Kolumbia, kraj, który szuka światła w swoich cieniach

Po podpisaniu porozumień pokojowych z bojownikami FARC, na długo przed pojawieniem się takiej możliwości, społeczności pracowały nad upamiętnieniem swoich ludzi i osiągnięciem pojednania po przemocy, jakiej doznali uzbrojeni aktorzy.

Ćwiczenia artystyczne, takie jak „Sonidos con memoria” kolektywu Casa Tachuelas w Santa Marta, wykorzystują muzykę do wyrażania uczuć i doświadczeń ofiar, jednocześnie promując zrozumienie i dialog na temat konfliktu.

Wystawa „Colombia, Tierra de Luz” Santiago Escobara-Jaramillo, którą można zwiedzać w Centro Colombo Americano w Bucaramanga, jest symbolicznym przedstawieniem skutków, jakie poniosły ofiary konfliktu oraz stworzeniem i dekoracją wizerunków wywodzących się z rodzin tubylczych i chłopskich, a także byłych kombatantów i członków narodowych sił zbrojnych.

„Są to symboliczne akty zadośćuczynienia ofiarom przemocy i przymusowych wysiedleń w Kolumbii poprzez sztukę i fotografię jako media przez dziesięć lat między 2009 a 2019 rokiem. Wyruszyłem do odwiedzenia różnych czerwonych obszarów lub stref konfliktu w kraju, aby upamiętnić coś w rodzaju pamięci , warsztaty poetyckie i świetlne, podczas których Społeczeństwo zastanawia się nad procesami ustanowionymi przez rodziny, ofiary społeczeństw, w celu przezwyciężenia lub próby odwrócenia karty przemocy poprzez pojednanie, przebaczenie, pokój i odbudowę.

Te symboliczne prace związane są z konstruowaniem przedmiotów, ingerencjami natury, przestrzeni i krajobrazów. Można zobaczyć czterdzieści odbitek od średnioformatowych po gigantyczne fotografie, a także dokument nakręcony w 2014 roku, kiedy artysta został zaproszony do wystawienia . na Uniwersytecie Harvarda i na Haiti.

„Przenosimy te doświadczenia, które mieliśmy w terenie, do hali wystawowej, aby opowiedzieć o tym doświadczeniu, ale także wyjaśnić przesłanie” — mówi Santiago Escobar-Jaramillo.

Zaznacza, że ​​każda praca ma inną specyfikę w zależności od kontekstu, historii czy uzbrojonych aktorów oddziałujących na miejsce, a także mitów i rodzaju oświetlenia, które ustanawia przestrzeń w symbolicznej rzeczywistości, w której cykl się zamyka. która kończy się przekazaniem rodzinom pamiątkowego pomnika.

Santiago Jaramillo-Escobar jest architektem, który ukończył Narodowy Uniwersytet Kolumbii i został uhonorowany za najlepsze projekty dyplomowe w latach 2005-2006 oraz stypendium Colfuturo w 2007 roku.

Ponadto ma zasłużony tytuł magistra fotografii i kultur miejskich w Goldsmiths College na Uniwersytecie Londyńskim.

W 2018 roku został wyróżniony jako wybitny absolwent Narodowego Uniwersytetu Kolumbii w kategorii „Badania artystyczne i kulturowe lub kreatywność”. Jaramillo Escobar jest członkiem-założycielem 20 Fotografów i Colectivo + 1, a także koordynatorem wizualnym raportu końcowego i wystawy zbiorowej „Konflikt i pokój” Komisji ds. Wyjaśniania Prawdy w Kolumbii.

Jest Raya Editorial i AñZ, Fotografía Expandida de Latinoamérica i opublikował kilka książek, w tym „Lucía” z Inframundo-Hydra, „Patria o Muerte” z La Luminosa i „Colombia, Tierra de Luz” z Universidad Editorial de Caldas , „Colombia Solidaria” i „Apartamentos Bogotá” z wydawcą Villegas oraz inne samodzielnie publikowane tytuły, takie jak „Elefante Blanco”, „Ruína” i „Chos Piangua”.

Zredagował także kilka książek obrazkowych, w tym „Warawar Wawa” River Claure, „Verde” Federico Ríosa Escobara, „Morning Song” Sarah Pabst i Oscara P. Ze scenariuszem Gabrieli N. Baez, „A – Spinners of the Apocalypse” Logana Augustiego, „B – Aby opisać kwiat” Martína Polatiego, „C – Depresja w Zarumie” Fabioli Cedillo, „L – Dziewczyna nie słucha” Any Marii Lagos , „In – Resistance to Silence” Musoca Nolte i „Z – Compulsory Military Service” Agustína Zuluagi, w zbiorze otwierającym AñZ, rozszerzonym przedstawieniu Ameryki Łacińskiej.

Jaramillo-Escobar otrzymał wiele nagród za swoją pracę, w tym nagrodę za publikację Futura Felifa 2018, nagrodę Futura Felifa Award 2016 na autorskiej wystawie fotograficznej (Fola/Turma), a także był finalistą wielu nagród, takich jak INK -LimaPhoto , Cosmos PDF Award, Arles and Fiebre Photobook Award 2017, 4th Vienna Photo Fair Review.

Ponadto została wybrana do Hydra Photobook Incubator w Meksyku, targów książki Lisboa 2017 i CLAP! – 10 x 10 współczesnych fotoksiążek z Ameryki Łacińskiej 2000-2016 w Nowym Jorku. Wygrał także Helsinki Photo Festival 2022, Fotofestiwal 2023-Poland, został wybrany do Light-Photographic Portfolio Review 2015 i Future Memories.