Przede wszystkim klasyfikacja brukselska konfrontuje członków tradycyjnej i odnowionej osi francusko-niemieckiej. W rzeczywistości najsilniejszym głosem w gronie zwolenników włączenia energetyki jądrowej jako zielonej energii jest Francja, która naprawdę naciskała, aby wynik był taki, jak oczekiwałem. Kraj prezydenta Emmanuela Macrona nadal posiada 56 aktywnych reaktorów jądrowych, co jest silnym sektorem w kraju, gdzie 70% zużywanej energii pochodzi z energii jądrowej. Sam prezydent Francji zapowiedział nową inwestycję w sektorze, polegającą na pełnej eskalacji cen energii elektrycznej zasilanej gazem. Do 2030 r. Francja planuje zainwestować do 1 miliarda euro w rozwój małych reaktorów w ramach programu stymulacji gospodarczej ukierunkowanej na transformację środowiskową.
Argumentem jest, że energetyka jądrowa jest nadal potrzebna na drodze do dekarbonizacji wytyczonej w tzw. Europejskim Zielonym Porozumieniu, który przewiduje kontynent zeroemisyjny w 2050 roku. Elektrownie jądrowe nie emitują dwutlenku węgla, ale przez dziesięciolecia wytwarzają wysoce zanieczyszczające odpady . Z tego powodu kraje, które już rozpoczęły drogę rozbrojenia jądrowego, takie jak Niemcy, Austria, Holandia, Dania i Portugalia, są temu całkowicie przeciwne. Na przykład gospodarcza lokomotywa Europy zamknie swoje ostatnie zakłady w tym samym roku 2022. W Wiedniu, gdzie sprzeciw wobec energetyki jądrowej jest historyczną pozycją, nawet rząd zagroził skierowaniem wniosku do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Ale Hiszpania również wyraźnie temu się sprzeciwia, jak wyjaśniło Ministerstwo Transformacji Środowiska, które uważa podejście Brukseli za „krok wstecz”, ponieważ zarówno energia jądrowa, jak i gazowa odgrywają „ograniczoną w czasie” rolę w ekologicznej transformacji.
Poza Francją są kraje takie jak Polska, Węgry czy Czechy, w których zależność od paliw kopalnych pozostaje wysoka i gdzie rachunek społeczny za dekarbonizację może być wyższy. Polska czy Czechy wywierały silną presję w ostatnich europejskich dyskusjach na temat energii, aż do zawetowania minimalnego porozumienia na ostatnim szczycie w 2021 r., na którym Hiszpania zabiegała o europejskie zobowiązanie do przeciwdziałania eskalacji cen energii elektrycznej.
Niemiecka dotacja gazowa
Ale podział występuje nie tylko między rządami europejskimi, ale także wewnątrz nich. Na przykład w przypadku nowej koalicji rządowej w Niemczech sprawa nie jest prosta. Wiadomo było i oczekiwano, że Berlin przyjmie znakowanie gazu na zielono, mimo że jego spalanie emituje dwutlenek węgla (choć w niższych ilościach niż węgiel czy ropa). Należy pamiętać, że Niemcy nie wydały jeszcze kategorycznej zgody na budowę gazociągu Nord Stream 2 w stosunku do Rosji, co jest projektem szczególnie kontrowersyjnym ze względu na złe relacje między Unią Europejską a Kremlem. Tak więc liberalna i socjalistyczna strona niemieckiego rządu z zadowoleniem przyjmuje gaz jako przejściową zieloną energię, podczas gdy Zieloni całkowicie go odrzucają. Obecnie tekst analizuje dwudziestu siedmiu prezesów i aby nie prosperować, trzeba będzie przeciwstawić się aż dwudziestu rządom, obejmującym co najmniej 65% populacji Europy.
