Trzeci sondaż specjalny potwierdził w niedzielę, że lewicowy Pedro Castillo odnosi zwycięstwo nad neoliberalnym Kiko Fujimori na dwa tygodnie przed głosowaniem 6 czerwca w peruwiańskich wyborach prezydenckich.
Próbny głos Ipsos osiągnął 52,6 procent poprawnych głosów dla Castillo, w porównaniu do 47,4 dla jego przeciwnika, nie licząc pustych i nieważnych kart do głosowania, jak w oficjalnym zliczeniu, które jest dodawane do podobnej miary dla Datum, która zdobyła punkt 53,15 procent dla kandydata lewicy w porównaniu z 46,85 procent dla Fujimori.
Co więcej, Ogólnokrajowe badanie telefoniczne, podobnie jak pozostałe dwa, przypisało 44,8 do Castillo i 34,4 do Fujimori, Z różnicą na korzyść pierwszych 10,4 punktów i we wszystkich trzech przypadkach nauczyciel wiejski rośnie dalej i pogłębia różnicę na swoją korzyść w odniesieniu do metryk każdej firmy opublikowanych tydzień wcześniej.
W nowej ankiecie Kandydat przeważa w prowincjach Lima, północnej, środkowej, południowej i wschodniejFujimori utrzymuje większość w metropolitalnej Limie, gdzie skoncentrowana jest prawie jedna trzecia populacji.
Prezydent Ipsos, Alfredo Torres, powiedział to na Ostatnie dwa tygodnie przed drugą rundą są kluczowe Zachęcał kandydata do potencjalnego odreagowania, podczas gdy inni analitycy po poprzednich sondażach byli sceptyczni co do odwrócenia trendu.
Torres twierdził również, że na dwa tygodnie przed drugą rundą 2016 roku Fujimori był o pięć punktów lepszy od Pedro Pablo Kuchinsky’ego, który tym razem preferuje ten sam Castillo, ale wtedy prezydencję zdobył wąskim marginesem.
Pominął wskazać, że zwycięzca z tamtego roku nie miał tak wysokiego poziomu odrzucenia, jaki można dziś spotkać w stosunku do Fujimori.
Kampania drugiej rundy zawiera plik Fujimori silne treści antykomunistyczne Oraz za otwarte poparcie zdecydowanej większości mediów dla kandydata na prezydenta.
Te komponenty, zgodnie z powszechnym przekonaniem, odbiły się, stymulując reakcję na korzyść Castilla, wobec tych, którzy sprzeciwiają się Fujimoriemu, z powodu pamięci o surowym rządzie jego ojca Alberto (1990-2000) i ostatnim nieregularnym występie kandydata na większość parlamentarną w latach 2016-2018.
(Zaczerpnięte z Prensa Latina)
„Freelance twitter buff. Typowy adwokat kawy. Czytelnik. Subtelnie czarujący przedsiębiorca. Student. Introwertyk. Zombie maniakiem.”