Kreolska duma argentyńskiego rocka

Wtedy, na początku i w połowie lat 90., łatwo było to stwierdzić. Chłopcy ze szkół średnich (Mariano Acosta, Pellegrini lub jakakolwiek inna szkoła z Flores, Avellaneda lub Rosario) Najpierw usłyszeli coś, co ich stanowiło wyzwanie, rozmawiając z nimi bezpośrednio. I to właśnie ta kraina – a zarazem duchowa i poetycka – została zaproszona przez grupę, aby dodać do zamieszania przybyszów. był ich liderem قائدئد Palo PandolfoWokalista, gitarzysta, kompozytor i autor tekstów. Z tym pierwszym albumem z 1992 roku wydarzyło się to samo, co Frank Zappa (artysta wspomniał w wywiadach o Palu), kiedy opowiadał moment otwarcia swojej wizji w kinie Zło nasienie (Blackboard jungle): „Pod koniec filmu nastolatki tańczyły rock and rolla… więc my nastolatkowie tam byliśmy!”

Palo Pandolfo, Zawsze kultowy i wspaniały artysta, Tę ontologiczną analogię reprezentował jak nikt inny we wszystkich swoich projektach (pozostawił w swoich zbiorach 16 albumów). Dowiedz się więcej z globalne zdrowie Zadebiutował w swojej grupie Los Visitors. a Nie ważne Narodowy rock kreolski i Ground Zero z innowacyjnymi utworami stworzonymi z rocka, ale co więcej, z folkloru i tanga.

Jednak w układzie okresowym srebrnych skał, Nowy element alchemii Pp Palo Pandolfo był zupełnie nieoczekiwany. W każdym utworze na tym albumie (i następnych) była tendencja, by energia atomowa, dla ewentualnej grupy wierszy, zrzucała prąd z ich tytułów: „Antojo”, „Nowe mięso”, „Tyle pułapek” , „Krew”, Goździki, „Aalberg” Warnes”.

globalne zdrowie Był to międzynarodowy i specjalny album, który dodał Palo Creole do muzyki rockowej. NS Dodano fizyczne właściwości conga i dance. Bo na imprezach i przy kominkach grając swoje piosenki, tańczyli całymi ciałami.

W świetle tego niezapomnianego początku, kontrastujących ze sobą doznań („Tym razem, kiedy cię kocham, ta banda bólu!” w „W mieście”), Poczucie procesji muzycznych i chromatycznych powstało, jak nigdy wcześniej o tym nie słyszeliśmy. Kogo jeszcze mógłby wymyślić, gdyby nie litery, które mówią „mentol, mentol; orzeźwiający, sztuczka, retruco, chcę wart 4” lub „twoje ciało sprawia, że ​​mój pies szczeka”.

zabawa i ekscytacja

Dla nastolatka (wiek zamieszania), Zabawa przeplatana erotyzmem i niebezpieczeństwem w łagodnym, delikatnym rzemiośle Palo nad podium i tak blisko wszystkiego. Słuchanie i skandowanie „Światło z moich oczu, mam pożądanie / mleko z mojej płci”, jak mówi piosenka, było wiosną dla lokalnego rocka i dla młodych ludzi, którzy go odkryli. Nie musiałeś też wiedzieć, że motywujące było podziwianie piosenek, które po prostu kołyszą się tekstami, takimi jak „mnóstwo pułapek” i „zielona grota jaskiniowa”.

W rzeczywistości, Korzenie Palo wystartowały dobrze w latach 80. z jego kolekcją Don Cornelio y la Zona, który podał swoją nazwę dzielnica Saavedra (ta sama polska dzielnica Goyeneche) z kinem Tarkovski. W tej post-punkowej grze, która brzmiała jak mocne trio, ale w rzeczywistości z dodatkiem wiatru była bliższa wokalnemu, awangardowemu i proto-punkowemu przepływowi generatora Van der Graafa, Palo dał ziarno wszystkiego rock pochodzi z klasycznych piosenek, takich jak „You’re Coming” lub „Chińskie filiżanki do herbaty” lub brak szacunku. Albo humor tytułu jednej z płyt Patria o muerte, W upale, a potem zanik alfonsyńskiej wiosny i powrót do demokracji.

kij, co? Nigdy nie przestał wygłaszać politycznych oświadczeń w swojej sztuce (Udostępnij w albumie Ciało: pieśni Mariano Ferreraktóry nie skomponował w tym samym czasie protest songu, Wyglądał trochę jak Fabian Polusicki w telewizji lat 90.. Urodzeni w tym samym roku, obaj postanowili zamienić polityczną walkę tamtych czasów w stylu powieści Buenos Aires, Noir i Underworld, bliżej komiksu niż literatury pisanej dużymi literami, by w końcu stworzyć wielką sztukę.

W końcu Baloo, z jego fizycznym podobieństwem do Joe Stromera z The Clash, Wierzył także w wysadzenie reżimu dynamitem od wewnątrz, trochę punka i trochę wokalu i tanga. Jako katalizator rytmów 2×4, jeszcze przed La Chicaną, La Fernández Fierro czy Tape Rubín, koledzy, fani i fani przerabiali tango na początku lat 90-tych. Jego piosenka „Turbias golondrinas” stała się jedną z nowych klasycznych piosenek tangowych granych przez nic innego jak Lydia Borda i Tata Cedrone.

Z nagraniami, które pojawiły się po Los Visitors, już z jego grupą La Hermandad (zwłaszcza wyjątkowym albumem) To jest uścisk) Balu po raz kolejny pokazał swój geniusz i urok. Jako fan Billie Holiday wykonywał jazzowe liryczne frazy, takie jak „Pi Pa Pu”, „Bi bap um dera” czy ostatnia minuta „Más que human” z tego albumu.

dniami Curling płacze na początku swojego ostatniego lotu. Pomnażają pokolenie, które wiernie powtarza, że ​​„po jego śmierci pozostała część mojej młodości”. I tak jak w piosence Gardel, wszyscy się zastanawiamy: „Dlaczego twoje skrzydła, tak okrutne, spaliły życie”. Lub, jak powiedział Juan Pablo Fernandez, wokalista Potiomkin Junior Orchestra i Battleship: „Wraz ze śmiercią Palo i Gabo Ferro odeszli najlepsi z naszego pokolenia”.

W jednej z jego najdokładniejszych i najbardziej zapadających w pamięć piosenek, „Auto union” (niemiecki samochód wyprodukowany w Argentynie w latach 60. XX wieku, absolutny boom sprzedaży z tarczą hrabstwa Santa Fe na kierownicy jako dumą narodową), Palo śpiewa: „Union samochód / obładowany kwiatami / na dowolnej ulicy w Wersalu.” Ballou przejął rock’n’rolla i nikt się do tego nie przyczynił. Kwiaty, które jego wyznawcy zostawiają dzisiaj dokładnie w miejscu, w którym nagle umarł (Diaz Velez między Aquite i Hidalgo), być może przez pokolenie będą jak cmentarz Pere LaChezela.

Zobacz też