W tym tygodniu analizujemy odwieczny kryzys gospodarczy w Argentynie, która ma dziś niepewne wybory prezydenckie. Kontynuowaliśmy także wyjaśnianie konfliktu w Gazie. Wszystko opowiem poniżej.
Ale najpierw chciałam polecić książkę: Twoje imię nie jest Twoim imieniem. Historia skradzionej tożsamości w argentyńskiej dyktaturze, napisany przez Federico Bianchini, opublikowany w Hiszpanii przez Libros del KO. Opowiada prawdziwą historię dziewczynki, która została porwana i wychowana przez rodzinę wojskową związaną z dyktaturą. Oczarowałeś mnie. Pierwszy rozdział opublikowaliśmy w EOM, możesz go przeczytać tutaj.
Historia upadku Argentyny
Sto lat temu Argentyna stała się siódmą co do wielkości gospodarką na świecie. To była kraina możliwości, do której przybyli europejscy imigranci. Rosnąca potęga z kwitnącym eksportem.
Dziś jej gospodarka zajmuje w rankingach 66. miejsce. Ubóstwo sięga 40%; Inflacja 140%. Argentyna jest największym dłużnikiem Międzynarodowego Funduszu Walutowego, a wartość jej waluty spadła na rynku nieformalnym nawet o tysiąc peso za dolara. Jak wyjaśnimy ten upadek?
Nie ma jednego powodu. Jest to połączenie niestabilności instytucjonalnej, zamachów stanu i dyktatur wojskowych. Nieudana polityka gospodarcza na lewo i prawo. Populizm. Duże uzależnienie od eksportu surowców, sektora rolnego i wydatków publicznych.
Aby to zrozumieć, w tym tygodniu opublikowaliśmy długi artykuł podsumowujący tę długą jesień za pomocą tekstu i grafiki oraz podcast, w którym szczegółowo o tym mówimy.
Jeśli chodzi o Argentynę, należy zrozumieć jeszcze dwie rzeczy:
Odbierać Tabela redaktora W Twojej poczcie
Twój niedzielny biuletyn z wyborem najlepszych tematów i map EOM w tym tygodniu.
Wojny w Gazie i na Ukrainie mówią nam o świecie pogrążonym w kryzysie
Ukraina, luty 2022. Gaza, październik 2023. Górski Karabach, jesień 2020 i ponownie wrzesień 2023.. W ciągu ostatnich trzech lat świat był świadkiem czterech głównych wojen między krajami. Cztery konflikty regionalne zostały rozwiązane siłą. Jest to niepokojąca tendencja.
Cytując moją koleżankę Albę, piszącą o nich w tym tygodniu: „Te trzy konflikty mają historię sięgającą dziesięcioleci lub stuleci, ale są także symptomami teraźniejszości. Coraz więcej krajów ucieka się do przemocy w obronie swoich interesów. (…) Rezultatem jest mniej bezpieczny świat.
Co się dzieje? Daję wam trzy klucze: Po pierwsze: Kraje posiadające siłę militarną zdały sobie sprawę, że nikt nie przeszkadza im w jej użyciu, a konsekwencje inwazji na Ukrainę czy bombardowania Gazy nie są aż tak poważne.
Po drugie: społeczność międzynarodowa nie postępuje, ponieważ w coraz większym stopniu kieruje się interesami. Ponieważ Azerbejdżan sprzedaje nam gaz, w naszym interesie nie leży zbytnia krytyka jego inwazji na Karabach. Po trzecie: Dyplomacja i Organizacja Narodów Zjednoczonych tracą prestiż ze względu na niezdolność do rozwiązywania konfliktów.
Wszystko to prowadzi nas do bardziej niebezpiecznego świata. Prędzej czy później gdzieś wybuchnie kolejna wojna. Powiemy Ci na EOM. Tymczasem możesz przeczytać artykuł Alby:
Kontynuowaliśmy także publikowanie artykułów na temat konfliktu w Palestynie:
- Jaka jest doktryna Dahiya armii izraelskiej?. Polega na intensywnym i masowym bombardowaniu obszarów miejskich, aby ukarać ludność i szybko pokonać wroga i odwieść go od ponownego ataku. To właśnie robią w Gazie i może to stanowić zbrodnię wojenną.
- Kim są Huti?. Ten szyicki ruch polityczny i wojskowy, sprzymierzony z Iranem, Hezbollahem i Hamasem, od 2014 r. kontroluje stolicę Jemenu i znaczną część kraju w czasie wojny domowej. Huti rozpoczęli w zeszłym miesiącu ataki powietrzne na Izrael i jeśli do tego dojdzie, mogą dołączyć do regionalnej eskalacji.
- Mapa polityczna Izraela. Państwo żydowskie obejmuje swoim podziałem administracyjnym okupowane terytoria Zachodniego Brzegu, Wschodniej Jerozolimy i Wzgórz Golan, choć ich aneksja jest nielegalna.
Mapa tygodnia
Ta mapa Mówi o dwóch przepaściach gospodarczych dzielących Europę. Z jednej strony oddzielającą bogatszą północ od południa i wschodu. Kraje nordyckie, Irlandia, Holandia i Belgia mają znacznie wyższy odsetek wykwalifikowanych pracowników niż Grecja, Hiszpania czy Rumunia.
Istnieje jednak drugi podział pomiędzy wsią i miastem. Niemal w całej Europie wykwalifikowani pracownicy skupieni są w stolicach i większych miastach. Tendencja ta jest bardzo widoczna w Hiszpanii, Grecji, Portugalii i Polsce.
„Introwertyk. Myśliciel. Rozwiązuje problemy. Specjalista od złego piwa. Skłonny do apatii. Ekspert od mediów społecznościowych. Wielokrotnie nagradzany fanatyk jedzenia.”
