Muzyka moli i szpiegów

Po raz pierwszy została opublikowana w 1967 r. czerwona orkiestraI Teksty non-fiction, które stały się klasykiem wśród powieści szpiegowskich. Od trzech lat jej autor, Gilles Perrault Kompleksowe badania w Radziecka sieć szpiegowska który odniósł sukces podczas II wojny światowej w Europie i miał kluczowe znaczenie dla pokonania nazistów.

Gilles Perrault studiował w Instytucie Studiów Politycznych w Paryżu i przez pięć lat pracował jako prawnik.

ten Bestseller, przetłumaczony na dziewiętnaście języków, w latach 70. czytanie było niemal obowiązkowe, podobnie jak krążące w tym czasie inne kultowe teksty. To nie była moda, to było dokument z okresu które francuski dziennikarz poprawił później do wydania z 1989 r., a teraz powraca, aby zaktualizować przeszłość i obecne rezygnacje.

Odkąd były oficer CIA Edward Snowden wszystko ujawnił Amerykańska sieć nadzoru A ponieważ smartfony dzielą tę samą przestrzeń co my, nie ma wątpliwości, że wszystko można łatwo śledzić. Wiadomo też, że obecnie Platformy cyfrowe są szpiegami par excellence A dane, najcenniejszy zasób. Przynajmniej w świecie zachodnim.

Jednak kiedy myślimy, że historie szpiegowskie, jakie znamy, słabną, pojawiają się Oznaki rozwoju tej praktyki – wraz z rozwojem technologii – i oczywiście jej ważności: od czasu do czasu wiadomość o otruciu tajnego agenta, albo nowy film James Bond, agent 007który bije rekordy.

A czytamy o masowych przeciekach, o politykach śledzących nawet członków własnej partii i celebrytach, którzy biorą udział w tak zwanych śledztwach. PozostawiaNiezależnie od tego, czy jest to Panama, Pandora czy Szwajcaria, lista z pewnością będzie się powiększać w przyszłości.

Na pewno nie jest to nowość Dane zawsze się liczyły. W czasach Szpiegów Ciała i Krwi, uwiecznionych w powieściach, filmach, serialach i serialach telewizyjnych, ważna była również reportaż. Wszelkie odniesienia dostarczające wiarygodnych i wiarygodnych informacji miały wagę, która mogła doprowadzić do zamachu bombowego, ataku lub utworzenia agencji bezpieczeństwa narodowego, zwanych domem projektantów kryptograficznych, których mole są odpowiedzialne za odszyfrowywanie zaszyfrowanych wiadomości.

nieprzepuszczalny dla eteru

czerwona orkiestra Zaczyna się od importera płaszczy przeciwdeszczowych, wygląd, który nie jest tylko grą słów – żadnych przecieków, nie przeciekaj Julian Assange powiedziałby… że Ukryj sieć stacji radiowych, które przekazują informacje do Moskwy, a także do aliantów. Każdy z trzystu członków zajmował w orkiestrze znakomite miejsce, ale Komunikaty w kodzie zostały dostarczone przez pianistów.

Dyrektor organizacji (sieć składa się z pięciuset stacji, które grały w dwudziestu europejskich miastach), Wielkim szefem wszystkich moli jest Leopold Trepperpolski Żyd, który wykonał bezbłędną pracę na czele oddziału, który podał nawet datę inwazji nazistów na ZSRR (Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich).

Ważne jest, aby to zauważyć Żaden z muzyków nie był profesjonalnym szpiegiem I ten Trepper, który był, rozpoczął karierę w Moskwie, po wstąpieniu do partii komunistycznej w Palestynie w 1924 roku i kontynuowaniu kariery politycznej we Francji.

Leopold Tripper na zdjęciu w Londynie.

Aby skompilować tę historię, którą dziś ponownie publikuje Punto de Encuentro, Perrault przeprowadził wywiady z ocalonymi z orkiestry, w tym z Trepperem (albo Lejb Domb, jeden z jego pseudonimów, a może jego prawdziwe nazwisko), którego poznał w Warszawie w 1965 roku, na czele Polsko-Żydowskiej Unii Kulturalnej. Przed tym spotkaniem wydarzyło się kilka rzeczy, w których wykonawcy byli bohaterami: od aresztowań po tortury i wyroki śmierci, podczas gdy gestapo i opaci rozbijali część sieci.

teneopold Trepper był jednym z więźniów, którym udało się uciec w 1943 r. i odesłano go z powrotem do Moskwy Pod koniec wojny (Apostille: miejsce narodzin szpiegów, gdzie Snowden również znalazł schronienie). Autor rozmawiał z byłymi agentami sowieckiej siatki, byłymi urzędnikami NKWD (Ludowy Komisariat Spraw Wewnętrznych, sowiecki departament rządowy, który zajmował się niektórymi sprawami wewnętrznymi ZSRR), weteranami nazistowskiego kontrwywiadu i innymi świadkami, którzy znali członków gangów, przyjaciół i wrogów. Wśród nich jest oficer odpowiedzialny za złapanie Treppera.

Zaktualizowana wersja tej powieści historycznej Oferuje czytelnikom wszystkie dostępne i dostępne do dziś informacje o Czerwonej Orkiestrze. Historia wywołuje intrygę od pierwszego rozdziału i zawiera wprowadzenie do historyka i pisarza Ricardo Raggendorfera, który wyjaśnia, że Perrault często porównuje badania historyczne do zadania polegającego na poszukiwaniu podwójnego ukierunkowania: „Jeden znajduje wielkość tutaj, inny tam i dzięki niej mikstura szczęścia i dużo wytrwałości pozwala odbudować coś podobnego do szkieletu.

Gilles Perrault prowadził badania nad nieznanymi aspektami II wojny światowej.

W ostrzeżeniu autora „Szpieg to najgorszy rodzaj binarnego skupienia”. Jest 636 stron czerwona orkiestra być Próbka tej obsesji opisana przez francuskiego dziennikarzaW każdym słowie wybranym do opowiedzenia historii jest fiksacja.

Subtelność i rytm opowieści – które czasem zawiera – nawiązują do innych klasyków gatunku i autorów takich jak Jean le Carré. Z drugiej strony z czerwony chór Perrault udało się być liderem w literatura faktu Poprzedził go tylko Rodolfo Walsh Z operacja masakry (opublikowany 1957) i Truman Capote z opanowany (od 1965).

Ponieważ wojna i Rosja są na ustach wszystkich, niemal konieczne jest ponowne przemyślenie ważnej części jej historii. Zrób to ręka w rękę Leopold Tripper, człowiek, który „kosztował Niemcy dwieście tysięcy zabitych” W obliczu sugestii Perraulta, aby napisać swoją historię, odpowiedział: „Jeśli nie masz nic innego do roboty, dlaczego nie?” Siedzi w pudełku i słucha utworu, w którym wszystkie nuty i akordy są w harmonii. .

I chociaż czytanie czasami może być trochę stresujące ze względu na ilość danych i zwrotów akcji, zawroty głowy i adrenalina z każdej czynności stanowią zniechęcające wyjaśnienie.