością (Żydzi, Białorusini, Ukraińcy itd.), ultra-katolicką i autorytarną, ze skrajnie prawicowymi grupami antysemickimi, które nie wahają się uciekać do przemocy. Podobny do ONR-Falanga oddział kierowany przez Polesa Piaseckiego, zwolennika faszystowskiej dyktatury katolickiej inspirowanej hiszpańskim falangizmem.

Klimat nie do zniesienia

Nie wszystkie z tych nazw są obce Król WarszawyPowieść Szczepana Twardocha (Zernica, 1979). Klimat społeczny i polityczny jest tłem dla tej ognistej i kosmopolitycznej Warszawy, ale balansującej na krawędzi wewnętrznego bankructwa. Na Zachodzie zbliżała się apokalipsa, tutaj jako mityczne przeczucie w postaci „szarego kaszalota o płonących oczach”, rodzaju biblijnego lewiatana unoszącego się nad miastem, śpiewającego wiersze Paula Celana i połykającego Jonasza. Przemoc we wszystkich jej formach – kryminalna, seksualna, dialektyczna, polityczna – jest centralnym punktem tej powieści. Momentami przypominający obraz George’a Grosza; Inne obejmują filmografię Scorsese, gangsterów i bokserów.

zacząć Walka na ringu, którą autor rozwija na wielu stronach, przedstawiając bezcenne szczegóły dotyczące zarówno technicznej, jak i anatomicznej strony tego sportu oraz klimatu oddychania.Alegoria podzielonego i skonfrontowanego miasta, dwóch klubów bokserskich naprzeciw siebie, Legii i Magaby, odpowiednio katolickiego i żydowskiego: „Ci warszawiacy mówili dwoma różnymi językami, żyli w dwóch różnych światach i nie czytali tych samych gazet: Obie Warszawianki były wobec siebie w najlepszym razie obojętne, w najgorszym złośliwe, a generalnie pełne urazy i nieufności.Jakby nie żyli obok siebie, ale oddzieleni morzem”.

Fascynacja światem podziemnym

Jedyne obszary równości, miejsca przemocy – ulice, więzienia, burdele – rywalizowali na równych prawach. Dwardók zdecydował się opisać z żydowskiej perspektywy, poprzez brutalny realizm i liczne dokumenty, wyidealizowaną Warszawę, w której skrajna bieda mieszała się z luksusem.Próbując odnieść się do tego społeczeństwa poza Zagładą, w czasach nowożytnych rozwinął swoje ruchy nacjonalistyczne i praktykował po zlaniu się z innymi nurtami: „Taki byli, każdy chciał żyć dla czegoś większego, Bund, Komintern, Volkspartia, ONR, syjoniści, socjaliści, komuniści, endecy, cała młodzież. Chcieli czemuś poświęcić swoje życie„. Paleta alfabetu jest bardzo zróżnicowana, zarówno jasna, jak i ciemna, jak już zrobiono Piosenkarz lub, ostatnio, TokarczukPortrety społeczne przełamują więc stereotypy.

Król Warszawy Oferuje panoramiczny widok na świat Jakuba Szapiro, żydowskiego boksera, który każe katolikom całować płótno, pogromcy przestępczej organizacji kierowanej przez ojca chrzestnego (obaj inspirowani prawdziwymi postaciami) zboczeńca i szantażysty Jana Kaplicy. Bitwa została opowiedziana z pamięci 17-letniego chłopca, syna pobożnego Żyda, który niedawno został powieszony i poćwiartowany przez Szapiro.. Jednak bokser i przyszły „król” (podziemnego świata) przemawia do młodzieńca, ponieważ reprezentuje inny sposób bycia Żydem – mściwy, arogancki i dobrze ubrany, bez brody i ogolonych skroni – iz tego powodu porzuca rodzinę i rzuca się w ramiona nowego opiekuna.

To żądanie nowej tożsamości wolnej od nienawiści i dominacji przewija się przez całą powieść wraz z przedawkowaniem testosteronu.. Zainteresowanie fabularne, jakie budzi, podkreśla głos narratora, który pisze od teraźniejszości, już od dawna, aw którego prawdziwą tożsamość będziemy wątpić do końca (zainspirowany autentycznym przypadkiem).

Ucz się więcej