Kupowanie aktywów od banków centralnych wiązałoby się z ryzykiem

Chociaż zakup aktywów przez Banco de la República i ogólnie przez kolumbijską gospodarkę nie jest tak wysoki, jak w innych podobnych krajach, Urok tego narzędzia zaczyna przyciągać graczy rynkowych w gospodarkach wschodzących. Kraje takie jak Polska, Węgry i Filipiny mają zakupy, które osiągają poziom podobny do niektórych krajów o bardziej rozwiniętych rynkach, takich jak Japonia.

W raporcie opublikowanym na blogu Diálogo a Fondo badacze z Międzynarodowego Funduszu Walutowego wyjaśniają, że w ostatnich dziesięcioleciach banki centralne na rynkach wschodzących podjęły ważne kroki Zwiększenie niezbędnej wiarygodności, która pozwoliłaby im realizować antycykliczną politykę pieniężną.

Podczas kryzysu COVID wiele z tych banków centralnych nie tylko obniżyło stopy procentowe, ale także wykorzystało szereg narzędzi, aby przywrócić rynek do działania, a jednym z tych narzędzi był zakup aktywów. Eksperci wyjaśnili, że choć niektóre z tych instytucji rozważają obecnie podjęcie bardziej restrykcyjnej polityki pieniężnej, nie warto głębszej analizy możliwości wykorzystania tych narzędzi polityki w przyszłości.

Jak wynika z raportu, to banki centralne w gospodarkach rozwiniętych w poprzednich latach kupowały dług publiczny.

Ale to samo dotyczy teraz banków centralnych w krajach wschodzących, takich jak Chorwacja, Republika Południowej Afryki, Polska i Tajlandia, które jako pierwsze wykorzystały zakup aktywów na dużą skalę do zwalczania dysfunkcji rynku.

Raport stwierdza, że ​​„taka strategia pozwoliła im zmniejszyć napięcia rynkowe, ale jeśli chodzi o wytyczenie przyszłego kursu, władze tych rynków wschodzących i innych rozwijających się gospodarek muszą wziąć pod uwagę inne ważne kwestie”.

Głównym powodem jest to, czy zakupy aktywów należy postrzegać jako wyjątkową odpowiedź na kryzys COVID-19, czy jako nowe i trwalsze narzędzie w Twoim arsenale. Należy zauważyć, że ważne jest, aby wiedzieć, jak przezwyciężyć sytuacje, od dominacji finansowej i przekierowania zadłużenia po podejmowanie nadmiernego ryzyka.

Przydatne narzędzia i zagrożenia

W poprzednich kryzysach banki centralne na wielu rynkach wschodzących i rozwijających się niechętnie uciekały się do skupu aktywów z obawy przed sprowokowaniem reakcji rynkowych. Ale prawda jest taka, że ​​ukierunkowane zakupy aktywów dokonane w tych krajach podczas kryzysu koronawirusowego pomogły złagodzić napięcia na rynkach finansowych bez powodowania dużego napływu kapitału lub wywierania presji na kurs walutowy.

To ogólnie pozytywne doświadczenie wskazuje, że te banki centralne ponownie rozważą zakup aktywów w okresach przyszłych zaburzeń na rynku, jak pokazano w niedawnym raporcie na temat globalnej stabilności finansowej.

Jednak chociaż mogą one pomóc tym bankom centralnym w wykonywaniu ich funkcji, zakup aktywów wiąże się również ze znacznym ryzykiem.

Oczywiste ryzyko dotyczy bilansów samych banków centralnych: podmioty te mogą stracić pieniądze, jeśli kupią dług państwowy lub korporacyjny, gdy stopy procentowe w różnych terminach są niskie, a następnie stopy polityki pieniężnej znacznie wzrosną. Słaby bilans może osłabić chęć lub zdolność banku centralnego do realizacji celów nałożonych przez jego mandat, gdy konieczne jest zacieśnienie polityki pieniężnej, w obawie, że wymagane działania polityczne zaszkodzą jego sytuacji finansowej.

