La Jornada – Litwa nakłada ograniczenia na przewóz towarów w Kaliningradzie

Konflikt między Rosją a Litwą, który czuje się wzmocniony członkostwem w Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO), wszedł w poniedziałek w fazę maksymalnego napięcia z rozszerzeniem – zatwierdzona rekomendacja. ciężka waga Unia Europejska (UE) jest jak Niemcy i partner w Sojuszu Północnoatlantyckim – ograniczenia, które dotknęły już 50 proc. transportu towarów między enklawą Kaliningradu a resztą Federacji Rosyjskiej.

Kiedy wszedł w życie, od 11 lipca, zakaz przewozu cementu, drewna, alkoholu i wyrobów chemicznych do celów przemysłowych koleją i drogami przyćmił cierpliwość Kremla, którego prezydent Władimir Putin nazwał swojego białoruskiego odpowiednika i sojusznika. Aleksandra Łukaszenkę do „podjęcia wspólnych działań” w obliczu „bezprawnych ograniczeń” nałożonych przez Litwę i oddzielił Białoruś od Kaliningradu zaledwie 65 km na tzw. Przełęczy Suwalskiej, czyli 90 km od granicy polsko-litewskiej. .

Wilno argumentuje, że przestrzega unijnych sankcji wobec Rosji, ale Berlin – który jest obecnie zależny od rosyjskiego gazu ziemnego i jest zainteresowany rozładowaniem napięć przy jednoczesnym znalezieniu innych dostawców – interweniował w kontrowersje, aby uniknąć większej konfrontacji, sugerując, że europejskie ograniczenia powinny nie. Dotyczy to handlu w obrębie tego samego kraju, gdzie – czy ci się to podoba, czy nie – jest Federacja Rosyjska i Kaliningrad, ponieważ dawna stolica Prus Wschodnich, dawny Królewiec, nosi nazwę od 1945 roku.

Rząd litewski, który 18 czerwca zaczął częściowo ograniczać transport towarów do iz Kaliningradu, zignorował niemiecką rekomendację. Berlin wstrzymał presję, gdy Moskwa, przez przypadek lub nie, zamknęła kurek gazociągu North Flow-1, który odbierają główni odbiorcy z Niemiec, na „wstępnie zaplanowane prace naprawcze”, które powinny zakończyć się 21 czerwca.

W rozmowie z Łukaszenką Putin, biorąc pod uwagę kanclerza Niemiec Olafa Scholza i innych przywódców europejskich, dał jasno do zrozumienia, że ​​„Rosja jest gotowa do wypełnienia swoich zobowiązań i gwarancji, na prośbę krajów Europy Zachodniej, dostaw gazu i innej energii”. produktów”, które ma być „środkami” Wspólne „omawiane przez prezydentów Rosji i Białorusi, „wystarczająca „odpowiedź dotknie tylko Litwy” – zasugerowała rzeczniczka MSZ Maria Zagarowa. W wielu lokalnych programach telewizyjnych.

Nieustępliwe stanowisko Litwy kontrastuje ze sposobem, w jaki Norwegia, również członek NATO, rozwiązała spór z Rosją o podobną blokadę, zakazując rosyjskim statkom handlowym przewożenia towarów do rosyjskich górników na arktycznym archipelagu Svalbard: Moskwa zgodziła się zatrzymać kontenery. Na wodach terytorialnych Oslo zostaną przetransportowani na norweski statek towarowy, który zawiezie ich do portu Tromsø w celu odprawy celnej, a stamtąd będą kontynuować żeglugę w kierunku miasta eksploatowanego przez rosyjską firmę, zgodnie z nietypowy traktat z 1920 r. uznający suwerenność Norwegii i upoważniający czterdziestu sześciu sygnatariuszy, w tym Rosję, eksploatującą jej zasoby naturalne.

Zbliżające się spotkanie Putina i Erdogana

Prezydent Rosji Władimir Putin i prezydent Turcji Recep Tayyip Erdogan rozmawiali telefonicznie, aby uzgodnić program ich „najbliższego spotkania”, nie precyzując, kiedy i gdzie się ono odbędzie, poinformowała w poniedziałek służba prasowa Kremla.

Tienen muchos temas de que hablar y, entre otros, ocupan un sitio preferente la ofensiva turca en Siria y la mediación de Turquía para resolver el acuciante problema del bloniosqueo de los cereales rusos y ucranios en el mar Negro que amenaza the naukowiec.

Od początku działań wojennych między Rosjanami a Ukraińcami Turcja – członek NATO o doskonałych stosunkach z Rosją – stara się zachować delikatną równowagę, aby dobrze wyglądać między sobą, nie naruszając ich interesów. Na przykład Turcja z jednej strony odmawia nałożenia sankcji na Rosję, z drugiej sprzedaje broń Ukrainie, w tym słynne drony. Bayraktar Wyprodukowała firma należąca do jego zięcia.

Ale Erdogan niedawno podjął decyzję Salomona, która zmieniła tę zasadę, pozostawiając turecką firmę bez tysięcy ton zboża, które zgodziła się kupić od estońskiego brokera.

Warto przypomnieć ten przypadek filmu: kazachski statek Zebek Zuli, wyczarterowany przez rosyjską firmę, wypłynął z kontrolowanego przez Rosję portu Berdiańsk na Morzu Azowskim, załadowany tysiącami ton zboża, które Ukraina uważa za własne, i był w drodze do tureckiego portu Karasu do rozładować zboże, które chciał sprzedać firmie estońskiej firmie tureckiej. Po kilku dniach zacumowałem w bezpiecznej odległości, około kilometra od brzegu, któregoś ranka ukradkiem podniosłem kotwicę i wyruszyłem… z powrotem tam, skąd przybył.

Innymi słowy, ani Kijów, ani Moskwa nie poparły Erdoğana, odmawiając skonfiskowania przesyłki zgodnie z żądaniem Ukrainy i mimo korzyści dla firm z samej Turcji, zwrócił ją do swojego portu pochodzenia w kontrolowanym przez Rosję regionie Chersoniu.