Od początków XVII w. do końca XX w. Bogactwo ludności Polski rzadko sięgało Dotrzeć do połowy populacji reszty Europy Zachodniej. Wraz z upadkiem gospodarek Związku Radzieckiego i bloku wschodniego na początku lat 90. XX w. ta historyczna przepaść osiągnęła swój szczyt, a skrajne zubożenie uderzyło mocno w polską ludność, której dochód na mieszkańca spadł jeszcze niżej niż w Gabonie czy Surinamie.
Jednak od tego momentu rozwój kraju osiągnął taki poziom, że PKB na mieszkańca, liczony według parytetu siły nabywczej, na koniec 2022 roku wyniósł ok. 42,5 tys. euro, co jest bardzo zbliżone do kwoty odnotowanej w Hiszpanii. Tak naprawdę niewiele gospodarek na Starym Kontynencie osiągnęło tak duży wzrost jak Polska od czasu upadku muru berlińskiego, choć jej historia może dotyczyć niemal wszystkich krajów wschodnich, ogromnej grupy wschodzącej na kontynencie europejskim.
W latach 1990–2022 PKB takich krajów jak Mołdawia, Estonia, Litwa, Polska i Słowacja odnotował skumulowany wzrost o ponad 700%, podczas gdy w Hiszpanii, Włoszech, Niemczech i Francji – czterech największych gospodarkach UE – wzrost ten wzrósł. Nie przekroczył 160%
Chociaż słuszne jest porównywanie odsetka rozwoju istniejących już dużych gospodarek z poziomem rozwoju znacznie mniejszych gospodarek, które zaczynały od bardzo niskich gleb, faktem jest, że inne wskaźniki pokazują wielki rozwój, jakiego kraje Wschodu były świadkami w trzech Państwa. ostatnie dekady. Jednocześnie zasypała dużą część luki dzielącej ją od krajów zachodnich: dziś PKB na mieszkańca Litwy czy Estonii przewyższa Hiszpanię, podczas gdy PKB na mieszkańca Czech i Słowenii już idzie w górę dużą skalę. Z Włoch za około 50 tysięcy euro, czyli niewiele mniej niż we Francji.
Oprócz nich znaczącym wzrostem gospodarczym w kontekście europejskim, choć z zupełnie innych powodów, wyróżniają się dwa inne przypadki: Bośnia i Hercegowina, która zaczynała od stanu dewastacji po wojnie w połowie lat 90. XX wieku, oraz Irlandia. Co jest cudem gospodarczym Znajduje się w sztucznej bańce powstałej w wyniku delokalizacji do kraju wielu międzynarodowych firm Ameryka północna.
Zależność handlowa Europy od Niemiec, lokomotywy regionu
W 1992 r. Traktat z Maastricht położył podwaliny pod rozszerzenie UE na wschód i otworzył drzwi byłym republikom socjalistycznym na rozpoczęcie interakcji z rynkami i łańcuchami dostaw Europy Zachodniej. Fuzja nastąpiła w 2004 roku, wraz z największą ekspansją w historii bloku wspólnotowego, który obejmował osiem krajów, w większości ze wschodniego regionu kontynentu.
Wejście tych krajów na rynek społeczny i ich integracja z dynamiką gospodarczą i sieciami transportowymi regionu jest bardzo zauważalna, na przykład w silnych wzajemnych połączeniach, jakie te kraje ostatecznie utworzyły z Niemcami, wielką lokomotywą gospodarczą i przemysłem Niemiec . regionu w ostatnich dziesięcioleciach.
W krajach takich jak Czechy, Słowacja czy Węgry ponad 30% ich PKB jest bezpośrednio powiązane z handlem towarowym z państwem niemieckim, które w ciągu ostatnich trzydziestu lat przeniosło część swojego potężnego przemysłu do krajów sąsiadujących. W Polsce odsetek ten waha się od 20% do 30%.
„Introwertyk. Myśliciel. Rozwiązuje problemy. Specjalista od złego piwa. Skłonny do apatii. Ekspert od mediów społecznościowych. Wielokrotnie nagradzany fanatyk jedzenia.”
