Obecnie prawie 10 milionów dzieci pojawiło się w krajach o niskich dochodach, takich jak Nigeria i Pakistan, między innymi z powodu niezdolności rządu do skupienia się na grupach znajdujących się w niekorzystnej sytuacji społecznej.
Jak wynika z nowego badania kanadyjsko-indyjskiego opublikowanego w The Lancet Global Health, dwie trzecie tych niemowląt, które otrzymały dawkę zerową, żyje poniżej globalnej granicy ubóstwa, a ich rodziny żyją za mniej niż 2,35 dolara dziennie w miejskich slumsach lub na obszarach konfliktów.
Naukowcy przeanalizowali dane z ankiet krajowych, aby lepiej zrozumieć, w jaki sposób różnice społeczne, ekonomiczne i geograficzne w Indiach w latach 1992-2016 określają szanse dzieci na przeżycie bez szczepień.
W tekście opisują, że kraj azjatycki poczynił ogromne postępy w rutynowych szczepieniach dzieci w tej fazie, a odsetek osób bez dawek potroił się z 33 procent w pierwszym roku do 10 w ostatnim roku.
Zauważają jednak, że w 2016 r. dzieci nadal koncentrowały się w grupach defaworyzowanych, w tym w rodzinach o niskich dochodach, dzieci urodzonych przez matki o niższym poziomie wykształcenia oraz kobiety w ciąży, które nie korzystają w pełni z usług zdrowotnych.
Ponadto, w porównaniu do osób zaszczepionych przeciwko jakiejkolwiek chorobie, osoby z zerowymi dawkami były bardziej narażone na niedożywienie.
W sumie pod koniec okresu oceny oszacowali 2,9 miliona niezaszczepionych dzieci w Indiach, zlokalizowanych w słabiej rozwiniętych stanach i okręgach oraz w wielu obszarach miejskich.
Uznali ogólny nacisk na działania do 2020 r., zapewniony przez Sojusz na rzecz Szczepień, znany jako GAVI, we współpracy z kadrą kierowniczą z różnych krajów, Światową Organizacją Zdrowia i Funduszem Narodów Zjednoczonych na rzecz Dzieci (UNICEF).
Autorzy zauważają, że udało im się nakłonić znacznie więcej dzieci w biednych krajach Afryki i innych krajów do otrzymywania rutynowych leków: jak dotąd 81 procent w tym roku w porównaniu do 59 w 2000 roku.
Myra Johari, kierownik badań i profesor zdrowia publicznego na Uniwersytecie w Montrealu w Kanadzie, ostrzegła, że społeczność międzynarodowa musi nadać najwyższy priorytet interwencjom, które dotyczą cyklu różnic, które oceniamy po drodze.
Globalnie, doświadczenia indyjskie wskazują, że „stan szczepień dzieci z zerową dawką jest ważnym znakiem podatności na systemową deprywację życiową” – podkreślił badacz.
Johari zauważył, że identyfikacja dzieci, które nie otrzymują zerowej dawki, i wczesna interwencja w celu zajęcia się złożonymi źródłami niedostatku, z którymi się borykają, może zmienić szanse życiowe i zwalczyć nierówności międzypokoleniowe.
„Freelance twitter buff. Typowy adwokat kawy. Czytelnik. Subtelnie czarujący przedsiębiorca. Student. Introwertyk. Zombie maniakiem.”
