Światowe wyzwanie Hernangómeza

Cztery lata temu w hotelu w Ningbo AS siedziało z dwoma Hernangomesami w przededniu Pucharu Świata w Chinach. Od tego czasu wiele rzeczy się zmieniło, ale inne nie. „Przybycie do drużyny narodowej jest powodem do dumy; I kiedy tylko będziemy mogli, przyjedziemy„, mówili pod koniec sierpnia 2019 r. i powtarzali w 2023 r., kiedy to medium ponownie ich zgromadziło do zdjęcia na okładce, symbolizującego wagę, jaką nabyli przez lata w reprezentacji. Willy pojawia się w Pucharze Świata jako najlepszy zawodnik ostatniego turnieju Eurobasketu i Juancho jako widz cztery Przede wszystkim bycie headlinerem i upewnianie się, że nie zawiedzie w najważniejszych dniach. W zeszłym roku w Berlinie, po trudnym turnieju, Zagrał w finale filmu z 27 punktamiHiszpania zdobyła złoty medal w jednym z najbardziej niesamowitych wyjazdów w historii hiszpańskiego sportu.

Cztery lata temu przeszli już do historii. Nie tylko pełnił rolę głównego bohatera, ale także brał udział w Pucharze Świata. Juancho był naprawdę starterem i niezbędnym skokiem w jakości fizycznej, który pomógł zespołowi święta krowa z wyboru. Willy’ego na zawsze zapamiętamy ze względu na imponujący występ przeciwko Polsce w ćwierćfinale, a przede wszystkim jego występ Czując, że z szacunku dla czasów Gasola był gotowy na znacznie więcej. Oboje pamiętają tę wspaniałą wycieczkę do Quinta del Patinetti, nazwanej na cześć Juancho, ponieważ było to narzędzie, którego używali do nawigacji podczas dni skupienia w Los Angeles.

To właśnie tam, w Marina del Rey, gdzie Hiszpania miała rozegrać towarzyski mecz ze Stanami Zjednoczonymi w Anaheim, zaczęto kłaść podwaliny pod mistrzowską drużynę. „Wspomnienia z Pucharu Świata… To był sen i bardzo trudny” – wspomina Juancho. Zaczęliśmy z dość niskimi oczekiwaniami, a zespół zjednoczył się bardziej niż kiedykolwiek, aby krok po kroku robić postępy.. Pamiętam, że przed meczami z Włochami i Serbią widzieliśmy czarne, ale mecze trzeba było rozgrywać. Patrzymy sobie w oczy i walczymy o marzenie. Pod przewodnictwem Ricky’ego i Marka wszyscy odegraliśmy swoją rolę. Myślę, że wszyscy możemy przejść na emeryturę. Nie skupiam się na tym miesiącu. Historie, wyjazdy, spotkania z Kobe Bryantem… wymarzone finały, rozdzierające serce półfinały, modlitwy o każdy rzut wolny. Nie wiem, jak Markowi udało się wykonać te wszystkie rzuty wolne przeciwko Australii. Ten turniej jest dla Ricky’ego, z Claver, z chichi (Yui). Wszystko zaczęło się od niego zespół skuterowy W Los Angeles zostaliśmy mistrzami świata.” Willy powiedział: „To było naprawdę miłe doświadczenie i bardzo przydatne w przyszłych konkursach. My Zawsze byliśmy jak dwie gąbki, które chcą nauczyć się jak najwięcej. Puchar Świata bardzo nam pomógł w kolejnych turniejach, w których graliśmy z reprezentacją oraz we wszystkich pozostałych turniejach.

Hernangomez, 14 i 41 selekcji nie są przypadkowymi korespondentami, ponieważ są bardzo zjednoczonedotarli do Pucharu Świata po podjęciu ważnej decyzji w swojej karierze. Wracają do Europy po wypróbowaniu aż ośmiu franczyz NBA. Willie o Knicks, Hornets i Pelicans. Juancho w Denver, Minnesocie, Bostonie, San Antonio i Toronto. Zawsze marzyli o grze w NBA, ale do tego zawsze mieli drużynę narodową. „To nagroda za pracę sezonu. Obrona tych barw jest najlepsza” – wyjaśnia Willey.To tam bawiliśmy się najlepiej i tam rywalizowaliśmy najczęściej„Czuliśmy się jak liderzy, gdzie się uczyliśmy i gdzie myślimy o wygrywaniu w każdym sezonie” – mówi Juancho.

Synowie Wonny’ego Geuera i Guillermo Hernangómeza już tam są To część tradycji braci, którzy na przestrzeni dziejów grali razem w reprezentacji Hiszpanii. Alonso (Emilio i Pedro), Martínez (Alfonso i Jose Luis), Ramos (Vicente i Jose Ramón), Sagy Villa (Gonzalo i Jose Luis), Arcega (Fernando i Jose Angel), Gefressa (Rafa) i Thomas), The Angulos (Alberto i Lucio), Królowie (Felipe i Alfonso). A przed Hernangómezem byli niezapomniani Pau i Marc: „Dla nas bracia Gasol byli czymś więcej niż tylko lustrem, w którym mogliśmy patrzeć i się uczyć. Byli dla nas dwoma starszymi braćmi i wiele nas nauczyli na torze i poza nimA koszykówka i wartości życiowe są dla nas przykładem. „Bardzo chciałbym móc dzielić szatnię z naszą czwórką podczas Igrzysk Olimpijskich w Tokio” – mówi Willie.

Juancho postrzega je jako legendy: „Chyba nazywamy siebie spadkobiercami rodziny Gasol, he, he… (Śmieje się). Łączy nas tylko to, że jesteśmy braćmi. Pokonali wszystko i byli wyjątkowi. Są członkami Hall of Fame, są kapitanami Hiszpanii od dwudziestu lat. Mam nadzieję, że jesteśmy blisko tego jednego procenta. Ale mieliśmy szczęście, że mogliśmy być z nimi zsynchronizowani, móc grać razem i mieć związek. Jego rodzina bardzo nas kocha, a nasza rodzina kocha jego rodzinę. Zawsze będziemy pamiętać co daliśmy. Widać było, jak ze sobą rywalizowali i jak się podziwiali. Ten ich talent i ta ambicja to najlepsze, o co moglibyśmy prosić.

Czas na kolejną rolę dla Hernangómeza. Nie tylko na boisku. na zewnątrz, chociaż nadal tam jest święta krowa Jak Rudy, Yue, Clavier…, Są w idealnym wieku, aby być kluczem do komunikacji międzypokoleniowej. Tego lata byli gospodarzami Aldamy i Nuñeza. „Nie lubię słowa weteran, bo postarza mnie, a mam 27 lat. Nazwali mnie weteranem NBA i naprawdę nie bardzo mi się to podobało. Ale możesz to też potraktować pozytywnie, masz więcej doświadczenie. Wciąż jestem tym samym dzieckiem i pokoleniem. Nowe bardzo mnie zaskakuje tego lata (program złoci chłopcy) Przyszło kilku zawodników w wieku powyżej dziewięciu i dziesięciu lat, ale nie udało mi się ich dopasować; I że mają talent fizyczny i artystyczny, jakiego nigdy w życiu nie widziałem. I Teraz Juan i Santi są z nami, są świetnymi graczami”, zaimponował Juancho, który kontynuuje: „Grasz już w NBA i masz przed sobą całą przyszłość, z wrodzonymi warunkami, które pozwalają ci na wszystko i że masz ogromne umiejętności gry w koszykówkę. A Juan ma talent: dar psot i przemijania. Jest zatem bardzo dojrzały jak na swój wiek, a oni mają przed sobą przyszłość, w którą chcą zmierzać. Mają wszystko przed sobą. Już niedługo będą liderami kadry narodowej. Mają to i ciężko trenują, żeby to osiągnąć. Muszą na to zapracować, ale są gotowi to zrobić. Istnieje alternatywne pokolenie, które ma mnóstwo talentów i, miejmy nadzieję, będzie w stanie naciskać i konkurować. I to jest najważniejsze. I uczyć się, słuchać i działać. Jestem dumny, że mogę z nimi grać.”

„Najłatwiejsza rada, jaką możesz im dać, to cieszyć się tym i dawać z siebie wszystko każdego dnia. Bycie w reprezentacji jest jak nagroda, to zaszczyt i musisz dawać z siebie wszystko każdego dnia treningu i meczu, ale przede wszystkim Ciesz się rodziną i każdą chwilą, to wyjątkowe i niepowtarzalne przeżycieDodaje Willy, który zdobywa Puchar Świata z etykietą MVP Eurobasketu, co wielokrotnie stanowiło punkt odniesienia: „Minęło kilka lat, odkąd zaczynałem i to prawda, że ​​czuję się jednym z liderów tej drużyny obok bardziej doświadczonych graczy, takich jak Victor i Rudy. W końcu bycie liderem polega na dawaniu przykładu pod każdym względem, każdego dnia. Globalne wyzwanie Hernangómeza rozpoczyna się jutro przeciwko Wybrzeżu Kości Słoniowej.