Zwycięstwo nad Australią ma wartość sentymentalną poza oceną

Al Rayyan (specjalny wysłannik) – „Chwała nie dosięga róż” to motto Osvaldo Zubeldii, jednego z najwybitniejszych trenerów w historii argentyńskiej piłki nożnej. Osąd mówi o trudnościach, które należy pokonać, aby osiągnąć cele. Zawiera również zobowiązanie wobec tych, którzy chcą osiągnąć sukces: muszą to zrobić po przejściu przez ciężkie czasy, tak lub tak. Chwała jest taka, ponieważ była przed cierniami. Jedna rzecz jest konsekwencją drugiej.

The Reprezentacja Argentyny Chce dostać główną nagrodę Mistrzostwa Świata w Katarze 2022. Dlatego przychodzi i tego będzie próbował. Dlatego z definicji będziesz musiał przejść przez różnego rodzaju kłopoty. Małe, jak niewykorzystany rzut karny przeciwko Polsce, lub bardzo duże, jak to potężne spotkanie Australia. Każda przeszkoda będzie kolejnym przykładem, że to właściwa droga.

Świetne drużyny wiedzą, jak zamienić irytacje natury piłkarskiej i technicznej w siłę psychiczną. Jakby trudności były siłą napędową konkurencji. Bo tak naprawdę są. Wielkim bohaterom nie tylko zależy na pozostawieniu pułapek za sobą, ale także wykorzystują je jako wzmacniacz cnót.

Mecz z Australią zostanie zapamiętany ze względu na wynik i to, że zespół Lionela Scaloni po raz kolejny pokazał charakter i odwagę. Powinni byli wygrać trzema bramkami, ale byli blisko remisu i żyli na krawędzi, gdy takie ryzyko nie było potrzebne. Być może to napięcie przyda się w pojedynku z Holandią w ćwierćfinale.

Ostatnie 25 minut meczu na stadionie Ahmed Bin Ali było emocjonujące. Zgodnie z tym pięknym turniejem, w którym nie ma czegoś takiego jak proste mecze, Australia miała potrzebne szczęście, aby strzelić jednego gola z przodu, prowokując tym samym tych, których można było docenić z krawędzi siedzenia w tłumie. A ten kontekst bólu i nerwów może jeszcze bardziej ożywić ducha albicelesti w najbliższej przyszłości.

Emiliano Martinez po raz pierwszy obronił mecz na mundialu w ostatniej minucie dogrywki. Przyjdzie na pojedynek z Holandią i pewność, że w tym kontekście też może być zbawcą. Będzie wiedział, że sukces narodowy również może być w jego rękach i że to przekonanie sprawi, że będzie lepszy w kluczowych momentach. Ta ręka, która sparaliżowała kraj, to także świetna wiadomość.

W obronie po raz kolejny wyróżniali się Nicolas Otamendi i Christian Romero, mimo kilku porażek środkowego obrońcy Tottenhamu. Pokazali swoją zwykłą osobowość, wyciągnęli wszystko i zasłużyli na szacunek. W drugiej połowie Lisandro Martinez wszedł i wystąpił w jednym z wydarzeń, które zapiszą się w historii Kataru 2022: w cudowny sposób obronił drugiego gola Australijczyków. Ta trójka miała w końcu pazur, by obronić zwycięstwo.

Rodrigo De Paul przejął drużynę jak zawsze i nigdy wcześniej. Po raz pierwszy to charyzmatyczny lider wyróżnił grupę w tym pucharze i ważne jest też, że był w tym momencie. Okoliczności te zmusiły go do zobaczenia go na żywo. Bo w ten sposób utrzyma to napięcie w następny piątek.

Enzo Fernandez ponownie rozegrał 90 minut na fenomenalnym poziomie. Absolutny pomocnik mocno bronił w ostatnich minutach. Nie musi pokazywać więcej, ale nie miał jeszcze meczu, w którym jego entuzjazm wymagałby czegoś więcej niż finezji. Występował również w tym dziale. Podobnie jak Alexis McAllister i Julian Alvarez, poza faktem, że odeszli przed tym wspaniałym zakończeniem.

Lionel Messi Był bohaterem. zrobił to wszystko. Na mundialu rozegrał najlepszy mecz w swoim życiu. Ostatnie 25 minut można opisać tylko w jeden sposób: ruch. Przejął kontrolę nad piłką, kojarzony z kolegami z drużyny, dryblował, kopał, asystował, walczył z przeciwnikami. Trudno byłoby, aby indywidualne wyniki były porównywalne z wynikami dziesięciu w tym ostatnim okresie. Oprócz jednego z nich.

Argentyna była świadkiem zakończenia cierpienia, co mogło posłużyć jako impuls do stawienia czoła końcowemu etapowi z pełną energią i zwiększoną samooceną.