Geopolityka, globalna niepewność i inne piękności – El Sol de México

Pur Nidia Ejremi *

Zgadza się: geopolityka to fascynująca gra o władzę z jej taktykami i strategiami. Rozszyfrowanie przyczyn i skutków wydarzeń oraz obserwowanie, w jaki sposób globalni aktorzy prezentują swoją władzę i wpływy, jest niezbędnym ćwiczeniem w tych latach dwudziestych. Wraz z tą nauką badamy zaciekłą walkę o kontrolę nad zasobami, drogami i rynkami pomiędzy głównymi potęgami i korporacjami, z narodami, które aspirują do suwerenności. W tym tkwi klucz do globalnego bezpieczeństwa.

Ta dynamika wpływa na życie i bezpieczeństwo 7,8 miliarda ludzi na Ziemi. A w erze COVID19 niepewność jest wielowymiarowa: stratedzy przyznają, że przyszłe scenariusze odnoszą się do niepewności: polityka zdrowotna, społeczna, ekonomiczna, finansowa, energetyczna, wodna i klimatyczna. Jednak z szerokiego geopolitycznego punktu widzenia można spojrzeć na pewne pewniki. Podobnie jak w ciągu najbliższych pięciu lat, zobaczymy jeszcze silniejszy puls między Waszyngtonem a Pekinem, aby kontrolować technologię 5G, która ostatecznie jest kontrolą sztucznej inteligencji i pozostałej części XXI wieku.

To starcie wielkich mocarstw może być – być może – największym geopolitycznym wyzwaniem, które jest obecnie przedmiotem sporu na świecie i dla którego napięcia rządowe i regionalne będą eskalować. Zobaczmy więc, jak zachowują się obaj przedstawiciele planetarnych szachów? Azjatycki gigant, który żył sto lat temu w totalnym feudalizmie i pod zachodnią okupacją, jest dziś najlepiej grającym aktorem na świecie. Pomimo tego, że jest miejscem narodzin nowego koronawirusa SARS-CoV2, jest to jedyny kraj, który się rozwija; W lutym chiński prezydent Xi Jinping ogłosił koniec skrajnego ubóstwa w swoim kraju.

W ten sposób 100 milionów ludzi cieszy się mieszkaniem, edukacją, przyzwoitym zdrowiem i lepszymi warunkami. Chiński przywódca przypisał to osiągnięcie socjalistycznej gospodarce rynkowej Partii Komunistycznej i jej planowi działania z 2013 r., jak donosi BBC World. Tymczasem, w wyniku agresywnego modelu kapitalistycznego sceny korporacyjnej, Stany Zjednoczone, władza, która dziś przewodniczy Josephowi Robinette Biden, stoi przed poważnymi wyzwaniami społecznymi i politycznymi. I podczas gdy jego gospodarka się odradza, ma również najwyższą stopę inflacji od 13 lat. Ponadto poważnie brakuje mu nakładów niezbędnych do jej rozwoju – w szczególności półprzewodników – ze względu na zmiany w globalnych łańcuchach dostaw,

Jest mniej wyraźny niż w najbogatszym kraju świata, gdzie ubóstwo dzieci przekracza średnią w krajach rozwiniętych – według Census Bureau – 15 procent. Oznacza to, że od 11 do 13 milionów nieletnich żyje w ubóstwie, mówi badaczka z Centrum Amerykańskiego Postępu, Ariba Haider. Jednocześnie nadużywanie opioidów jest już uważane za epidemię w Stanach Zjednoczonych; Według Centers for Disease Control and Prevention tylko w okresie od kwietnia 2020 r. do kwietnia 2021 r. zabił ponad 100 000 osób. Do tego dochodzi oburzenie między Republikanami i Demokratami, polaryzacja przeciwników globalizacji oraz rasistowskich i ksenofobicznych grup nienawiści, które popierają Donalda J. Trumpa, przeciwko strategii Bidena. Przyszłość tej walki wpłynie na Meksyk, nie wspominając.

Szeroki kąt geopolityczny oświetla inne czerwone flagi dla bezpieczeństwa międzynarodowego. W zasadzie koniec pewności adekwatnej i przystępnej energii na horyzoncie europejskim.

Tak stało się jesienią tego roku, kiedy ceny gazu poszybowały w stratosferę Unii Europejskiej. Ta „doskonała burza” była wynikiem trzech czynników: historycznej zależności Europy od źródeł kopalnych z Rosji, Algierii i Norwegii; Brak wglądu w przedłużanie kontraktów i sankcje nałożone na Moskwę. Jeśli kryzys się nasili, wybuchnie prawdziwa wojna energetyczna. Innym źródłem niepewności jest niepowstrzymany globalny exodus milionów migrantów. Ich celem są kraje bogate – które paradoksalnie powodują konflikty i kryzysy w swoich krajach pochodzenia z powodu grabieży zasobów i pragnienia rynków przez mocarstwa i firmy.

Odmowa tym ofiarom narusza humanitarne obowiązki zapewnienia schronienia i generuje źródła napięć lokalnych i regionalnych. Oto tło kryzysu między Polską, Unią Europejską i Organizacją Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO) przeciwko Białorusi. Bogata Europa nie chce więcej imigrantów z Syrii, Libii, Iraku czy Afryki Subsaharyjskiej, gdzie weszli do wojska i dziś tkwią tysiącami w zamarzniętych lasach na granicy polsko-białoruskiej. Na globalnej szachownicy, gdzie gracze łączą strategie hard power i soft power, inne konflikty pozostają ukryte i trwałe: blokada Kuby, rywalizacja między mocarstwami o wenezuelską ropę, aspiracje Palestyńczyków do własnego państwa i przyszłość Haiti , dziś nie do rządzenia, mimo że jako pierwszy kraj Ameryki Łacińskiej uzyskał niepodległość w 1810 r.).

Pomyślne przejście w erę po COVID19 z pewnością i bezpieczeństwem, konieczne jest wspieranie nowego porządku międzynarodowego, który wykracza poza obecna sytuacja I usuwanie tlenu z wszelkiego rodzaju mafii. 5,1 miliona zgonów z powodu pandemii i 258 milionów infekcji podkreśla strukturalne wady nierównego modelu naszej cywilizacji i obecną niepewność. W Meksyku ta geopolityczna analiza powinna dać przywilej patrzenia w przyszłość i projektowania już dziś dla następnego pokolenia. Czas ucieka, ostrzegają globalni stratedzy.

* Ekspert, dziennikarz geopolityczny i śledczy, członek CASEDE