Choć większość jej produktów powstaje w Azji, jej twórca Yonatan Bursztyn zdołał uczynić ją ikoną kolumbijskiego przemysłu.
Kolumbijczykowi trudno nie mieć w ręku plecaka, teczki czy walizki od Toto, zwłaszcza osobom poniżej 30. roku życia, ponieważ marka stała się standardem na studia i studia. Choć jego produkcja nie jest w 100% kolumbijska, skoro kilka lat temu 70% powstało w Azji, Kolumbijczycy czują, że jest ich. Tutu nosi mundur kolumbijskiej delegacji olimpijskiej od Aten 2004, a jednym z najbardziej uderzających przedmiotów na ceremonii otwarcia igrzysk w Tokio było kimono noszone przez sportowców delegacji narodowej, sponsorował także Juana Pablo Montoyę w 1996 i kolumbijskich alpinistów, którzy w 2001 roku starali się zdobyć szczyt Mount Everest.
Jej założyciel, 62-letni Yonatan (Natan) Borszten, jest najmłodszym z pięciorga rodzeństwa. Syn dwóch żydowskich imigrantów z Polski i Rumunii, Bernardo Borsztena i Anny Weinberg, którzy uciekli przed wojnami europejskimi na początku ubiegłego wieku i przypadkowo dołączyli do nich w Kolumbii. Po ukończeniu Javeriana w 1980 r. Natán wyjechał do Rochester w USA, gdzie studiował grafikę, i wrócił do pracy w rodzinnym biznesie, ale tam, gdzie trochę wytrwał, marzył o zostaniu menedżerem, a to nie było możliwe w tych firmach. Więc zrezygnował. Biznesmen od młodości, w wieku 28 lat, kupił Bonreal, sklep z galanterią skórzaną w dzielnicy Samper Mendoza, który był głęboko zadłużony, spłukany i bliski likwidacji. Zmienił nazwę na Nalsani i zaczął sprzedawać wyroby skórzane w lokalnych sklepach oraz w Stanach Zjednoczonych.
Największy zwrot w działalności tej firmy miał miejsce na wystawie Miple w Mediolanie (Włochy), miejscu, gdzie biznesmeni i producenci skór cyklicznie spotykają się w celu wymiany doświadczeń. Tam Nathan poznał firmę, która sprowadziła produkty wykonane z tkaniny, materiału syntetycznego, który jest znacznie tańszy od skóry. Pomysł wydawał się idealny dla otaczającego go koncernu, produktu, który pozwoliłby mu zwiększyć liczbę klientów. Propozycja pozwoliła na połączenie nowego materiału z modą, rzemieślnicze pochodzenie galanterii skórzanej zapewniło dbałość o szczegóły, a wysokiej jakości produkt został natychmiast przyjęty przez rynek. Nowy produkt, nowa marka: Totto. W poszukiwaniu krótkiej, dźwięcznej i zapadającej w pamięć nazwy, wybrał tę nazwę na cześć jednego z ulubionych zespołów rockowych Natana, Toto.
Sensacja ubrań zaprojektowanych na otwarcie Igrzysk Olimpijskich w Tokio sprawiła, że pojawiły się w przedsprzedaży
Od momentu założenia 17 lipca 1988 roku Totto nigdy nie przestało się rozwijać. Pierwszy sklep otworzył się zaledwie rok później w budynku fabrycznym, ludzie pukający do drzwi po znalezieniu adresu wewnątrz produktu szukali innych produktów w katalogu. W 1990 roku wypuścił swoją pierwszą kolekcję odzieży i uzyskał licencję na produkcję produktów z postaciami Disneya, co pozwoliło mu wejść na rynek międzynarodowy. Model franczyzowy pomógł mu otworzyć sklepy w całej Kolumbii i otworzył swój pierwszy sklep za granicą, a konkretnie w Kostaryce w 1992 roku.
Yonatan zdał sobie sprawę, że jego firma tworzy nowe produkty, a nie je produkuje, więc w 2002 roku zaczął badać surowce i producentów w Chinach i poświęcił się rozprowadzaniu swojej marki po Ameryce i Europie. Ekspansja na Europę, dziś jej główny rynek, była paradoksalnie spowodowana kryzysem w Wenezueli. Po wzroście w Ameryce Łacińskiej i regionie andyjskim, pod koniec ostatniej dekady jej głównym rynkiem był sąsiedni kraj, z 60 sklepami i sprzedażą prawie miliona sztuk. Ale Borztin postrzegał politykę Hugo Chaveza jako zagrożenie, które w połączeniu z trudnościami w zadomowieniu się na rynku brazylijskim i argentyńskim skłoniło go do zwrócenia się ku Hiszpanii. Dziś ma w tym kraju oprócz własnych sklepów, prywatne przestrzenie (sklep w sklepie) na dworze angielskim. Z centrali w Madrycie firma kontrolowana jest w Europie, na Bliskim Wschodzie iw Afryce. Prowadzi bezpośrednio sklepy w Niemczech, Włoszech, Francji, Wielkiej Brytanii i Rosji.
W 2014 roku w Mosquera w Cundinamarca otwarto największe centrum dystrybucyjno-logistyczne Titan. Centrum w 2016 roku przewiozło na dużą skalę ponad 10 mln produktów, m.in. torby, plecaki, plecaki, torebki, odzież i akcesoria. Biuro Rozwoju Produktu, Logistyki i Kontroli Jakości znajduje się w Hongkongu i prowadzi kilka zakładów produkcyjnych w Chinach. Oprócz fizycznej obecności w 46 krajach za pośrednictwem ponad 600 sklepów, firma prowadzi sprzedaż na całym świecie za pośrednictwem kanałów wirtualnych, takich jak Amazon i Mercado Libre. Jest to 552. sprzedająca się firma w kraju, ze sprzedażą 279,874 mln USD w zeszłym roku, pomimo strat w wysokości 26,537 mln USD z powodu pandemii.
Częścią sukcesu było ustalenie, jak dostosować swoje produkty do różnych preferencji rynkowych, są miejsca, w których wolą większe torby lub mocniejsze nadruki lub kolory, a z drugiej strony są prostsze kraje lub miejsca na świecie, w których nie lubię kolorów tak jak lubią w ciepłych klimatach. Wiedzieli również, jak sprzymierzyć się z firmami, aby sprostać konkretnym potrzebom, na przykład stworzyć specjalną torbę dla rodzin w połączeniu z brazylijskim ifood, który wprowadzili na rynek w marcu tego roku.
Jego synowie, 30-letnia Penny i 33-letnia Natalie, pracują w firmie w najważniejszych sektorach, Natalie jako Dyrektor Marketingu, a Penny odpowiedzialna za innowacje i technologię.
„Introwertyk. Myśliciel. Rozwiązuje problemy. Specjalista od złego piwa. Skłonny do apatii. Ekspert od mediów społecznościowych. Wielokrotnie nagradzany fanatyk jedzenia.”
