Co traci miasto, gdy w grę wchodzą politycy?

Co traci miasto, gdy w grę wchodzą politycy?

NOWY JORK – Trzy miesiące po tym, jak Rosja rozpoczęła drugą wojnę z Ukrainą w ciągu dekady, były kanclerz Niemiec Gerhard Schroeder w końcu Wycofać na stanowisko Przewodniczącego Rady Dyrektorów Rosniefti, rosyjskiego państwowego koncernu naftowego. Jednak chociaż Schroeder jest na tym stanowisku od 2017 roku, był zaangażowany w lukratywną energetykę w Rosji na długo przed i w sposób, który wywołał większą konsternację.

8 września 2005 r., kiedy był jeszcze kanclerzem, Schroeder Cement Porozumienie z prezydentem Rosji Władimirem Putinem o budowie gazociągu pod Bałtykiem. Ponieważ projekt pozwoliłby Kremlowi na odcięcie dostaw gazu ziemnego na Ukrainę, Polskę i kraje bałtyckie, Kontrowersyjny Od pierwszej chwili.

Przydatność byłych polityków poszukujących pracy zarobkowej jest kwestią kluczową dla demokracji | Zdjęcie: Pixabay

Co gorsza, Schroeder przegrał wybory federalne w 2005 roku przeciwko Angela Merkel Już po 10 dniach. Objęła urząd pod koniec listopada, niecałe trzy tygodnie po Schröder oferta otrzymana Z miejsca w radzie dyrektorów Gazpromu, rosyjskiego państwowego giganta gazowego, który zbuduje i będzie eksploatował gazociąg. Mimo gwałtownej opozycji w kraju i za granicą Schroeder nie wahał się długo Zaakceptuj ofertę.

Zwykle najlepszym sposobem sprawdzenia, czy nie ma konfliktu, jest przetestowanie zapachu, w przypadku Schroedera, współprzewodniczącego niemieckiej Partii Zielonych Wyraź opinię wielu Kiedy skomentował, było „źle”. Podobno tylko roczna opłata za jego usługi dla Rosniefti wynosiła: 600 000 $. Schroeder trzymał się tego stanowiska nawet wtedy, gdy Rosja rozpoczęła nową agresję na Ukrainę i zmusiła swój kraj do poniesienia kosztów uzależnienia energetycznego, które pomogła stworzyć. Głuchy na krytykę, Schroeder zawieszony Dla mnie New York Times W kwietniu: „Nie poświęcam się temu Zaniedbanie Bliskiego Wschodu i Afryki».

Parlament Europejski widzi potrzebę „Twoja wina”, zalecił Komisji Europejskiej włączenie Schroedera do Lista sankcji z Unii Europejskiej wraz z innymi Europejczykami, którzy utrzymywali swoje związki z firmami kontrolowanymi przez państwo rosyjskie. 19 maja Komisja Budżetowa Bundestagu (parlamentu niemieckiego) anuluj – anuluj Przywilej, jaki miał Schroeder jako były konsultant w firmie z pełnym personelem, co jest czymś koszt tego Niemieccy podatnicy płacą ponad 400 000 euro (429 000 dolarów) rocznie, z pozornie niewielkim nadzorem nad wykorzystaniem pieniędzy. I prawdopodobnie pojawią się dodatkowe odpowiedzi, na przykład możliwe eksmisja Schroeder z Partii Socjaldemokratycznej (SPD).

Schroeder jest szczególnie widocznym przykładem znacznie większego problemu: drzwi obrotowych, które łączą politykę z działaniem. Inni obywatele Europy, dziesiątkami, oni odeszli do swoich stanowisk w rosyjskich radach korporacyjnych, gdy Rosja najechała na Ukrainę w lutym, w tym byłego doradcy Austrii oraz byłych premierów Włoch i Finlandii.

To, czy byli politycy powinni szukać lukratywnych ofert pracy, jest kwestią o fundamentalnym znaczeniu dla demokracji. Ale zaskakująco niewiele krajów ma w tym zakresie wyraźne zasady. Chociaż wielu wymaga, aby urzędnicy państwowi zrezygnowali z zajmowanych przez nich stanowisk w korporacjach lub oddalili swój udział w nich podczas sprawowania urzędu, milczą oni na temat tego, co uważa się za właściwe zachowanie po opuszczeniu stanowiska urzędnika państwowego.

Prawo gospodarcze dostarcza interesujących dowodów na rozwiązanie tego problemu. Członkowie zarządu i dyrektorzy korporacji są uważani za powierników, a ich działania podlegają zasadom odpowiedzialności i uczciwości. w pamięci słowa Od Benjamina Cardozo, który pełnił funkcję sędziego w Sądzie Najwyższym Stanów Zjednoczonych w latach 30.: „Agent musi przestrzegać czegoś bardziej rygorystycznego niż standardy moralne rynku. Nie tylko uczciwość, ale także najmniejszy, najdelikatniejszy szczegół honoru jest A Cardoso zasugerował, że sądy mogą jedynie powstrzymać „erozję dysocjacyjną” poprzez egzekwowanie „niepodzielnej lojalności” i zapewnienie, że zachowanie powierników było „na wyższym poziomie niż w stosie”.

Ostrzeżenie Cardoso nie zawsze było brane pod uwagę. Sądy czyniły wyjątki w indywidualnych przypadkach, a ustawodawcy czasami zwalniały z odpowiedzialności całe klasy obowiązków powierniczych, przynajmniej jeśli dyrektor (spółka) tego sobie życzył. Zgodnie z prawem stanu Delaware (preferowanym w przypadku zakładania działalności gospodarczej w Stanach Zjednoczonych) korporacje mogą zwolnić swoich funkcjonariuszy i dyrektorów z odpowiedzialności za wykorzystanie możliwości biznesowych dla własnych korzyści, o ile przepisy korporacyjne wyraźnie to przewidują.

Ale bez zgody zarządu menedżerowie nie mogą przeznaczyć dla własnej korzyści czegoś należącego do firmy. Zasada ta została ustanowiona w 1939 r., kwestia W tym Pepsi-Cola. Kiedy Charles Guth, prezes Loft Candy, usłyszał o możliwości zakupu sekretnej formuły Pepsi, rzucił się na nią. Ale zrobił to nie dla Loftu, gdzie był powiernikiem, ale dla własnej firmy. Nie mówiąc nikomu, wykorzystał zasoby i personel Loft do opracowania nowego napoju.

Zachowanie Gutha nie przetrwało testu zapachu w sądzie. Podobnie jak Guth, Schroeder mieszał obowiązki urzędnika państwowego z osobistymi interesami finansowymi. Przyjął lukratywną pracę w firmie, która skorzystała na jego decyzjach jako konsultant. To, że nie piastuje już stanowiska w momencie przyjęcia oferty Gazpromu, jest nieistotne, a obowiązki agenta nie kończą się z chwilą zaprzestania przez niego pracy, a raczej rozciągają się w czasie na rzecz zleceniodawcy, w tym przypadku niemieckiego . miasto.

Niewłaściwe zachowanie agenta w środowisku korporacyjnym nie może być odpowiednie dla polityka lub innego publicznego agenta powierniczego. W każdym razie idea Cardoso „czegoś bardziej rygorystycznego niż moralne standardy rynku” powinna odnosić się do polityków jeszcze bardziej rygorystycznie.

Kanclerz Niemiec Olaf Schulz może chcieć ponownie rozważyć własne wysiłki Aby zapobiec dodaniu Schroedera do unijnej listy sankcyjnej. W przypadku Pepsi Guth musiał ostatecznie przekazać udziały swojej firmy Luftowi, dyrektorowi, który został zraniony jego działaniami. Nie wydaje się więc marnotrawstwem pozbawianie byłego doradcy korzyści płynących z osobistego bogactwa, które zgromadził, zdradzając zaufanie ludzi, którym obiecał służyć.

Może Cię zainteresować:

Walcząc z wielkimi kłamstwami

You May Also Like

About the Author: Ellen Doyle

"Introwertyk. Myśliciel. Rozwiązuje problemy. Specjalista od złego piwa. Skłonny do apatii. Ekspert od mediów społecznościowych. Wielokrotnie nagradzany fanatyk jedzenia."

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *