Seminci 2022: Oficjalne recenzje sekcji

Kolejny rok przenosimy się na ziemie kastylijsko-leońskie, aby uczestniczyć Jeden z głównych przystanków hiszpańskich festiwali Jesień: 67. edycja Międzynarodowego Tygodnia Filmowego w Valladolidlub lepiej znany jako Simense (nie „Seminchi”).

W tym wydaniu mamy wielkie nazwiska Który przeszedł już przez inne ważne festiwale, ale także światowe premiery kina hiszpańskiego. Ponadto co roku Seminci zaprasza jakiś kraj do oddania mu hołdu. Tym razem była twoja kolej IrlandiaDlatego tak wiele filmów z tego kraju wyróżnia się w swoim programie. Również irlandzka aktorka Kate O’Toole Przewodniczy międzynarodowemu jury uzupełnionemu przez Jorge Arrigada, Pablo de Vita, Patricia Ferreira, Martin Hernandez, Gracia Querejeta, Marie-Pierre Richard i Tania Vallet.

W tym roku wyróżnienia są bardzo zróżnicowane. Z jednej strony festiwal postanowił podkreślić twórczość reżyserów Fernando Colomo, Manuel Gutierrez z Aragonii i Chima Sarmientoaktorka Wiktoria Kwiecień i produkt Andres Vicente Gomez. hiszpański aktor Anthony Resense Nagrodę odbierze również podczas ceremonii zamknięcia 29 października. Międzynarodowe wyróżnienie powraca do irlandzkiego reżysera Jim Sheridan.

Następnie skomentujemy nasze pierwsze wrażenia z filmów w oficjalnej selekcji, która rozpoczęła się w minioną sobotę 22 października od film otwierający Nie patrz w oczyautorstwa Felixa Fiscareta.

Sekcja oficjalna Valladolid 2022

Nie patrz w oczyZ Feliks Fiscaret (Hiszpania)

Film otwierający 67. edycję Seminci pokazuje rodzinne zmagania oczami mężczyzny chowającego się w szafie. Adaptacja powieści o tej samej nazwie autorstwa Juana Jose Milasa. Film nie ma tempa w pierwszej połowie, ale kończy się opowiadaniem złożonej i poetyckiej historii, która czasami działa. Nie wiem, czy Paco Leon był najbardziej odpowiednim aktorem do tej roli, ale on też nie był na miejscu. W chwilach, kiedy stajesz się bardziej kreatywny, wyróżniasz się i pokazujesz swój pełny potencjał.

Uwaga: 5/10

ogromZ Emmanuel Criales (Włochy)

Nawet przezabawnej i przezabawnej Penelopie nie udało się wyreżyserować nowego filmu Emmanuela Kiraliza Rywalizuj w Wenecji A teraz jest pokazywany na Seminci. Film, który opowiada historię jego życia, ma piękne sceny, ale droga do nich jest tajemnicza i nieinteligentna. Film pełen sztampowych rozwiązań, nie ze względu na występy muzyczne (również), ale ze względu na pastelowy ton wymuszanych dialogów i rozwój postaci.

Uwaga: 4/10

EOZ Jerzy Skolimowski (Polska – Włochy)

Byłam pod wrażeniem Twojej kreatywności EONiedawno zdobył nagrodę Jury na Festiwalu Filmowym w Cannes. Skolimowski, który ma już obszerną filmografię, która przeszła przez kilka festiwali, udaje zwierzę ze świetnymi wizualizacjami. Historia opowiada o osiołku, który przypadkowo wpada na różnych ludzi. Niektórzy traktują go lepiej niż inni, ale generalnie widzimy, jak zły jest człowiek z natury.

Ma nieco tradycyjną narrację, która kontrastuje z jej duchem twórczym. Idealna równowaga między filmem w barwach Jaspara Nui a ruchami kamery Terrence’a Malika. A jeśli Isabelle Hubert też wyjdzie, wszyscy możemy być szczęśliwi.

Uwaga: 8/10

Decyzja o odejściuZ park chan wook (Korea Południowa)

Najnowszy film Parka Chan-wooka, zdobywcy nagrody za reżyserię w Cannes, został przedstawiony jako thriller detektywistyczny, w którym detektyw bada śmierć mężczyzny w odległej górze. Samobójstwo czy morderstwo? Żona zmarłego, której policjant nie ma zaufania, pomoże rozwiązać sprawę, podczas gdy między nimi pojawią się uczucia. Jeden z najbardziej dziwacznych filmów w oficjalnej sekcji Seminci, który czasami jest trudny do naśladowania. Koreański reżyser, który naprawdę nas rozwalił duży chłopak, wciąż ma niesamowity wizualny świat pełen pomysłów. Zakończenie to in-ol-vi-da-ble.

Uwaga: 7/10

osiem górZ Felix van Groningen, Charlotte Vandermersch (Włochy – Belgia – Francja)

Kolejny film z tej grupy filmów, który otrzymuje nagrodę w Cannes i podbija Seminci. Osiem Gór, które wspólnie z EO zdobyły nagrodę jury na francuskim festiwalu, to opowieść o przyjaźni dwóch mężczyzn w ruchu. stara radość Napisane przez Kelly Richart i Brokeback Mountain -Min Ang Lee – Zabawny film pełen sporów, w którym podejmowane są bardzo dobre decyzje dotyczące tego, co powiedzieć, a czego nie. Trochę zajmie mi wyrwanie się z głowy.

Uwaga: 8,5 / 10

KtóryZ Tren Bell i Seamus McNally (Dania – Niemcy)

Pierwsza katastrofa w oficjalnej selekcji, duński film, który stara się być przemyślany i egzystencjalny, ale udaje mu się tylko prowokować. Opowiada historię niektórych dzieci, które próbują przekonać swojego partnera, Pierre’a Antona, aby zszedł z drzewa, na które się wspiął, ponieważ mówi, że życie nie ma sensu. Na podstawie bestsellerowej książki o tym samym tytule autorstwa duńskiego autora Jana Tellera nie mogłem przestać myśleć, że ten film naprawdę nic dla mnie nie znaczy.

Uwaga: 3/10

żywa duszaZ Kristel Alves Mira (Portugalia – Francja – Belgia)

„Wszystkie niezależne kobiety w końcu zostają oskarżone o czary” – mówi jeden z braci rodziny, główna bohaterka Alma Viva. Pierwszy film Cristèle Alves Meiry to cud, który działa prawie jak portugalska wersja „El agua”. Mistyczna opowieść o zwyczajach rodziny w północno-zachodniej Portugalii. Porusza tematy podobne do Eleny Lopez Riera, ale opowiada o nich inną wyobraźnią. Jest nominowany do Oscara w Portugalii i chociaż nie zrobi hałasu, na jaki zasługuje, gorąco go polecam. Czarownice, lasy, kobiety ranne i dużo śmierci. Czysta moda w Seminci.

Uwaga: 8/10

PampereZ Dmytro Sokoletki Subczuku (Ukraina – Francja – Polska – Chile – Luksemburg – Niemcy)

Przemoc najbardziej widoczna w tej wersji Seminciego pojawia się w Pamfirze, historii rozgrywającej się na Ukrainie, gdzie głównym bohaterem jest przemytnik, wplątany w mafijne zamieszki, które zakończą się totalną katastrofą. Dzięki sugestywnym pomysłom w wizualnej i tradycyjnej narracji film nie stara się zaskakiwać, ale raczej zachwycać tradycyjnymi elementami gatunku. Jest to pierwszy film fabularny reżysera, który do Valladolid trafił po dwutygodniowej premierze reżyserskiej w Cannes.

Uwaga: 6/10

WasilijZ Avelina Pratt (Hiszpania – Bułgaria)

Debiut reżyserki Aveliny Prat to urocza komedia o mężczyźnie śpiącym na ulicy od przyjazdu z Bułgarii do chwili, gdy Alfredo przywitał go na chwilę w swoim domu. Dwaj zupełnie nie spokrewnieni mężczyźni nawiązują przyjacielskie stosunki między partiami szachowymi. Film, który dobrze komponuje się z aktorami i ma dobry scenariusz, który rozśmiesza widza.

Uwaga: 7/10

sokole jezioroZ Charlotte Lebon (Kanada / Francja)

Letni film o francuskim nastolatku na wakacjach w domku nad jeziorem w Quebecu. Tam pozna nieco starszą od niego dziewczynę Chloe, z którą nawiązuje mały romans. Dorastanie, które bada seksualność i duchy, które nosimy w sobie. Nie jest szczególnie oryginalna, ale dobrze wypada z wieloma komiksowymi i czułymi scenami. Zawiera również dużo fotografii. To pierwszy film Charlotte Le Bon, który będziemy śledzić od teraz po tak ciekawym debiucie.