Dziedzictwo Napoleona w Hawanie – Juventud Rebeldi

Mówią, że Napoleon Bonaparte urodził się z zębami i według większości kultur europejskich był to znakomita wróżba. Dzieci z jednym lub więcej zębami rodnymi miały szczęście i stały się wielkimi wojownikami. Anibal Barcelona i Julio Cesar spełnili swoje przeznaczenie. Napoleonowi nie trwało to długo iw wieku dwudziestu czterech lat otrzymał stopnie generała, dwa lata później został dowódcą armii wewnętrznej, aw wieku trzydziestu pięciu lat był już cesarzem Francuzów.

„Mały kapral”, jak nazywają go żołnierze, łączy w sobie chwałę, mistycyzm, charyzmę i jasne myślenie z ambicją, egoizmem i nadużywaniem władzy. Był geniuszem strategii, jednym z najlepiej zbadanych na świecie, a także zdolnym do prowadzenia katastrofalnych kampanii wojskowych, takich jak te w Rosji. Chaos, wielka gilotyna się skończyła. Chronił rewolucję francuską w krytycznych momentach i obalił rządzący dyrekcję, a następnie, ku zdumieniu wszystkich, przywrócił niewolnictwo i koronował się na cesarza.

Pistolety przekazane przez Napoleona podczas kapitulacji Anglikom 15 sierpnia 1815 r. Fot. Emilio El Herrera Villa.

Napoleon zmiażdżył system feudalny, który utrwalił się w Europie od V wieku i stał się dyktatorem, tworząc sieci szkół, promulgując zasady cywilne i prawne dla wszystkich obywateli bez wyjątku oraz kładąc podwaliny nowoczesnego społeczeństwa, jakie znamy.

Dwa wieki po upadku jego imperium, dziedzictwo jednej z najsłynniejszych postaci w historii ludzkości trwa nadal. Wpływ ten dociera na Karaiby, a konkretnie do Muzeum Napoleona w Hawanie, które w tym roku upamiętnia 60. rocznicę jego założenia i dwusetną rocznicę śmierci Bonapartego na więziennej wyspie Santa Elena.

Nasza stolica, mimo że nie ma żadnego związku z pierwszym cesarzem Francji, przechowuje najbardziej kompletną i różnorodną kolekcję Napoleona na kontynencie i jedyną w swoim rodzaju w Ameryce Łacińskiej.

Tarcza kirasjerów (jazda) Fot. Emilio L. Herrera Villa.

„Mamy szczególną cechę, że znajdujemy się poza zwykłym kontekstem głównych wyspecjalizowanych ośrodków Napoleona w Europie, zwłaszcza we Francji. To jest rzeczywistość Farida, ale mamy na ten temat jedno z najlepszych muzeów na świecie” – potwierdził muzealnik instytucji Edward Gomez.

Nasza biblioteka zawiera ponad 4000 tomów w różnych językach, głównie z okresu Rewolucji Francuskiej i dokumentacji Napoleona. Ponadto kolekcja cesarza powiększa się o dziesięć manifestacji artystycznych (malarstwo, meble, przedmioty historyczne…) liczące prawie 3600 sztuk.” zbuntowana młodzież Sadis Sanchez Aguilar, dyrektor Muzeum.

Ta obszerna kolekcja przedstawia cztery piętra dziedzictwa artystycznego, w tym porcelanową zastawę stołową, rzeźby, kostiumy i różne rodzaje broni wojskowej, sięgające czasów wielkiego stratega i jego historycznych rządów. „To przyjemność dla Kubańczyków i wszystkich, którzy nas odwiedzają, móc znaleźć te skarby skoncentrowane w miejscu publicznym, a nie prywatnym. „To bardzo ważna rzecz” – powiedział Edward Gomez.

Z okazji 60. rocznicy powstania muzeum odbywa się wystawa Napoleon na wyspie Świętej Heleny, który wyświetla ostatni etap króla. Hawana strzeże wielu artefaktów, a nawet drzewa, które wyrosło w ogrodzie instytucji z nasion przywiezionych z tego zagubionego kawałka ziemi położonego na południowym Atlantyku.

„Mamy szczęście, że mamy rzeczy związane z jego pobytem w Santa Elena, w tym słynny dwurożec, jego lornetkę i zegarek kieszonkowy, który nosił w ostatnich godzinach swojego życia” – powiedział Sanchez Aguilar.

Zegarek kieszonkowy dla Napoleona uwięzionego na wyspie Santa Elena.Zdjęcie: Emilio El Herrera Villa.

Wystawiono również kępkę włosów i zębów trzonowych Napoleona o nieoszacowanej wartości historycznej. Wewnątrz tego skarbu znajdują się pistolety podarowane przez wielkiego generała podczas jego kapitulacji Anglikom 15 sierpnia 1815 roku. Przyznane generałowi porucznikowi Andrew Mottowi na pokładzie HMS Bellerophon, te pistolety symbolizują powszechny pokój w Europie, który ma nastąpić; Jak również ostatni akt wolności dokonany przez samego Napoleona.

