Bolivian Energy Company świętuje udaną rocznicę

Bolivian Energy Company świętuje udaną rocznicę

Oficjalne źródła podają, że instytucja ta osiągnie w roku kończącym się przepływami pieniężnymi przekraczającymi pięć tysięcy 900 milionów dolarów.

21 grudnia 1936 r. rząd Davida Toro, za radą m.in. podpułkownika Germana Boscha i inżyniera Dionisio Foianiniego, powołał YPFB.

American Standard Oil Company była firmą, która odkryła ropę naftową w Bermejo (1924), Sanandita (1926), Cameri (1927) i Kamatindi (1931), ale bez generowania bogactwa dla kraju.

Została oskarżona o oszukiwanie państwa i przemyt „czarnego złota” do Argentyny i Paragwaju, podczas wojny o Chaco (1932-1935) odmówiła dostarczania tego paliwa boliwijskim siłom zbrojnym.

W 1935 roku prezydent José Luis Tejada pozwał firmę za oszustwo i przemyt, a 13 marca 1937 roku rząd Toro podpisał pierwszą nacjonalizację i przepadek majątku Standard Oil, według Ministerstwa Węglowodorów. Jednak w 1956 r., za rządów Movimiento Nacionalista Revolucionario, ustawa naftowa stworzyła niekorzystne warunki dla państwa w zakresie koncesji, poszukiwań i eksploatacji tego surowca.

W tym kontekście druga nacjonalizacja miała miejsce 17 października 1969 r., kiedy to rząd Alfredo Ovando w obecności ministra górnictwa i ropy naftowej Marcelo Quiroga oraz generała Juana José Torresa znacjonalizował aktywa Gulf Oil Company.

W latach 1994-1997 administracja Gonzalo Sáncheza de Lozady rozpoczęła proces „kapitalizacji” spółek państwowych, w którym YPFB został praktycznie podzielony między firmy prywatne, które płaciły krajowi tylko 18 procent swoich zysków w postaci tantiem.

Tak zwanej wojny gazowej, która miała miejsce w El Alto podczas drugiej kadencji Sancheza de Lozady (2002-2003), polegającej na odmowie próby eksportu gazu ziemnego do Stanów Zjednoczonych i Meksyku przez chilijskie porty, nie można pominąć w tej historii.

W wyniku represji wojskowych zginęło ponad 60 osób, a 400 zostało rannych. W wyniku tych wydarzeń 18 lipca 2004 r. w Boliwii odbyło się pierwsze referendum w sprawie węglowodorów, które doprowadziło do przywrócenia jej własności publicznej.

Wreszcie trzecia nacjonalizacja nastąpiła po zwycięstwie wyborczym prezydenta Evo Moralesa i ruchu Movimiento al Socialismo.

Od tego czasu YPFB kontroluje poszukiwanie, eksploatację, transport, rafinację, magazynowanie i sprzedaż gazu ziemnego i ropy naftowej oraz ich pochodnych na rynkach krajowych i zagranicznych.

jf/jpm

You May Also Like

About the Author: Nathaniel Sarratt

"Freelance twitter buff. Typowy adwokat kawy. Czytelnik. Subtelnie czarujący przedsiębiorca. Student. Introwertyk. Zombie maniakiem."

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *