Hity: 12
Trzeci szczyt między Wspólnotą Państw Ameryki Łacińskiej i Karaibów (CELAC) a Unią Europejską, zaplanowany na 17-18 lipca w Brukseli, wznawia proces – po ośmiu latach paraliżu – ważnego dwustronnego forum dialogu regionalnego, które powstało jako w wyniku wydarzeń, które miały miejsce ponad 30 lat temu, kiedy to kraje Wspólnoty Europejskiej i Grupy z Rio (która później została rozszerzona o Wspólnotę Państw Ameryki Łacińskiej i Karaibów) spotkały się w Rzymie, próbując stworzyć przestrzeń dla zorganizowanego dialogu między dwoma regionami.
Celem spotkania w Rzymie było nawiązanie wymiany między dwoma regionami, które pomimo różnych poziomów rozwoju łączyły więzi historyczne i kulturowe.
Wiele lat później, w 1999 r., w Rio de Janeiro odbył się pierwszy szczyt między Unią Europejską a Ameryką Łacińską i Karaibami. Na czele delegacji kubańskiej stanął Naczelny Wódz Fidel Castro, który od tego momentu wzywał powstałą już Unię Europejską, by była szanowanym przyjacielem krajów Trzeciego Świata.
W Rio Fidel mówił o konieczności spłacania historycznych długów krajów Europy wobec krajów naszego kontynentu i zwracał uwagę na to, że stosunki między obydwoma regionami powinny być nawiązywane bezwarunkowo.
Głównym rezultatem tego szczytu w Rio była chęć poczynienia postępów w tworzeniu wzajemnie korzystnego regionalnego dwustronnego stowarzyszenia strategicznego. W efekcie w latach 2002-2010 odbyło się kilka szczytów w postaci Unii Europejskiej i regionu LAC.
Po powstaniu Celac, na szczycie założycielskim w Caracas w 2011 roku, powstał swoisty dialog instytucjonalny pomiędzy dwoma reprezentatywnymi mechanizmami integracyjnymi naszego regionu.
Pierwszy szczyt w formacie Celac-UE odbył się w Santiago de Chile w 2013 r., a drugi w 2015 r. w Brukseli. W obu obszarach prowadzono dialog na wysokim szczeblu między szefami naszych państw i rządów, podczas którego omawiano pilne kwestie budzące niepokój naszych krajów. Na tych spotkaniach wyjaśniono, że stosunki między dwoma regionami powinny opierać się na pełnej szacunku wymianie i uwzględnianiu interesów i priorytetów każdego z nich.
Jednak trzeci szczyt między Wspólnotą Państw Ameryki Łacińskiej i Karaibów a Unią Europejską, który miał się odbyć w 2017 r. w Salwadorze, nie może się odbyć. A wynikało to z faktu, że Unia Europejska nie była w stanie zrozumieć niektórych procesów politycznych zachodzących w naszym regionie, nie uznając demokratycznie wybranych rządów i przywódców krajów Ameryki Łacińskiej i Karaibów.
Rozpoczyna się to, co nasz Departament Stanu nazywa okresem rozdzielenia Ameryki Łacińskiej, Karaibów i Europy, w którym nasz region przestaje być priorytetem w strategii i agendzie politycznej Unii Europejskiej.
Od 2022 roku ponownie obserwuje się zmianę. W październiku tego samego roku w Buenos Aires odbyło się regionalne spotkanie na szczeblu ministrów spraw zagranicznych, na którym wyrażono wolę przywrócenia stosunków między obiema stronami. Uzgodniono również, że szczyt ten odbędzie się w Brukseli.
Wszystko to dzieje się w trakcie procesu wzmacniania i konsolidowania CELAC, w którym kilka postępowych rządów i lewicowych przywódców dochodzi do władzy w ostatnich latach z wolą integracyjną.
Kontekst, w jakim odbywa się trzeci szczyt Celac-UE, jest złożony w wyniku ogólnego kryzysu, którego doświadczamy na całym świecie. Ale Cilak przybył do Brukseli jako silniejszy partner w dialogu, ze wspólnymi stanowiskami w różnych kwestiach z agendy międzynarodowej.
Celak, który przybywa do Brukseli, nie powinien być traktowany jako partner mniejszościowy, ale jako pełnoprawny i najbardziej reprezentatywny głos wszystkich krajów Ameryki Łacińskiej i Karaibów.
Mechanizm integracyjny w naszym regionie z zadowoleniem przyjął ten szczyt z Unią Europejską, która jest najstarszym ponadregionalnym partnerem naszego społeczeństwa, z którym łączyły nas w przeszłości ważne relacje.
Celak powiedział jednak, że nie może się doczekać, aby ten szczyt był przestrzenią do ustanowienia zrównoważonych, wspierających i opartych na współpracy relacji z Unią Europejską. Szczyt poruszający kluczowe dla naszych narodów kwestie, takie jak finansowanie rozwoju, bezpieczeństwo żywnościowe, energia odnawialna, inwestycje, handel, nauka, technologia i innowacje. Podobnie ożywienie po pandemii i zmianie klimatu.
Selak ma też nadzieję, że będzie to szczyt, na którym można osiągnąć konsensus w różnych kwestiach bez narzucania ograniczeń. Być konstruktywnym szczytem, na którym potwierdzono, że stosunki między dwoma regionami opierają się na poszanowaniu różnorodności, prawie międzynarodowym, Karcie Narodów Zjednoczonych oraz ogłoszeniu Ameryki Łacińskiej i Karaibów strefą pokoju.
Ameryka Łacińska i Karaiby aspirują do roli szczytu, na którym możemy zbliżyć stanowiska, wyjść poza deklaracje i podjąć konkretne działania, które przyniosą korzyści naszym obywatelom.
Kuba zawsze uczestniczyła w tych szczytach, opowiadając się za dialogiem z Unią Europejską, w konstruktywnym duchu iz zainteresowaniem przyczynieniem się do stosunków równości i wzajemnego szacunku między dwoma regionami.
Z tej okazji nasz kraj bierze udział w spotkaniu w Brukseli gotowym do promowania kwestii budzących niepokój krajów regionu, poszukiwania konsensusu we wszystkich możliwych kwestiach oraz promowania słusznych żądań narodów Ameryki Łacińskiej i Karaibów. .
Delegacja kubańska ma również nadzieję, że poruszone zostaną kwestie budzące niepokój naszych obywateli, w szczególności kwestia blokady i niesprawiedliwego wpisania kraju na listę państw sponsorujących terroryzm.
Dla Kuby ważne jest, aby przestrzeń dialogu w Brukseli była poważna, partycypacyjna i pluralistyczna. Należycie uwzględnić kryteria Wspólnoty Państw Ameryki Łacińskiej i Karaibów. Nasz kraj ma też nadzieję, że fora równoległe nie staną się przestrzenią unilateralizmu wobec państw regionu ani nie powstanie środowisko zaciemniające wyniki szczytu. Chcemy szczytu, który opiera się na konsensusie i może budować mosty.
„Freelance twitter buff. Typowy adwokat kawy. Czytelnik. Subtelnie czarujący przedsiębiorca. Student. Introwertyk. Zombie maniakiem.”
