Stacjonował przed portem Santander dla broni wypływającej z niego na Ukrainę – Alvarado

Grupa ludzi zebrała się w tę niedzielę przed barami, które definiują port w Santander, aby zwrócić uwagę, że bary te są „pełne bólu i krwi, ludzi, którzy nie mogą wejść, próbując uniknąć konfliktów w swoich miejscach pochodzenia, i tych, którzy zginie pod ostrzałem czołgów wychodzących z portu” – mówi stowarzyszenie. Antymilitarna „Sibra” w komunikacie prasowym. Domagają się zaprzestania udziału portu Santander w handlu bronią. Zwracają się również do władz centralnych o żądanie zakończenia wojny na Ukrainie w drodze negocjacji pokojowych.

Rosyjska inwazja na Ukrainę od ponad roku zrujnowała życie wielu ludziom. Jest to bardzo złożony konflikt z głębokimi korzeniami historycznymi i ramami, które obecnie obejmują wiele krajów. Zaangażowanie NATO w tę wojnę wyraźnie wskazuje, że stawka wykracza poza konflikt regionalny między Ukrainą a Rosją, jak twierdzi ta grupa.

CEBRA podkreśla, że ​​jest zaniepokojona zaangażowaniem zarówno rządu hiszpańskiego, jak i reszty NATO w postępującą militaryzację społeczeństwa. Ich zdaniem widać to we wzroście wydatków publicznych na przemysł zbrojeniowy oraz w polityce zagranicznej chroniącej i militaryzującej granice. Ale najbardziej niepokoi ich fakt, że jedynym sposobem rozwiązywania konfliktów między społecznościami i ludźmi jest przemoc.

Stowarzyszenie uważa, że ​​aby rozwiązać konflikt między Rosją a Ukrainą, konieczne jest usiąść i negocjować. Wojny nie kończą się na froncie, ale wraz z podpisaniem traktatów pokojowych. Jeśli państwo hiszpańskie chce zakończyć wojnę i cierpienie tak wielu ludzi, musi działać w tym kierunku. Zamiast tego poświęcił się naprawie starych czołgów, aby podarować Ukrainie w prezencie. Te czołgi płyną w porcie Santander w drodze do Polski. Państwo hiszpańskie nie tylko uczestniczy w ten sposób bezpośrednio w wojnie, co oznacza, że ​​jesteśmy stroną tego konfliktu, ale także wykorzystuje nasz port jako prom.

Wysyłka sprzętu wojskowego z portu w Santander nie jest nowością. Było już tam, kiedy przejeżdżała tędy firma Saudi Bahri Shipping Company, aby zebrać broń i przetransportować ją do ich kraju, do późniejszego wykorzystania w wojnie w Jemenie.

Wiele organizacji pozarządowych określa ten konflikt jako największą katastrofę humanitarną ostatnich lat, ale nie pomogło to w zapewnieniu zauważalnej reakcji Zachodu. Tutaj nie ma zgody na obronę tych, którzy są atakowani, ale broń jest sprzedawana napastnikom, a oni mogą przyjść i ją odebrać.

Najpierw było to w porcie Bilbao, gdzie udali się załadować broń. Ale zaczął się ruch oporu, a strażak z portu w Bilbao, Ina Robles, był najbardziej widocznym przywódcą. Następnie Bahri zmienił kierunek i zaczął zatrzymywać się w Santander, a także w niektórych hiszpańskich portach śródziemnomorskich, takich jak Motril i Sagunto.

W Santanderze również odbywały się mobilizacje, promowane przez Towarzystwo Bezpiecznej Przejścia, aby port nie przyjmował tych statków, które miały służyć jako broń i amunicja dla wojny, która trwała i jeszcze się nie skończyła.

Bahri nie było tu od jakiegoś czasu, niech będzie wiadomo. Ale jego postój w porcie Santander był potwierdzeniem, że są kazania przydatne w pewnych sytuacjach, a w innych nie. Handel bronią to wyjątkowy biznes, a przynajmniej tak często się nim zajmuje.

A to prowadzi do innej, zupełnie innej sytuacji dla Portu Santander. Mianowicie traktowanie albańskich imigrantów, którzy przebywali w opuszczonym budynku w Nueva Montana, z zamiarem wyjazdu do Wielkiej Brytanii, aby dołączyć do swoich krewnych.

W tym przypadku byliśmy świadkami listów kryminalizujących imigrantów. Byłaby to również ruina portu, a pracujące w nim firmy wyjechałyby w inne miejsca.

Migrantów określano jako pasażerów na gapę, słowa używanego w obraźliwy sposób wobec osób, które nie wsiadły na żaden prom. Dlatego nie byli pasażerami na gapę.

Partie polityczne reprezentowane w parlamencie Kantabrii nazywają port „coladero” lub „domem skalistego dotyku”. Przemówień, które nigdy nie broniły ludzi w niebezpieczeństwie, a raczej pokazywały najbardziej ksenofobiczne oblicze naszej klasy politycznej.

Ale akcja przeciwko imigrantom nie pozostała tylko przemówieniami, port zakończył się montażem łopat w części ogrodzenia tej placówki. Nie widzieli innego możliwego rozwiązania. Znowu reakcja społeczna, a nawet skargi do Rzecznika Praw Obywatelskich, który ostatecznie uznał, że ten system obrony nie jest zgodny z obroną praw człowieka. A tym bardziej, że próby przeskoczenia przez płot kończyły się niepowodzeniem w bardzo wysokim procencie przypadków.

W końcu port znalazł lepsze systemy bezpieczeństwa, które nie krzywdzą ludzi. Kamery, drony do monitoringu czy większa liczba pracowników ochrony to późniejsze rozwiązania, co wskazuje, że harmonijka nie była potrzebna, choć nie została jeszcze wycofana.

Tymczasem fakty okłamywały sam Zarząd Portu Santander. Z jednej strony dlatego, że mówiono nawet, że rezygnacja z likwidacji Saudi Bahri Shipping Company byłaby bardzo złą wiadomością gospodarczą, az drugiej dlatego, że spodziewano się katastrofy ze względu na wpływ imigrantów, którzy chcieli.

Faktem jest, że port osiągnął w ostatnich latach rekordowe wyniki ekonomiczne. Nawet w czasach epidemii potrafili przezwyciężyć pojawiające się trudności. Teraz skupiają się już na problemach spowodowanych wojną na Ukrainie i rosnącymi cenami oraz widzą potencjalne zagrożenie dla wskaźników aktywności, jaką dysponuje Zarząd Portu.

Jednak właśnie otworzyła się nowa stacja Boluda, firma kierowana przez byłego prezesa Realu Madryt, takiego jak Vicente Boluda, i nie miałoby sensu, gdyby przyjeżdżał do miejsca, w którym nie mógłby robić interesów. Oczekuje się, że dzięki temu projektowi liczba ton wpływających do portu wzrośnie o milion ton.