Drugim niebezpieczeństwem jest „dominacja finansowa”, co oznacza, że ​​rząd wywiera presję na bank centralny, aby dążył do realizacji rządowych celów. W ten sposób bank centralny może zacząć kupować aktywa – zgodnie z celami wynikającymi z jego mandatu – ale może mieć trudności z ich zawieszeniem. Jest bardzo prawdopodobne, że rząd przyzwyczai się do taniego finansowania pochodzącego z działań banku centralnego i będzie naciskał na podmiot, aby je utrzymywał, nawet jeśli inflacja wzrośnie, a cel stabilności cen będzie wymagał zakończenia zakupów. Wynikająca z tego utrata zaufania do zdolności banku centralnego do utrzymania inflacji na niskim i stabilnym poziomie może prowadzić do okresów wysokiej i niestabilnej inflacji.

na okrągłym stole O nowych instrumentach polityki gospodarczej dla rynków wschodzących i rozwijających się gospodarkach regulowanych przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy Ostatnio Lisitja Kganyago (gubernator Banku Rezerw Republiki Południowej Afryki), Elvira Nabiullina (gubernator Banku Rosji) i Carmen Reinhart (pierwsza ekonomistka Grupy Banku Światowego) również zwróciły uwagę na ryzyko, jakie stanowi to dla bilansów banku centralnego. jak te wynikające z dominacji finansowej , ale odnotowali również inne niepożądane skutki uboczne. W szczególności skup aktywów może zmniejszyć skrajne ryzyko, ale może również mieć nieprzewidziane skutki, takie jak podejmowanie nadmiernego ryzyka i pogorszenie dyscypliny rynkowej. Aktywniejszy udział banku centralnego w tworzeniu rynku może hamować rozwój rynków finansowych.

zakupy

Badacze Tobias Adrian, Christopher Ersig, Simon Gray i Ratna Sahi, którzy piszą dla Międzynarodowego Funduszu Walutowego, twierdzą, że w swoim niedawnym badaniu dotyczącym zakupu aktywów i bezpośredniego finansowania przedstawili pewne wytyczne dotyczące korzystania z korzyści. kupowania aktywów przy jednoczesnym ograniczaniu ryzyka.

„Uważamy, że banki centralne mogą korzystać z tych narzędzi w gospodarkach wschodzących i rozwijających się – na przykład w celu rozładowania okresów skrajnych napięć na rynkach finansowych – ale kluczem jest posiadanie silnych i wiarygodnych ram politycznych” powiedział.

Dla badaczy: „Podstawową zasadą jest to, że bank centralny powinien mieć elastyczność w dostosowywaniu stopy procentowej polityki pieniężnej, jeśli jest to konieczne do osiągnięcia celów nałożonych przez jego mandat. Ma to kluczowe znaczenie. Aby zapłacić za nabywane aktywa, banki centralne Ale jeśli bank tego nie zrobi Sterylizując je poprzez podnoszenie stopy polityki pieniężnej do poziomu zgodnego ze stabilnością cen, te dodatkowe rezerwy mogą generować silną presję inflacyjną” – wyjaśniają.

Ponadto omawia w ten sposób inne zasady: Inną ściśle powiązaną metodą jest to, że każdy zakup dokonany przez bank centralny musi powstać samodzielnie i musi być dokonany w celu osiągnięcia celów wynikających z mandatu instytucji ( nie rządowe). Wielkość i czas trwania zakupów aktywów powinny być zgodne z tymi celami: zakupy dokonywane w celu zapewnienia stabilności finansowej powinny generalnie mieć umiarkowaną skalę i powinny zostać wycofane po ustąpieniu presji finansowej, natomiast zakupy dokonywane w celu zapewnienia stabilności finansowej w celu zapewnienia bodźca makroekonomicznego mogą być większy i bardziej stabilny.

dyscyplina finansowa

Najlepszym sposobem monitorowania przy zakupie jest upewnienie się, że bank centralny nabywa aktywa na rynku wtórnym, a nie „bezpośrednio” poprzez zakupy na rynku pierwotnym lub poprzez usługę kredytu w rachunku bieżącym. Bezpośrednie finansowanie rządu jest skrótem do określania wielkości bilansu banku centralnego i oprocentowania, które będzie on płacić, a to zwykle podważa dyscyplinę fiskalną i zwiększa ryzyko monetyzacji długu.

Niezbędne jest również jasne przedstawienie celów programów zakupu aktywów oraz kryteriów wejścia i wyjścia.

Wreszcie badanie podkreśla znaczenie silnej pozycji finansowej. W szczególności rząd powinien być w stanie zapewnić wsparcie finansowe na pokrycie ewentualnych strat. Wsparcie to jest niezbędne do utrzymania niezależności finansowej banku centralnego i umożliwienia podmiotowi podejmowania decyzji politycznych w celu wypełniania jego mandatu, zamiast opierania swoich decyzji na obawach dotyczących jego sytuacji finansowej (lub sytuacji finansowej rządu). Ponadto, jeśli władza finansowa ma silną pozycję, jest bardziej prawdopodobne, że oprzeć się pokusie poszukiwania taniego finansowania z banku centralnego.

W raporcie stwierdzono, że programy skupu aktywów mogą być stosunkowo nowym obszarem dla banków centralnych na rynkach wschodzących i rozwijających się, ale zasady te powinny pomóc stworzyć solidne podstawy.