Odsłonięty bicorn jest jednym z czterech, które Bonaparte przywiózł na Świętą Helenę. Wśród pozostałych wiadomo, że jeden odpoczywał z Napoleonem w Palais Nationale des Invalides, drugi znajduje się w kolekcji Chateau de Malmaison, a trzeci nie został jeszcze odkryty.

Kolejnym bezcennym przedmiotem jest jedna z masek pośmiertnych cesarza, którą jego osobisty lekarz, François Carlos Antomarechi, przywiózł na Kubę w 1834 roku. Będąc bliskim przyjacielem generała Juana de Moya, gubernatora prowincji Oriente na Kubie, lekarz sprzedał mu maska ​​do hiszpańskiego oficera. Później generał Mambe José Lacrete Morlo kupił ten kawałek, dopóki spadkobiercy Lacrete nie zaoferowali dziś maski w fundacji na sprzedaż w 1916 roku.

Muzeum Napoleona w Hawanie wywodzi się ze skrupulatnej pracy „Cukrowego Cara” Julio Lobo, jednego z największych kolekcjonerów wszech czasów Bonapartego. Biblioteka wpadła w ręce niezmierzonej pracy dr Marii Teresy Ferrer de Andrade, założycielki bibliotek kubańskich, która gromadziła ważne tomy i zarządzała pięknym budynkiem przez Natalię Bolivar, pierwszą dyrektorkę Muzeum.

Jak powiedział Sánchez Aguilar, „Natalia Bolivar zrozumiała znaczenie tej kolekcji dla historii świata. Miała dalekowzroczność, aby zachować ją i zorganizować w oficjalnym muzeum, zgodnie z życzeniem samego Julio Lobo.

Ząb trzonowy Napoleona wydobyty przez dr O’Meara 16 listopada 1817 r. Zdjęcie: Willa Emilio El Herrera.

W czasie działalności Muzeum Napoleona przez 60 lat; Pisarka i związana z nią etnolożka Natalia Bolivar rozmawiała ze słuchaczami o początkach instytucji, która z ciekawości jako jedna z pierwszych została zatwierdzona przez rewolucyjny rząd.

Nawet bez zgody Julio Lobo, Natalia Bolivar zainteresowała się florenckim pałacem La Dolce Dimora (Piękna Rezydencja), dawną rezydencją pułkownika Armii Wyzwolenia, kubańsko-włoskim Orestesem Ferrarą, jako wspaniałą przyszłą rezydencję. Kolekcja.

Poszedłem poprosić Fidela, aby dał mi dom w Ferrarze, a on dał mi go na budowę muzeum. Później rozmawiałem z Julio Lobo z zamiarem, aby zgodził się przekazać swoją kolekcję Napoleonowi, który był miłością jego życia. Przez prawników wszystkich stron, przed Lobo. Z pomocą Osmana Cienfuegos pałac został odrestaurowany. Otworzyliśmy muzeum 2 grudnia 1961 roku przy wsparciu Alejo Carpentera. Natalia Bolivar wyjaśniła, że ​​było to dzieło, które zakończyło się miłością i sympatią wielu ludzi.

Ta wielka wyznawana miłość wielu doprowadziła jedną z największych i najbardziej kompletnych grup Napoleona na tej półkuli do osiągnięcia sześćdziesiątej rocznicy istnienia. „Przez lata ciężko pracowaliśmy, aby utrzymać wysokie standardy, na jakie zasługuje kolekcja tego typu. W ostatnich latach gościliśmy kilka Międzynarodowych Konferencji Napoleona i będziemy to robić nadal. Nawiązaliśmy współpracę z uczonym Lukiem Dallą Bonną z International Towarzystwo Napoleońskie wyda pierwsze wydanie katalogu Muzeum, który będzie miał 350 stron. Niedawno został opublikowany w języku angielskim, poza Kubą, ale pracujemy nad wersją hiszpańską, którą chcemy opublikować w Hawanie w marcu przyszłego roku” Sanchez – oznajmił Aguilar.

Dwieście lat po jego śmierci dziedzictwo Napoleona Bonaparte przybyło i rozszerzyło się na karaibskiej wyspie, o której nie wiadomo, czy pojawiła się w jego imperialnej myśli. I nie powinno to dziwić, ponieważ śmierć nigdy nie była powstrzymaniem tych, których zęby rodowe miały pożreć świat.

Maska pośmiertna Napoleona. W muzeum znajdują się dwie kopie kopii z brązu i jedna kopia polerowanej kopii wykonanej przez osobistego lekarza cesarza François Carlos Antomarechi.Zdjęcie: Emilio El Herrera Villa.