W badaniu, prowadzonym przez Johna Hilvestona z George Washington University, przeanalizowano udowodnione historyczne możliwości, a także ceny sprzedaży i dane dotyczące materiałów wejściowych do produkcji modułów paneli słonecznych w Stanach Zjednoczonych, Niemczech i Chinach, trzech krajach o największym wykorzystaniu energii słonecznej pomiędzy 2006 i 2020, według czasopisma Nature.
Oszacowano, że łącznie zaoszczędzili w łańcuchu dostaw łącznie 67 miliardów dolarów: 36 miliardów Chin, 24 miliardów Stanów Zjednoczonych i 7 miliardów Niemiec.
Dla kontrastu, gdyby wszystkie z nich przyjęły w tym samym okresie silną krajową politykę handlową ograniczającą naukę transgraniczną, ceny paneli słonecznych w 2020 r. byłyby znacznie wyższe: 107 procent w Stanach Zjednoczonych, 83 procent w Niemczech i 54 procent w Stany Zjednoczone. Analiza wykazała to w Stanach Zjednoczonych w Chinach.
Specjaliści ostrzegali również, że gdyby takie polityki obowiązywały obecnie, koszty wspomnianego sprzętu byłyby o około 20 lub 25 procent wyższe w każdym kraju do 2030 r., w porównaniu z przyszłością z globalnymi łańcuchami dostaw.
Odkrycia te pojawiają się w czasie, gdy wiele rządów wprowadza polityki, które nacjonalizują łańcuchy dostaw energii odnawialnej w celu przyniesienia korzyści lokalnym producentom.
„To badanie mówi nam, że jeśli poważnie podchodzimy do walki ze zmianami klimatycznymi, decydenci muszą wdrożyć polityki, które zacieśnią współpracę między globalnymi łańcuchami wartości w zakresie zwiększania skali niskoemisyjnych technologii energetycznych” – powiedział Hilveston.
Dodał, że choć badania te koncentrują się na jednej branży, energii słonecznej, opisane efekty dotyczą innych odnawialnych źródeł energii, takich jak energia wiatrowa i pojazdy elektryczne.
m/lpn
„Freelance twitter buff. Typowy adwokat kawy. Czytelnik. Subtelnie czarujący przedsiębiorca. Student. Introwertyk. Zombie maniakiem.”
