Europejski kryzys tożsamości według Kundera-Box

Porwany Zachód

przez Milana Kunderę

kły. 88 stron

Dwa stare teksty Milana Kundery, jeden z 1967 r., a drugi z 1983 r., które dziś nie bez powodu traktowane są jako przestroga, choć cytowano je z zawstydzeniem, zostały odzyskane w tej książce pt. Zachód porwany.

Pierwsza odpowiada przemówieniu, które wygłosił na konferencji pisarzy, podczas której toczyła się walka między światem kultury a władzą polityczną. Kundera, który dokonuje przeglądu krętej historii swojego kraju i potępia „wandal” cenzury w środku sowieckiej okupacji, zastanawia się tam nad losem narodu czeskiego.

W związku z tym kwestionuje się na przykład, czy wartość kulturowa osiągana przez jego mieszkańców jest wystarczająca, aby uzasadnić jego istnienie, czy też będzie wystarczająca do zagwarantowania jego suwerenności.

Te pytania otwierają inny wymiar: niebezpieczeństw, na jakie narażone były małe państwa w Europie Środkowej, aby zachować swoją tożsamość, w horyzoncie integracyjnym, który otworzył się w połowie ubiegłego wieku.

W drugim tekście, długim artykule prasowym, który wywołał ożywioną intelektualną debatę, rozszerza swoje rozumowanie o kulturowy dryf całej Europy. Między innymi obwinia Europę za to, że obojętnie patrzyła, jak sowiecki despotyzm pochłaniał te małe państwa, pozbawiając je istoty, nie zauważając, że ich dramat i kruchość były tylko zapowiedzią losów całego świata. .. Stary Kontynent.

Autor dobrze opisuje to odchylenie od Europy, które wynika z zapomnienia o własnej tożsamości. Jeśli jego jedność, mówi, przetrwałaby w chrześcijaństwie do średniowiecza. później, w czasach nowożytnych, w epoce oświecenia; Następnie w szeroko rozumianej kulturze wszystko to zostało odłożone na bok z nieznanego powodu, czy to przez przemysł rozrywkowy, czy technologię.

Jego zdaniem zapomnienie o wspólnej kulturze, która ich łączyła, skłoniło Zachód do uznania Polski, Węgier i Czechosłowacji za Europę Wschodnią zjednoczoną ze światem słowiańskim. Myśliciel przekonywał, że to właśnie w tej wspólnej kulturze muszą się bronić.

Pisma te zostały uznane za bardzo aktualne, szczególnie ze względu na obecną wojnę rosyjsko-ukraińską. Ale waga kontrowersji wskazuje na inny kierunek: dla małych krajów Europy Środkowej, mówi Kundera, „ich prawdziwą tragedią nie jest Rosja, ale Europa”. I to jest coś, co unosi się nad nami, ale nie jest widoczne.