Mahla zamyka fabrykę w Barcelonie i zwalnia 343 pracowników | Gospodarka

Niemiecka Grupa Mahle ogłosiła w środę zamiar zamknięcia fabryki w Vilanova i la Geltrú (Barcelona) i zwolnienia 343 pracowników. Kierownictwo przedstawiło swój plan Radzie Pracy, argumentując, że rodzaj produktu, który wytwarza w Hiszpanii, stanie się przestarzały, gdy branża motoryzacyjna przesunie się w kierunku pojazdów elektrycznych. Zakład produkuje tłoki i pierścienie do silników spalinowych.

Zostało to ogłoszone dziś po południu. Obejmuje ona zamiar stworzenia harmonogramu negocjowania akt rozporządzenia o zatrudnieniu (ERE) w celu rozwiązania umów. Miejscowość zamierza zamknąć obiekty 28 stycznia. Po porannym posiedzeniu Rada Pracy zwołała trzy stowarzyszenia, aby przekazać pracownikom firmowe przedmioty.

Narcís Pineda, przewodniczący Rady Pracy (CC OO), wyjaśnił, że związki obawiają się, że jest to nowy przypadek przesiedleń, przenoszący produkcję do fabryk należących do niemieckiej grupy w Portugalii iw Polsce. Dodał, że zamknięcie to dotkliwy cios dla terenu, na którym znajduje się fabryka, ponieważ w ostatnich latach tkanina przemysłowa zaczęła zanikać.

Zamknięcie Mahle uzupełnia jednak serię zamknięć ogłoszonych w ciągu ostatnich dwóch lat, w których główne marki zostały włączone do dodatkowego sektora motoryzacyjnego: od Continental po Roberta Boscha, który zaproponował zamknięcie ich katalońskich fabryk. Jednak największe zamknięcie nastąpi w grudniu przyszłego roku, kiedy Nissan zakończy działalność w Montcada i Reixac, Sant Andreu de la Barca i Barcelona Free Zone. Ten ostatni jest drugim co do wielkości producentem w Katalonii i ustępuje mu tylko Seat. W sumie kryzys w Nissanie stworzy 2500 bezpośrednich miejsc pracy.

Grupa Mahle, która zatrudnia ponad 72 000 pracowników na całym świecie, otrzymała w ubiegłym roku 9 774 mln euro, ze znacznym spadkiem spowodowanym wpływem pandemii. Stracił 434 mln euro, podwajając czerwone liczby (219 mln), które miał już w 2019 r. W wyniku tej sytuacji rok temu ogłosił środki dostosowania strukturalnego, początkowo skoncentrowane na obniżeniu kosztów przez Niemcy, ale zakładało, że tak się stanie. W końcu wywrą wpływ w całej Europie. Równolegle doszło do odejścia jej prezesa, który podpisał Matthiasa Arlette dopiero w październiku ubiegłego roku.