80. Festiwal Filmowy w Wenecji odsłania rany i debaty współczesnego społeczeństwa

Rasizm, feminizm, tragedia migrantów przybywających do Europy, dramat rodzinny czy osobisty: 80. Festiwal Filmowy w Wenecji stał się zwierciadłem złego samopoczucia współczesnego społeczeństwa na dwa dni przed ceremonią wręczenia nagród.

Festiwal filmowy rozpoczął się nieco ponad tydzień temu w wyniku strajków aktorów i scenarzystów w Hollywood.

Nieobecność gwiazd i udział czołowych reżyserów skandalizujących (Roman Polański, Woody Allen i Luc Besson) zdawały się przyćmić resztę uczestników.

W tym roku w Mostrze o Złotego Lwa walczyć będą 23 filmy.

Jednak jury Mostry, na którego czele stał Damien Chazelle (reżyser „La La Land” i „Babylon”), mogło obejrzeć różnorodną próbkę kina autorskiego, zarówno politycznego, satyrycznego, jak i historycznego, sprawiając, że widzowie zapomnieli o różnicach.

Na festiwalu, uważanym za najstarszy w Europie, również odnotowuje się wzrost frekwencji: według oficjalnych danych w ciągu pierwszych pięciu dni sprzedaż biletów dla publiczności wzrosła o 9% w porównaniu z 2022 rokiem.

-Przytłaczające przeżycia-

W najbliższy czwartek zostaną pokazane „Holly” – dramat o młodej kobiecie posiadającej rzekome zdolności parapsychiczne w reżyserii belgijskiego reżysera Viana Troche’a oraz „Lobo” – prawdziwy przypadek marginalizacji szwajcarskiego artysty beduińskiego w 1939 roku w reżyserii Giorgio Dirrettiego. W zawodach. .

Pokazano jeszcze także „Hors saison” Francuza Stephane’a Brizziego i „Pamięć”, nowy film meksykańskiego reżysera Michela Franco, nagrodzony już w Wenecji, a opowiadający o starczym mężczyźnie (Peter Sarsgaard).

Konkurs mocno rozpoczął się od filmu „Biedne stworzenia” Greka Yorgosa Lanthimosa, będącego luksusowym i ekstrawaganckim remakiem legendy o Frankensteinie Emmy Thompson, którego występ może według krytyków otworzyć drzwi do kolejnego Oscara.

„Green Borders” to dawka kina zaangażowanego i neorealizmu, chóralny dramat nakręcony w czerni i bieli z udziałem aktorów syryjskich lub afgańskich, mający na celu potępienie tragedii rozgrywającej się na granicy Polski i Białorusi, dokąd codziennie przybywają osoby ubiegające się o azyl.

Kontynuuj czytanie historii

Film wyreżyserowany przez Polkę Agnieszkę Holland jest aktem oskarżenia przeciwko traktowaniu tych osób i europejskiej polityce imigracyjnej.

„Io capitano” Włocha Matteo Garrone („Gomorra”) to kolejny dramat imigracyjny, tym razem kręcony na pustyni i w libijskich więzieniach.

Wyjaśnia podróż dwóch senegalskich kuzynów, aby dotrzeć do Europy, przytłaczające doświadczenie, które wkrótce będzie ich kosztować życie.

Amerykanka Ava DuVernay jako pierwsza Afroamerykanka ubiegała się o nagrodę Złotego Lwa za swoją powieść „Pochodzenie”, która jest adaptacją eseju literackiego o korzeniach rasizmu w Stanach Zjednoczonych.

Mostra pozostawił także miejsce na wizualne eksperymenty, jak choćby „La bête” Francuza Bertranda Bonello, film o wpływie sztucznej inteligencji przypominający filmy Amerykanina Davida Lyncha.

Otworzyło także drzwi do biografii postaci historycznych: „Maestro” Bradleya Coopera, opowiadającego o tajemniczej postaci dyrygenta orkiestry Leonarda Bernsteina i „Priscilla” o żonie Elvisa Presleya, wyreżyserowanej z wrażliwością przez Sofię Coppolę.

Złoty Lew zostanie ogłoszony w sobotę, począwszy od 21:00 (19:00 GMT).

jz/mar