Ostrzegają, że film Paula Guinichiego, który zawiera niepublikowane materiały, jest „w niebezpieczeństwie”.

W dramatycznym poście reżyser Marcelo Guinichi ostrzegł, że film, który proponuje nakręcić część swojego ukochanego Roberto „Pulako” Guinichi ”, jest„ w niebezpieczeństwie ”z powodu biurokratycznych opóźnień ze strony Narodowego Instytutu Filmu i Sztuk Audiowizualnych (INCAA). „Nie możemy iść naprzód, ponieważ INCAA od grudnia ubiegłego roku, kiedy został zatwierdzony do jej wdrożenia, nie powiadamia nas o kontynuowaniu” – powiedział. W wywiadzie udzielonym tej gazecie słynny siostrzeniec tanguero przedstawił dalsze szczegóły dotyczące sytuacji.

„Film ma się zacząć kręcić, ale nie poinformowali nas. Dlatego spóźniliśmy się sześć miesięcy. To nie jest coś, co po prostu nam się przydarza, ale w ogóle kinie argentyńskim, które jest finansowane przez instytut”. powiedział. Według Goyeneche to „projekt, nad którym pracuję od dawna”, zawierający niepublikowany materiał o Polaku.

„To generuje niepewność większą niż ta, którą przedstawia pandemia, bo bez odpowiednich pieniędzy ten film nie może powstać. To nie jest sytuacja wyjątkowa, dzieje się tak przy wielu innych projektach i filmach, które jeszcze się nie skończyły. Niebezpieczeństwo zniknięcia. To nie jest fraza mówiona i wykonana z białawego koloru i celu, to rzeczywistość sektora (niezależne kino argentyńskie), która jest w wielkich tarapatach w wyniku polityki stworzonej przez INCAA i odpowiedzialnej za jej prezes: Luis Buenzo ”- przekonywał w swoim potężnym poście na Facebooku.

„Potrzebujemy ram prawnych, które chronią nasz INCAA i zachęcają sektor audiowizualny, a bez tego nie mielibyśmy niezależnego kina narodowego, a zatem nie mielibyśmy przyszłości” – powiedział reżyser. W 2019 roku zaprosił „każdego, kto chce udostępnić materiały archiwalne (zdjęcia, audio i wideo)” słynnego artysty tanga, przybliżając go do współpracy przy realizacji dokumentu. Goyeneche, którego dziadek był polskim kuzynem, ma w swojej karierze inne filmy, poza postacią Saavedrense’a. To jest „Dzień zbombardowania Buenos Aires” z 2004 roku; Żywe mięso, 2007; „Zapomniany batalion SMO”, 2011; Evita Nurses, 2014; Oraz „Z miłości do sztuki” od 2017 roku.

Tymczasem jedna z propozycji filmowców dotyczy opóźnienia Argentyny w uchwaleniu przepisów dotyczących platform streamingowych, zwanych OTTS, takich jak Netflix, Amazon i Disney. „Widzieli, jak ich zyski rosną wykładniczo od początku epidemii i zdominowali konsumpcję audiowizualną bez ani grosza w zamian. W niektórych krajach płacą już podatki, aby promować krajowe kina i są zmuszeni do inwestowania. Podobnie jak w Portugalii, zapłacić podatek, który bezpośrednio sfinansuje Fundusz Rozwoju Kina ”. Portugalski: Potrzebujemy polityki rządu w zakresie ochrony, produkcji i rozpowszechniania naszego dziedzictwa audiowizualnego, uznając to za strategiczny i fundamentalny cel naszej suwerenności audiowizualnej.

27 sierpnia przypadnie 27. rocznica śmierci Qutba. W tym kontekście w lutym tego roku Gmina 12 przeniosła wychwalany na ulicy Riccardo Palpín pomnik przed parkiem Sarmiento do siedziby gminy 12 w Holmberg i Palin. Powiedzieli, że celem jest ochrona jej przed wandalizmem, którego doświadczyła na drogach publicznych.